خط مشی روابط عمومی ما بنا بر اصل جاذبه است تا تبلیغ ما .گمنامی فردی خود را در سطح مطبوعات، رادیو و فیلم حفظ می کنیم، خصوصاً مراقب هستیم تا گمنامی کلیه ی اعضای NA را محترم بداریم.
تعاریف: جذبه: توانایی جذب کردن به خود یا چیزی، بدست ٓاوردن توجه و تحسین، تمایل زیاد برای اتصال به یکدیگر تبلیغ: برانگیختن انگیزه برای اقدام تبلیغ کردن: کمک کردن به رشد یا تشکیل چیزی به طور فعالانه کار کردن و برانگیختن انگیزه ایجاد یک موقعیت بهتر گمنامی: موقعیت یا شرایطی برای ناشناس ماندن گمنام: بدون اسم شناخته شده و معروف. شخصی که نامش ناشناس یا نامشخص است.
سنت یازدهم توصیف کننده خط مشی روابط عمومی ما می باشد. این سنت رهنمودهایی جهت استفاده برای ٓاگاه سازی عمومی نارانان و جذب خانواده ودوستان معتاد به ما می دهد، درحالی که گمنامی اعضای NA را حفظ می کند.
ما در جستجوی این هستیم که از راه های گوناگونی مانند: مطبوعات، رادیو، تلویزیـون، سـازمان هـا. و مؤسـسات اموزشی و متخصصان مددکاری ، بهبودی را در سطح وسیعی در دسترس قرار دهیم. اطلاع رسانی عمـومی در ارتبـاط بـآ موجودیت و بهبودی، که ما می بایست پیشنهاد دهیم، عامل اصلی انتقال پیام نارانان به خانواده ها و دوستان معتاد است. مشخص کردن تفاوت بین جاذبه و تبلیغ دشوار است. ٓان ها معانی متفاوتی برای رساندن مفهوم یک هدف هستند: اطـلاع رسانی عمومی.
در جلسات نارانان که اعضای یکسانی هستیم، هر یک از ما، تجربیات شخصی خود را بیان می کنیم و هـیچ کـس بعنوان انجمن نارانان برای تمامی اعضا صحبت نمی کند.
برابری در جلسات، اجازه می دهد که قدیمی ترین و خدمت گزارترین اعضا به جلـسه رفتـه و درخواسـت کمـک کنند. برابری ما را تا حدی متواضع نگه می دارد که به قابلیت یادگیری مان ادامه دهیم و بر بهبودی شخصی خود تمرکـز
کنیم.
این وظیفه ماست: زمانی که افراد ٓامادگی شنیدن پیام را دارند به ٓان ها ٓاگاهی دهیم. هنگامی که اعضا در ارائه اطلاعات به عموم مشارکت می کنند، ما باید از گمنامی شخصی ٓانها حمایت کنیم.
گمنامی به ما اجازه می دهد که با صداقت در جلسات مشارکت کنیم تا از مزایای کامل بهبودی بهره مند شـویم. این که هر یک از ما تا چه حد خواهان گمنامی خود در داخل جلسات می باشد، انتخابی شخـصی اسـت. نـام کامـل تنهـا زمانی کاربرد دارد که از اعضا درخواست شود کارهای خدماتی انجام دهند. اگرچه، در سطح رادیو، تلویزیـون و مطبوعـات،چهره ها نمی بایست نشان داده شود و تنها از نام اول یا اسم مستعار افراد استفاده می شود. در صورت ٓاشکار شدن هویت ما، هویت خانواده و دوستان ما نیز ٓاشکار می شود و چـه بـسا ٓان هـا را در معـرض خطر قرار می دهد. هنوز تصورات نادرستی در مورد اعتیاد برای معتادان و خانواده های ٓان ها وجود دارد. گمنامی شخصی و هشدار علیه تبلیغ، گاهی اوقات اعضا را گیج و سردرگم می کند و ٓان هـا فکـر مـی کننـد کـه هرگز نباید به نام نارانان اشاره کنند، برخی از افراد فکر می کنند که هر شکلی از اطلاع رسانی عمومی تبلیغ محسوب می شود. هدف سنت یازدهم حفظ گمنامی ما بعنوان افراد خارج از جلسات می باشد نه حفظ گمنامی برنامه نارانان، هر یک از ما نماینده مخصوص نارانان در زندگی روزانه هستیم، هنگامی که برای بهبودی زندگی می کنم ومحترمانه از دیگران دعوت می کنیم تا به ما بپیوندند. ما می خواهیم مردم، نارانان را پیدا کنند و امنیت شخصی را در گمنامی خود احساس کنند. سـنت یازدهم بـدین معنی است که برای ایجاد اطلاعات صادقانه، متواضعانه و قابل فهم درباره نارانان، هر ٓان چه در توان داریم برای افرادی که هنوز در رنج هستند انجام دهیم.ما اطلاعیه ها را چاپ می کنیم، در بحث ها شرکت می کنیم و نشریات تصویب شده کنفرانس )CAL( را نوشته، منتشر کرده و ایجاد می کنیم. ما همچنین مقالات را منتشر می کنیم. در نمایشگاه های سلامتی شـرکت مـی کنـیم، در کلاس ها یا مؤسساتی که دعوت می شویم صحبت می کنیم و با متخصصان مددکار همکـاری مـی کنـیم، اطـلاع رسـانی مناسب باعث می شود که اعضای بسیاری به نارانان و NA بپیوندند. سنت یازدهم ما را راهنمایی می کند تا اساس معنوی گمنامی نارانان را حفظ کنیم در حالی که مشغول جذب افرادی هستیم که نیازمند کمک ما می باشند. زمانی که معتادان هنوز در حال مصرف هستند، هیچ گونه گمنامی ندارند؛ رفتار ٓان هـا حقیقـت اعتیـاد ٓان هـا را برملا می کند. اعضا مجبور نیستند از ٓان ها حمایت کنند و چنین حمایت هایی تنها مانع راهـی مـی شـود کـه ٓان هـا بـا جدیت در جستجوی ٓان هستند به محض این که اعضا NA به عجز خود در برابر مواد اقرار کرده، در جهـت پـذیرفتن ٓان تلاش می کنند و بر روی برنامه NA کار می کنند، اعضای نارانان برای حفظ گمنانی ٓانان تلاش کرده و با هـر روشـی ٓانها را تشویق می کنند.
سنت یازدهم – سؤالاتی جهت بررسی:
گروه من چطور می تواند افراد را از وجود خود ٓاگاه سازد؟
من به عنوان فرد خارج از جلسه در این مورد چه می توانم بکنم؟
ایا مراقب هستم اسرار اعضاء دیگر را حفظ کنم؟ٓ من به چه شکل از خدمات اطلاع رسانی حمایت می کنم؟
وقتی در رسانه های گروهی صحبت می کنم، یا در مورد نارانان مطلب می نویسم، ٓایا تقاضا می کنم نام و چهـره ام از داستان حذف
شوند؟
وقتی در مورد خودم می نویسم و از نام خود استفاده می کنم، ٓایا از بیان غیر مـستقیم ایـن کـه از اعـضا نارانـان هستم، خودداری می
کنم؟
چطور می توانم بدون افشا هویت معتادانی که در زندگی ام وجود دارند، درباره بهبودی خود صحبت کنم؟
چطور می توانم با دوستان و همکارانی که احتماالً علاقمند هستند مشارکت کـنم، در حـالی کـه روح گمنـامی را زنده نگه می دارم؟
ایا دیگران را به راه جدید زندگی خود جذب می کنم، یا ٓان ها را متقاعد می کنم که تغییر کنند؟ جطور؟ٓ
ایا من ٓان مرد یا زنی هستم که خودم دلم می خواهد باشم؟ چرا؟ چرا نه؟ٓ
ایا تا به حال با تبلیغ بیش از حد در مورد نارانان از جذابیت های ٓان کاسته ام؟ٓ
چگونه قدم ها و سنت ها را در تمام جنبه های زندگی خود بکار می بندم؟
چگونه از افرادی که در زندگی ام هستند سپاسگزار هستم؟
ایا سعی دارم دیگران را مجبور به زندگی با روشی کنم که به اعتقاد خودم درست است؟ چگونه؟ٓ
گمنامی برای من چه ارزشی دارد؟
حامل پیام بودن و در عین حال گمنامی فردی را در سطح عمومی حفظ کردن، برای من چه معنایی دارد؟
ایا بهبودی من برای دیگران جالب توجه است؟
