برای هر مسئولیتی که به ساختار خدماتی واگذار می شود، منبع واحد تصمیم گیری و پاسخ گویی بـه وضـوح
تعریف می گردد.
کلید به کارگیری مفهوم پنجم در تعریف وظیفه ای است ک ه نیاز به انجام دارد و آسان ترین راه به کار گرفتن آن
از همان ابتدا است . در ابتدا وقتی که یک وظیفه خدمت را به وجود می آوریم، باید نوع اختیاری که جهت انجام آن واگذار
خواهیم کرد و نحوه پاسخ گویی آن مورد توجه قرار گیرد . پـس از آن یـک خـدمت گـزار مـورد اعتمـاد مـشخص، هیـأت
خدماتی، یا کمیته به عنوان تنها تصمیم گیرنده و پاسخ گو برای انجام این وظیفه انتخاب می گـردد . ایـن اصـل سـاده در
تمام خدمات نارانان از گروه تا خدمات جهانی به کار گرفته می شود.
وقتی ما تصمیم می گیریم که یک وظیفه خدماتی خاص باید انجام شود و به وضوح می گوییم ک ه کـدام خـدمت
گزار مورد اعتماد یا هیأت خدماتی یا کمیته، اختیار انجام این وظیفه را دارد، از سر درگمی بی مورد جلوگیری می نماییم .
آن گاه دو کمیته نخواهیم داشت که سعی در انجام یک کار واحد داشـته باشـند و دوبـاره کـاری کننـد و بـر سـر حـدود
اختیارات با یک دیگر مجادله کنن . د گزارش های هر پروژه، مستقیم از یک منبع واحد تصمیم گیری ارائـه مـی شـود، کـه
حاوی بهترین اطلاعات ممکن است . بدین گونه خدمات محول شده، سریع و دقیق انجام خواهد شد، چون دیگـر پرسـشی
در مورد این که چه کسی مسئول انجام آن است وجود نخواهد داشت. اگر مشکلی هم در پروژه ظهور کند، دقیقاً می دانیم
برای رفع آن به کجا مراجعه کنیم . وقتی روشن می کنیم که اختیار هر مسئولیت خدماتی به چه کسی واگذار شده اسـت،
از عهده مسئولیت ها به خوبی بر خواهیم آمد.
وقتی که منبع واحد تصمیم گیری را برای هر مسئولیت خدماتی تعریف کنیم، هم چنین منبع پاسخ گ ویی را نیز
مشخص کرده ایم . همانطور که پیشتر در مفهوم چهارم دیدیم و در مفهوم هشتم نیز با آن روبرو خواهیم شد . پاسخ گـویی
ویژگی اصلی خدمت در نارانان است . وقتی به خدمت گزاران مورد اعتماد خود مسئولیت انجام وظیفه خـدماتی خاصـی را
می دهیم، آن ها را برای اختیاری که به آن ها واگذار کرده ایم نیز پاسخگو می دا . منی از آن ها انتظار داریم که در دسترس
باشند؛ پیوسته پیشرفت خود را گزارش کنند و با ما در مورد مسئولیت های خود مشورت نمایند . پاسخ گـویی بـدان معنـا
نیست که به کسی اختیاری بدهیم و زود آن را پس بگیریم . بلکه بدین معنی است که می خواهیم از تصمیم گیـری هـای
خدمت گزاران مورد اعتمادمان برای انجام وظیفه ای که بدان ها محول کرده ایم با خبـر باشـیم . مـا مـی خـواهیم امکـان
تأثیرگذاری بر تصمیمات، را داشته باشیم، به خصوص اگر مستقیماً بر ما اثـری داشـته باشـند و مـی خـواهیم تـازه تـرین
اطلاعات را در مور د هر مسئولیتی که به ساختار خدماتی محول کرده ایم داشته باشیم تا اگر مشکلی پیش آمد، بتوانیم در
اصلاح آن کمک کنیم و نقش داشته باشیم.
مفهوم پنجم کمک می کند که اختیارهای خود را در خدمت به نارانان مسولانه واگذار کنیم . از طریق به کارگیری
مفهوم پنجم، ما با خدمت گز اران مورد اعتماد خود قراردادی ساده و صریح می بندیم . از همان ابتدا، آن ها می دانند که از
آن ها چه می خواهیم و انتظار داریم چه تصمیماتی را خودشان بگیرند و تا چه حدی برای کار خـدماتی کـه از جانـب مـا
انجام می دهند پاسخ گویشان می دانیم . به کارگیری مفهوم پنجم وظیفه ای نیست که آسان گرفته شود . مفهوم پـنجم از
ما می خواهد به دقت خدمتی را که می خواهیم انجام شود مورد توجه قرار دهیم؛ کسی که این کار را انجام می دهـد بـه
وضوح مشخص کنیم؛ اختیار لازم جهت انجام کار را واگذار نماییم و مراقب پاسخ گـویی بـرای انجـام وظـایف باشـیم . بـه
کارگیری آگاهانه مفهوم پنجم به سعی و کوشش نیاز دارد، اما نتایج آن به زحمتش می ارزد.
برای هر مسئولیتی که به ساختار خدماتی واگذار می ش ود، منبع واحد تصمیم گیری و پاسخ گویی بـه وضـوح
تعریف می گردد.
با مشخص کردن منبع تصمیم گیری برای هر وظیفه محوله، ما سردرگمی و گیجی در مورد این که چه کسی و تا
چه حد اختیار دارد را برطرف می کنیم هم چنین ما مسئولیتها را برای انجام هر خدمت مشخص می کنیم . کسی که به او
اختیار جهت وظیفه خاصی داده می شود، در مورد انجام آن وظیفه نیز مسئول خواهد بود.
سؤالات و مطالب مورد بحث
آیا گروه ما وظایف خاص را به افراد خاص محول می کند؟ آیا این کار کمک می کنـد تـا از انجـام کارهـای مهـم
اطمینان حاصل شود؟
آیا کسی در گروه ما از موقعیتی خبر دارد که در گروه یا در یک هیأت یا کمیته خدماتی یک کار خاص به عهـده
چند شخص یا چند کمیته فرعی واگذار شده باشد؟ چه اتفاق افتاد؟
اگر خدمتی به طور مساوی به سه شخص واگذار شود و آن کار انجام نشود، چه کسی مسئول است؟
