من با خانه روحانی کین لوچارد در تماس هستم. این خانه در دهکده کوچکی واقع در دره ای بین تپه ها و لوچ آرد قرار گرفته است. هرگز از خیره شدن به جنگل دوردست آن سوی دهکده خسته نمی شوم. برگ های سر سبز درختان این جنگل بر روی سطح رودخانه سایه افکنده است. قوشهای تیز پر بر روی پرتگاه های جنگل ساخته و تخم می گذارند. در جزیره کوچکی بر روی درخت های عظیم الجثه، مرغ های ماهی خواری دیده می شوند که به آرامی به طرف تخم هایشان پرواز می کنند. قوها، اردک های وحشی و مرغابی های خاکستری به همراه انواع و اقسام پرنده های کوچک و آنقوت ها در دریاچه شنا می کنند. چند ماهیگیر هم مشغول صید ماهی قزل آلا هستند. بعضی اوقات بر روی تپه های دور دست، گوزن نر و ماده ای را می بینم که به آرامی در حال حرکت هستند. اگر بخت یار باشد چند سمور آبی را هم بر روی صخره های کنار رودخانه می بینم. واقعاً آرامش خاصی در اینجا حکمفرماست.
در طی دورانی که در مصرف الکل زیاده روی می کردم با کین لوچارد آشنا شدم. حتی در آن موقع هم با زیبایی و آرامش ارتباط برقرار می کردم. حالا که سلامتی خود را به دست آورده ام سعی می کنم در سال دو مرتبه از آن منطقه دیدن کرده و با دیدن این مناظر عظمت آفریدگار را تحسین کنم. هیچ گونه زیبایی در هنر نمی بینم. مجسمه سازی و معماری ساخته دست بشرند و توانایی رقابت با آفریده های خدا را ندارند. چگونه می توان بیشتر به خداوند امید داشت؟ خداوندی که معلم بشر است. ما الکلی ها چقدر خوشبخت هستیم که به واسطه بیماریمان، راه روحانیت را برای درمان انتخاب کرده ایم.
اگر مونت، انگلستان
