مشخصه های یک رفتار بیمارگونۀ جنسی :
خود ارضایی برای من مثل خوابیدن با دیگران است، و حضور یک شریک جنسی، صرفا شکلی دیگری از خود ارضایی است.
با هر بار خود ارضایی یک بار دیگر جریانی آغاز می شود که نمی توانم آن را کنترل و متوقف کنم. درست مثل الکلی هایی که با نوشیدن اولین لیوان، مست شده و دیگرنمی توانند خوردن را متوقف کنند.
من حتی قبل از شروع خود ارضایی خودم را مانند مشروب خواران می یابم. یعنی اولین فکر شهوت آلود مشابه اولین لیوان مشروب عمل می کند.
شهوت مثل یک مادۀ مخدر در خون من عمل می کند و مرا وادار به خود ارضایی می کند.
من قبلا این جمله را درAA شنیده بودم که خوردن مشروب آخرین کاری است که من در یک لغزش انجام می دهم. خود ارضایی یک نتیجه است و شهوت مسئله اصلی و پنهان است.
عمق وضعیت من اینست که می خواهم با کس دیگری به عنوان یک منبع زندگی مرتبط شوم و از او به آن حدی که اصلاً امکانش نیست استفاده نمایم. آن شخص و یا آن موضوع شهوت انگیز، تبدیل به جانشین خدا و یک بت می شود و به این ترتیب من غریزۀ طبیعی ام را منحرف می نمایم.
آیا به خاطر داریم که با آشنایی با فردی، احساس می کردیم که «نوری به زندگی ما تابیده است»؟ چقدر برایمان سرمست کننده بود که جامی از شراب او را بچشیم. برایش تصنیف های عاشقانه می خواندیم که «تو روشنایی زندگی من هستی». «از ساغر چشمانت مرا مست کن».
اگر شهوت من غالب می گردید، آن دستی که به سویم دراز شده بود را می گرفتم و شهوت این انرژی را در وجودم بیشتر می کرد که حتــّی فراتر روم. ولی آخرش چه اتفاقی می افتاد؟ آن جرقه که می توانست زندگی و روشنایی را به من ببخشد در درونم خاموش می شد، روحم را از قبل هم ضعیف تر می کرد، و باید با حالی خراب دوباره شروع می کردم.
ما تازه داریم آنچه در پشت رفتارهایمان قرارگرفته است را می بینیم. قبل شروع پاکی، با تمام وجود پذیرای تصاویر جنسی و برقراری رابطۀ نادرست با اشخاص بودیم، تفاوتی نداشت که روح و بدن زن باشد یا مرد و یا بچّه. او را به درون خود می کشیدیم، تصاحب می کردیم، یا خود را در اختیار او قرار می دادیم. این روش تغذیه و معاش ما و مهم ترین چیز زندگی ما بود. این نوعی پرستش بود. ما دیگران را وادار می کردیم تا در خدمت خواسته های غیر طبیعی ما باشند.
