۱- خدمت کردن:
این ابزار باعث میشود که ما در جلسات شرکت کنیم زود تر بیام و از همه دیرتر بریم چون خدمت قبول کردیم نمیتونیم غیبت کنیم و باعث این میشود درمیسر بهبودی باشیم ما مسئولیت پذیر میشویم و اون سرویس هایی که اخر جلسه به تازه واردان میدیم شاکله ذهنمون میشود و باعث مشود انها را از یاد نبریم
۲- استفاده از نشریات پرخوران گمنام:
در پاک موندن من خیلی حایز اهمیت است من با مطالعه میتوانم بیماری خودم رو بشناسم و با ساختار انجمن اشنا شوم وبهتر دز مسیر بهبودی باشم و در مواقعی که دسترسی به راهنما - جلسه - دوستان بهبودی و یا اینترنت ندارم که در جمع شما باشم میتوانم با مطالعه نشریات از بیماری برای پرخوری استفاده نکنم و جلوی وسوسه رو بگیرم کلا نشریات تجربه همدردانی است که از این بیماری رنج میبرند
۳- مشارکت کردن صادقانه:
یکی از راهای جلوگیری از وسوسه اقرار صادقانه هست در اینجا بیشتر توضیح دادم
۴- جلسه امدن و حاشیه نشینی نکردن:
یعنی اینکه من اول جلسه بیام و با هم دردانم مشارکت کنم یک گوشه نرم و کار به کسی نداشته باشم
همیشه در جلسات فعال باشم
۵- گمنامی:
حفظ تمام چیزهایی که میشنوم میبینم اصول انجمن را به بیرون از انجمن یعنی اجتماع و مردم عادی بازگو نکنم
۶- کار کرد ۱۲ قدم پرخوران گمنام:
اشنایی با قدم ها
۷- راهنما گرفتن :
کسی باشد که بتواند به او اعتماد کند وتمام مشکلات را با او در میان بگذارد تا از طریق او و نیروی برتر در این مسیر حرکت کند
۸- رهجو گرفتن:
وقتی به درک و فهم و داشتن تجربه و عملکرد نسبی در پرخوران رسیدیم لازم است برای بیمه شدن بهبودیم انهارا به تازه وارین انتقال دهم تا بتوانم یک پرخور دیگر را کمک کنم تا بیماری را در یک نقطه کم رنگ کنم
