ما تصمیم گرفتیم اراده و زندگیمان را به مراقبت خداوندی که درک می کردیم، بسپاریم.
در قدم اول ما اقرار کردیم و پذیرفتیم که در برابر نیکوتین عاجز بودیم و اختیار زندگی از دستمان خارج شده بود. در قدم دوم به این باور رسیدیم که یک نیروئی برتر از نیروی خودمان، می تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند.
قدم سوم به سادگی، گرفتن این تصمیم است که اجازه دهیم خداوند از ما مراقبت و محافظت کند. اگر بتوانیم اجازه دهیم او از ما مراقبت نماید و سعی ما بر این باشد تا نیکوتین را که برای زندگی ما خطرناک است، قطع کنیم، پس به یقین می توانیم باور کنیم که او به ما کمک خواهد کرد. با برداشتن این سه قدم اولیه، در را باز می کنیم تا به یک نیروی فراتر از نیروی خودمان اجازه دهیم وارد زندگیمان شود و به ما کمک کند.
"خداوند همیشه با ما است و در صورتی که بخواهیم به ما کمک کند، کمک خواهد کرد."
