با فروتنی از او خواستیم کمبود فضایل اخلاقی ما را مرتفع سازد.
تا اینجا نوعی فروتنی در ما ایجاد گردیده است. پذیرفتیم که در برابر نیکوتین عاجز بودیم، نواقصمان را آشکار ساختیم و چگونگی دقیق خطاهایمان را به یک انسان مورد اعتماد دیگر، اقرار کردیم. اینک می توانیم از خداوند درخواست کنیم تا کمبود فضایل اخلاقی ما را مرتفع سازد. این اعتماد کردن به خدا، در حد بالایی می باشد. ما از او درخواست می کنیم که ما را تغییر دهد. از او درخواست می کنیم تا ترسها، عصبانیت، نادرستی، حسادت و هر نقص اخلاقی دیگر را برطرف و به جای آنها شهامت، آرامش، صداقت، عشق و فضایل اخلاقی دیگر را در وجودمان رشد دهد.
این تغییر که در مسیر آن قرار داریم، شخصیت ما را قوی می سازد و به ما قابلیت بالاتری می دهد تا در برابر اعتیادهای زیانآور و وسوسه های احتمالی دیگر، مصون بمانیم.
