تجربه ما در الکلی های گمنام نشان داده است :
۱)- هر یک از اعضای الکلی های گمنام فقط جزء کوچکی از کل است ، نتیجتا الکلی های گمنام باید به حیات خود ادامه دهد ، والا اکثر ما یقینا خواهیم مرد . بنابر این منافع مشترک ما در راس قرار دارد و رفاه فردی بلافاصله بدنبال آن قرار می گیرد.
۲)- در ارتباط گروهی ما فقط یک مرجع نهایی وجود دارد و آن خداوند مهربان است که خود را در وجدان گروه بیان می کند .
۳)- عضویت ما باید تمام افرادی را که مبتلا به الکلیسم هستند در بر گیرد ، بنابر این به هیچیک از کسانی که تمایل به بهبودی دارند واب رد داده نخواهد شد و هرگز عضویت ما به پول و تمکن بستگی نخواهد داشت . وقتی دو یا سه الکلی به منظور هشیاری دور هم جمع شوند ، می توانند خود را بک گروه الکلی های گمنام بنامند ، مشروط بر آنکه بعنوان گروه به هیچ جا بستگی نداشته باشد .
۴) هر گروه در مورد مسائل مربوط به خود فقط باید به وجدان گروه مراجعه کند و به هیچ مرجع دیگری جوابگو نباشد ، اما در صورتی که این مسائل بر گروههای دیگر نیز تاثیر بگذارد ، مشورت با آنها لازم است . هیچ کس یا گروه یا کمیته ایالتی هرگز نباید بدون مشورت با هیات امنای کمیته خدمات عمومی ، به اقدامی دست بزند که این اقدام تاثیر مهمی در سرنوشت الکلی های گمنام داشته باشد . در اینگونه مطالب منافع مشترک ما اولویت دارد .
۵)- هر گروه الکلی های گمنام باید موجودیت روحانی داشته باشد و تنها هدفش رساندن پیام خود به الکلی های دردمند باشد .
۶)- مسائل مالی ، ملکی و مرجعیت به آسانی ممکن است ما را از هدف روحانی و اصلی خود منحرف کند ، بنابر این بنظر ما هر ملک قابل ملاحظه ای که واقعا مورد نیاز باشد ، باید بطور مجزا به ثبت برسد و اداره شود تا بدین ترتیب مسائل مالی از روحانی جدا شود . گروههای الکلی های گمنام هرگز نباید وارد هیچ کار تجارتی شود و اماکن مورد استفاده الکلی های گمنام ، مانند کلوپها و بیمارستانهایی که نیاز به محل و مدیریت دارند ، باید جداگانه اداره شوند تا گروه بتواند آزادانه و بدون تعهد در صورت لزوم با آنها قطع رابطه کند . این گونه موسسات نباید از نام الکلی های گمنام استفاده کنند و اداره آنها باید فقط در مسئولیت کانی باشد که از نظر مالی موسسات مذکور را تامین می کنند . برای کلوپها معمولا مدیرانی که عضو الکلی های گمنام هستند ترجیح داده می شوند اما بیمارستانهاو مکانهای باز سازی باید کاملا از الکلی های گمنام می توانند با هر کس همکگاری کنند اما این همکاری هر گز نباید بطور مستقیم و یا غیر مستقیم به حد بستگی و یا تایید برسد . گروه های الکلی های گمنام هر گز نباید خود را به هیچ چیز وابسته کنند .
۷) گروههای الکلی های گمنام باید کاملا خودکفا باشند و فقط از طریق کمک داوطلبانه اعضای خود تامین می شوند . بنظر ما همه گروهها باید هر چه زودتر خود را به این هدف برسانند . جمع آوری هرگونه اعانات خارجی چه از طریق گروهها ، کلوپ ها ، بیمارستانها و یا موسسات دیگر با استفاده از نام الکلی های گمنام بسیار خطر ناک است . قبول کردن پیشکش های بزرگ و هر گونه اعانه ای که نوعی تعهد بدنبال داشته باشد عاقلانه نیست . اگر موجودی های مالی الکلی های گمنام ، بدون هدف مشخصی روی هم انباشته شود و مقدار آن از زخیره معینی بالاتر رود باعث نگرانی ما می شود . تجربه بارها به ما نشان داده است که هیچ چیز به اندازه کشمکش های مالی ، ملکل و مرجعیت نم یتواند میراث روحانی ما را به خطر اندازد .
۸)- الکلی های گمنام باید تا ابد همیشه حرفه ای باقی بماند . مفهوم حرفه ای از نظر ما مدد کاری با مشاوره با الکلی ها در کقابل پول بعنوان شغل است اما ما می توانیم الکلی ها را استخدام کنیم تاهمان خدماتی را انجام دهند که در صورت نبودن آنها به غیر الکلی ها واگذار می شود . برای این گونه خدمات مخصوص می توان حقوق مناسب پرداخت کرد . اما برای کارکرد دوازده قدم معمولی ، هر گز نمی توان مزدی پرداخت .
۹)- هر گروه الکلی های گمنام به حداقل تشکیلات و سازماننیاز دارد و بهتر است رهبری گروه به نوبت بین اعضاء در گردش باشد . گروههای کوچک می تونند منشی انتخاب کنند . گروههای بزرگتر می توانند کمیته های نوبتی برگزینند و گروههای بزرگتر هم که در مناطق پر جمعیت هستند می توانند دفتر مرکزی یا دفتر ارتباطات تشکیل دهند . برای اینگون دفاتر معمولا یک منشی تمام وقت استخدام کی کنند . هیات امنای مرکز خدماتی مومی ما در واقع کمیته خدمات عمومی الکلی های گمنام هستند ، آنها نگهبانان سنت های الکلی های گمنام و دریافت کننده گان اعانات داوطلبانه می باشند ، از طریق این اعانات مخارج دفتر خدمات عمومی ما در نیویورک تامی می شود . کمیته هیات امنا از طرف گروهها اجازه دارد روابط عمومی ما را در مجموع اداره کند و تمامیت و ککمال مجله اصلی جمعیت (The A.A Grapevine) ما را تضمین نماید . آرمان تمامی این نمایندگی ها خدمات است و خدمتگزاران مورد اعتماد و با تجربه ما در واقع پیشگویان حقیقی ما هستند . آنها از سمت های خود بعنوان پایگاه مرجعیت استفاده نمی کنند . آنها حکومت نمی کنند و کلید ثمر بخشی آن احترام به هستی است .
۱۰)- گروه های و یا اعضای آنها بطریقی که جمعیت الکلی های گمنام درگیر شود هرگز نباید هیچ عقیده ای در مورد مسائل بحث برانگیز خارجی ابراز کنند ، بخصوص در مسائل سیاسی ، مسائل مربوط به مشروبات الکلی و فرقه های مذهبی گروههای الکلی های گمنام با هیچکس هیچگونه مخالفتی ندارند و در مورد اینگونه مسائل نمی توانند هیچگونه عقیده ای ابراز کنند .
۱۱)- برخورد اجتماعی مادر سطح عمومی باید بارعایت گمنامی شخصی همراه باشد . بنظر ما اعضای الکلی های گمنام باید از تبلیغات پر سرو صدا پر هیز کنند . اسامی و تصاویر ما بعنوان اعضای الکلی های گمنام نباید از رادیو یافیلم پخش شود و یا در روزنامه و امثال آن بچاپ برسد . روابط عمومی ما باید بنا بر اصل جاذبه باشد نه تبلیغ . ما هرگز نیاز به تعریف از خود نداریم و بهتر است بگذاریم وستانمان ما را توصیه کنند .
۱۲)- ما اعضای الکلی های گمنام اعتقاد داریم اصل گمنامی از لحاظ روحانی اهمیت فراوانی دارد و یادآور آن است که اصول اخلاقی را به غرایز شخصی ترجیح دهیم . فروتنی واقعی را در زندگی خود حقیقتا رعایت کنیم و همیشه مراقب باشیم که موهبت های بزرگی که شامل حالمان شده است باعث ضایع شدنمان نشود و تا ابد در حالت شکر گزاری از آفریدگار خود باقی بمانیم .
