بسیاری از ما می خواهیم انکار کنیم عزیزمان یک معتاد است.بسیار سخت است بپذیریم که مصرف مواد آنها دیگر یک انتخاب نیست. گاهی ممکن است برای رفتارشان بهانه بیاوریم. مثال هایی : "چون روز بدی داشته اند، این طور عمل می کنند"،" فقط برای آرام شدن انجام می دهند". یا"بخاطر دردی که دارند نیاز به مواد دارند، هروقت بخواهند می توانند کنار بگذارند."
این بهانه ها و دستاویز های بسیار دیگر فقط یک پوشش هستند، توجیهی برای پنهان کردن رنجی که احساس می کنیم. این مرحله به احتمال زیاد یکی از سخت ترین مراحل برای ماست. هروقت بتوانیم وجود اعتیاد به مواد مخدر در عزیزمان و انکار در خودمان را بپذیریم، بعداز آن می توانیم درد و رنج را پنهان نکنیم.
