Anonymous

به این باور رسیدیم که نیروی برتر از ما می تواند سلامت عقل را به ما بازگرداند.
بعد از برداشتن قدم یک و با اقرار به عجز قابل اداره بودن زندگی مان ممکـن اسـت احـساس ناامیـدی و پـوچی بکنیم. در قدم دوم به نیروی برتری که به ما سلامت عقل را باز می گرداند ایمان می ٓاوریم و یا ایمان مـان قـوی تـر مـی شود. ما با انجام مکرر کارهای تکراری و سعی در بهتر انجام دادن ٓان ها و گرفتن نتایج متفاوت، به عدم سلامت عقل، پـی
می بریم. قدم دوم درباره ی ایمان، اعتماد و باور به یک نیروی برتری که خودمان انتخاب کرده ایم، می باشد. در گذشته، مابه توانایی خودمان برای اداره کردن امور زندگی مان ایمان داشتیم و این امر انجام نپذیرفت. ایمان بوسیله عقل بوجود نمی اید و یا بدست ٓاوردنی نیست، بلکه یک هدیه است. نیروی برتر ابتدا با کاشت دانه کوچکی از ایمـان در قلـب مـان بـه مـآ کمک می کند. این ٓاغاز مرحله اعتماد به یک نیروی برتر که می تواند زندگی مان را بهبود ببخشد، می باشد. از طریق باورکردن، ما شروع به درک اینکه وسواس ها و مشغولیت های فکری مان کاهش پیدا خواهند کرد، می کنیم.
به باور رسیدن
در قدم دوم ما به این باور رسیدیم که نیروی برتر از خودمان برای کمک به بازگرداندن زندگی مان وجود دارد. در ابتدا لازم است تمامی تصوراتی که از نیروی برتر داریم از قبیل: فحاشی، قضاوت کننده، مجازات کننده و بی عاطفه را
کنیم. ممکن است ترس از نیروی برتر توسط پیشینه مذهبی مان که به ما یاد داده هرگاه اشـتباهی انجـام دهـیم، نیـروی برترمان مجازات خواهد کرد در ما رسوخ کرده باشد. برخی یک نیروی برتر را به عنوان تکیه گاهی برای افراد بـی اراده ای که نمی توانند زندگی شان را اداره کنند، می شناسند.
قدم دوم به عنوان "قدم امید" یاد می شود. ما فقط نیاز داریم باور داشته باشیم که یک نیـروی برتـر از خودمـان برای کمک به ما مشتاق و منتظر است. احتیاج نیست نیروی برترمان بطور دقیق شناخته و یا نامگذاری شود. در ابتدا لازم نیست که معتقد باشیم قدم دوم برای ما کار می کند، تنها کافی است ایمان داشته باشیم که این باور امکان پذیر است. نارانان یک برنامه معنوی است نه یک برنامه مذهبی، قدم دو با همه فرقه ها، همه اعتقادات، مذاهب و مسلک ها هماهنگ است. افراد زیادی نیروی برترشان، گروه شان است که از ٓان به عنوان منبع خرد، دانش و تجربه استفاده می کنند.
خیلی اوقات ما ایمان مان را بخاطر این که می خواهیم همه چیز همین حالا درست شود از دست می دهیم. ایـن برنامه نیازمند صبر و استقامت به منظور بهبودی می باشد. ما به این باور رسیدیم که نیروی برتر ایـن برنامـه یـک نیـروی عاشق و حامی است، کسی که در قلب مان بهترین است. نیروی برترمان حتی در جزئی تـرین مـسائل زنـدگی مـان از مـا مراقبت میکند. ایمان نیازمند اعتماد و تسلیم است. برای مثال اگر من باور داشته باشم که یک صندلی وزنم را در صـورتی که روی ٓان بنشینم، تحمل می کند، من اعتماد را نشان داده ام. ما نه تنها وجود یک نیروی برتر را قبول داریم بلکه به ٓان
قدرت که ما را حفظ و راهنمایی می کند و زندگی مان را بهبود می بخشد اعتماد داریم.
تصور کنونی من از یک نیروی برتر چیست؟ ٓایا بعضی از تجربیات گذشته من روی تصورم از یک نیروی برتر، اثر گذاشته است؟ ٓایا بعضی از این تجربیات باعث شک و تردید من نسبت به فطرت عاشق و محافظ نیروی برتر شد؟ چه ترس هایی در من، اگر باشند، مانع پذیرفتن یک نیروی برتر می شود؟ ٓایا من در زندگی ام راهنمایی معنـوی را احساس می کنم؟ ٓایا من اجازه داده ام شرایط کنونی و یا موقعیت معتادم بر من غلبه کند؟ ٓایا من کارهای تکراری را بارها و بارها انجام داده و منتظر نتیجه متفاوت هستم؟ چه فعالیت ها و کارهایی برای من امیدبخش است و به من کمک می کند تا باور کنم که من خوب خواهم شد؟
تعریف ایمان: اعتماد داشتن به شخصی یا چیزی، ایمان بر پایه مدرک ودلیل نیست.
ایمان برای من چه معنایی دارد؟ بازگشت سلامت عقل
سؤالاتی درباره ایمان
قدم دوم یک قدم انتقالی است که ما را از جایی که هستیم به جایی که می خواهیم برویم، می برد. ما قلب وذهن مان را برای ارتباط با یک نیروی برتر و سایر افراد در حال بهبودی باز می گذاریم.
قدم دوم به ما می گوید که اگر از رها کردن بترسیم، نمی توانیم سلامت عقل مان را بر گـردانیم، از مـا خواسـته مـی شود که روزانه ایمان داشته باشیم. ما همگی درباره چگونه باز گرداندن سلامت عقل مان نظرات خودمان را داریم. همانطور که ما در بهبودی مان پیشرفت میکنیم، ممکن است این نظرات تغییر کنند. شاید لازم باشد از بی توجهی به خـود بـا دل سوزی، به نیازهای مان توجه کردن، برسیم. شاید لازم باشد از رفتارهای ٓازاردهنده معتاد یا کنترل او دست برداریم. شـایدلازم باشد یاد بگیریم رها کنیم و به دیگران اجازه کنترل کردن یا نیروی برتر ما شدن را ندهیم.ا این که ما باید مثل یک قربانی زندگی کنیم، به دلیل این که دیگران از ما سوء استفاده کرده یا ناعادلانه با ما رفتار می کنند، اعتقادی ناشی از عدم سلامت عقل است. شاید ما از خودمان توقع کامل بودن را داریم. اما ما یاد خواهیم گرفت کـه دست از سرزنش کردن خود برداریم و انتظار نداشته باشیم زندگی مان بدون مشکلات سپری شود. سلامت عقل هنگـامی است که ما از درون ٓارامش داشته و از خودمان مراقبت کنیم. ما با شناخت احساسات مان تجربه خوبی از یک زندگی سالم
را کسب می کنیم. ما می توانیم بهبود یابیم اگر صادقانه در جستجوی ٓان باشیم.
ممکن است مفهوم عدم سلامت عقل را انکار کنیم، اما ما یاد می گیریم که باور کنـیم رفتارهـای مـان عاقلانـه نبـوده است. رفتار ما اغلب با ناکامی، نگرانی و ترس، از حالت طبیعی خارج می شد. ما نسبت به معتادمان با روش هایی که قابـل توجیه نیستند، واکنش نشان می دادیم، از ما دعوت می شود برای شروع پیشرفت در مسیر بهبودی با فروتنی عمل کنیم. فروتنی مهمترین احساس برای هر شخصی است. رشد ما، با تمایل و ٓامادگی برای متواضع بودن و پذیرش ٓان، افزایش می یابد. ما با فروتنی، پیشرفت در کیفیت و متعادل ساختن زندگی مان را جستجو می کنیم.
عضوی تجربه بازگشت سلامت عقل را در اختیار ما می گذارد.
هنگامی که برای اولین بار در جلسات نارانان حاضر شدم هنوز به عجز کامل نرسیده بودم. سالهای بـاور نکردنـی دردناک زندگی ام با یک معتاد در حال مصرف، من را به ٓانجا رساند. اما همان طور که معتادان به ٓاخر خط مـی رسـیدند، من نیز به یک نقطه دردناک عاطفی رسیده بودم که دیگر نمی توانستم با ٓان زندگی کنم.
در حقیقت نمی خواستم به هیچ وجه زندگی کنم. من می خواستم بدون درد و دور از هر کسی که دردم را بیشتر می کرد باشم. دوستان و اعضای خانواده ام که دوست شان داشتم شامل این افراد می شدند. به نظر راه حل ٓاسان بود. اگر من زنده نباشم مجبور به تحمل درد بیشتری نخواهم بود. چیزی که در ٓان زمان مرا از این تصمیم منصرف کرد ایـن بـود
که نمی خواستم به مادرم که هنوز از مرگ خواهرم براثر سرطان غصه دار بود، صدمه بزنم.
من به این دلیل که زندگی ام به شدت غیرقابل اداره و کنترل بود به نارانان بازگشتم، با ایـن امیـد کـه از کـسانی کمک بگیرم که همین مشکلات را دارند. به نظر می رسید اشخاصی که من در نارانان دیدم از من بسیار سالم تر و شـادتر بودند. من از نظر احساسی و معنوی، خواهان ٓان چه که ٓانها داشتند بودم. من نیاز داشتم از ٓان ها یـاد بگیـرم کـه چطـور ترس و خشمی که مرا از حالت عادی خارج می کرد، رها کرده و همچنین به طناب نجاتی که ٓانهـا بـه ٓان متـصل بودنـد، چنگ بیاندازم. ٓان طناب نجات، انجمن، قدم های دوازده گانه نارانان و یک نیروی برتری که خودم درک کرده بـودم، بـود. کارکردن قدم ها، بودن با افرادی که به ٓان ها اعتماد کردم )اعضای انجمن( و کنتـرل زنـدگی ام را بـه یـک نیـروی برتـر
سپردن در مجموع به برگشت سلامت عقلم کمک کرد.
سؤال های بازگشت دوباره سلامتی عقل
ایا من باور دارم که نیرویی برتر از من می تواند سلامتی عقل را باز گرداند؟ٓ بهبودی مستلزم صبر و درک است. ٓایا من انتظار نتایج فوری را دارم؟ ایا من می توانم بینم نیروی برترم مرا به بازگشت سلامت عقلم هدایت می کند؟ از چه راه هایی؟ٓ ایا من باور دارم که امید و ایمان به نیروی برترم باعث بهتر شدن توانایی ام در مقابله با زندگی روزانه خواهد شد؟ٓ برای من "رها کن و به خدا بسپار" چه معنایی دارد؟
چه چیزی مانع این می شود که باور کنم یک نیروی برتر از خودم می تواند سلامت عقل را به من بازگرداند؟ قسمت هایی از زندگی ام را لیست می کنم که می خواهم ٓان ها را از دوباره بسازم.
ارامشٓ
ما خودمان را برای کمک گرفتن، راهنمایی و مراقبت عاشقانه یک نیروی برتر ٓاماده کردیم. ما به مرور به بهبودی مان که با استفاده و کارکرد و ابزار نارانان در زندگیمان، اتفاق می افتد ایمان ٓاوردیم. یکـی از ایـن ابزارهـا، دعـای ٓارامـش است.