از راه دعا و مراقبه، خواهان بهتر شدن رابطه ای ٓاگاهانه ی خود با خداوند شدیم: به ٓان گونه که او را درک می کردیم، و فقط طالب ٓاگاهی از خواست او برای خود و قدرت اجرایش شدیم.
در قدم های اول تا سوم، ما شرایط وخیم خود را درک کرده و پایه و اساس روبرو شدن با مشکلات مـان را ایجـاد نمودیم. در قدم چهارم تا نهم یک مرور کلی را ٓاغاز کردیم. هر یک از قدم ها راه معنوی تازه ای را به ما ارائه کردنـد. قـدم های دهم و یازدهم به ما کمک می کنند تا به یک نیروی برتر بیشتر اعتماد کرده و به پیشرفتی که در قدم های قبلی ٓاغازکرده بودیم، ادامه دهیم. ما با صرف کردن زمانی برای بهبودی، خودمان را سازگار نگه می داریم. قدم یازدهم مستلزم این است که ما ارتباط ٓاگاهانه خود را با یک نیروی برتر بهبود بخشیم، همزمان با این که ٓان نیرو را درک می کنیم. ما سعی می کنیم تا یک نیروی برتر را به زندگی روزانه خود وارد سازیم. ما از تنهایی و انزوا رها می شویم و از یک مشارکت حیات بخش و نیروبخش با یک نیروی برتر لذت می بریم. رشد و پیـشرفت معنـوی بـه ٓارامـی در طول مسیر اعتماد به یک نیروی برتر اتفاق می افتد. همزمان با اینکه ارتباط ما با نیروی برتر بهبود پیدا می کند، ما نیرو وشهامت روبرو شدن با چالش های زندگی را کشف می کنیم. ما با تمرین دعا ومراقبه روزانه، خواستار این می شویم که نیـروی برترمـان بـرای مـا تـصمیم بگیـرد و همچنـین خواستار توانایی برای انجام ٓان ها می شویم. این بدین معنی است که ما به خاطر توجیه اعمال و یا تأخیر در کارهای مـان با گفتن این جمله که منتظر انجام خواست نیروی برتر هستیم، بهانه جویی نمی کنیم. بخشی از خواست نیروی برتر ایـن است که ما برای گرفتن راهنمایی دعا کنیم و سپس با اعتماد به اینکه کارها به درستی انجام می شود، دست به کار شویم. گاهی اوقات جواب ها به شکل های مختلفی نمایان می شوند مثلا از طریق افراد دیگر و یا تجربیات جدید. ما ممکن است به خاطر اجابت نشدن دعاها خود در زمانی که خودمان می خواهیم و به شیوه ای که خودمان تمایل داریـم، نیـروی برتـرخود را سرزنش کنیم.
دعا:
دعا کردن یعنی صحبت کردن و یا برقراری ارتباط با یک نیروی برتر، دعا کردن می تواند به شکل لفظی یا تفکـر کردن باشد و به هر روشی که ما انتخاب می کنیم انجام شود مثل: زانو زدن، نشستن، ایستادن، خم شدن و یا راه رفـتن و .... . این حرکات در مواقع غم و یا شکایت به نیروی برتر و همچنین تشکر و سپاس گذاری و یا فقط صـحبت کـردن بـا او مناسب است. مهم نیست که دعا کردن تنها مختص یک "لیست ٓارزوها" باشد. بلکه در خواست کردن از نیروی برتر انجام
خواست و اراده او در شرایط مورد نظر می باشد.
مراقبه:
مراقبه، دعای گوش دادن است. ما قلب، ذهن و جسم خود را ٓارام می کنیم بدین منظور که با ٓاغوش بـاز پـذیرای نیروی برتر باشیم. افراد بسیاری از سکوت کردن هراس دارند زیرا با سکوت، صداهایی در ذهنمان ایجاد می شود. برخـی از این صداها ممکن است گفتگوهای منفی با خودمان باشد و یا تفکرات بد، شرم و خجالت، خشم و عـصبانیت، تـرس، درد و رنج و ... باشد. اگر صداهای درونی خیلی قوی باشند، ممکن است ما تلاش کنیم تا از سـکوت و ٓارامـش خـودداری کنـیم. تمرین مراقبه به ما یاد می دهد که با صداهای درونی خود روبرو شویم. ما به ناتوانی خود در برابر این صداها اقرار می کنیم
و به توانایی یک نیروی برتر برای رشد و بدست ٓاوردن ٓارامش ایمان می ٓاوریم.
ارتباط ٓاگاهانه:
قدم های دوازده گانه به ما یاد می دهند که ما به حمایت و کمک روزانه یک نیروی برتر نیاز داریـم. مـا یـاد مـی گیریم که فقط برای امروز یا حتی در لحظه زندگی کنیم. اگر ما خواهان ادامه بهبودی خود باشیم، لازم است که ارتباط در حال رشد خود را با یک نیروی برتر در سرتاسر زندگی خود حفظ نماییم. رابطه شخصی ما با یـک نیـروی برتـر بـه ایجـاد روابط نزدیک تر و عشق ورزی به دیگران و با خودمان منجر خواهد شد. هم زمان با این که ارتباط ٓاگاهانه خود را بـا یـک
نیروی برتر از طریق دعا و مراقبه بهبود می بخشیم، گفتن این جمله که" باشد که خواست و اراده تو، نـه خواسـت و اراده من انجام پذیرد". برایمان اسان تر می گردد.
خواست و اراده نیروی برتر:
قبل از ساختن پل، ساختمان و یا اتوبان، داشتن طرح و یا نقشه ضروری است. نیروی برتـر معمـار ممتـاز زنـدگی ماست. ما از طریق دعا و مراقبه به طرح و نقشه و یا خواست و اراده نیروی برتر برای هر روز جدید و برداشتن هر قـدم در زندگی مان دست می یابیم. ما تلاش می کنیم تا مطمئن شویم که ساختار زندگی مان در برابر ناملایمات روزگار مقاومـت خواهد کرد.
دعای قدم یازدهم
ای نیروی برتر من، که تو را درک کرده ام. از تو می خواهم تا مرا یاری کنی تا در سردرگمی روزانه، به تو نزدیک شده و ارتباط خود را با تو حفظ کنم. مخصوصاً در هنگام دعا و مراقبه، از تو می خواهم که از خواسـت هـا و اراده خـودم، توجیه و خیال پردازی مرا رها سازی. از تو می خواهم که مرا به سوی اعمال و افکار مثبت هدایت نمایی. باشد که خواست و اراده تو و نه خواست و اراده من تحقق یابد.
دعایی برای قدم یازدهم
پروردگارا مرا وسیله صلح و ٓارامش خودت قرار ده. در جایی که نفرت وجود دارد – من بذر محبت را بکارم. در جایی که ٓاسیب دیدگی وجود دارد – بخشایش در جایی که شک و تردید وجود دارد – ایمان در جایی که یأس و ناامیدی وجود دارد – امید درجای که تاریکی و ظلمت وجود دارد – روشنایی و در جایی که غم و ناراحتی وجود دارد – شادمانی بکارم
پروردگارا! کمک کن تا به جای این که درجستجوی تسلی باشم دلداری دهم و تسلی جویم و به جای اینکه در جستجوی عشق باشم عشق بورزم، چیزهایی را که دریافت می کنم، اهداء کنم. وقتی بخشیده می شوم ببخشایم. با مرگ است که ما در حیات جاویدان متولد خواهیم شد.
دفعه دیگر که احساس کنم تحت فشار هستم، بجای سعی بیشتر، از کاری که در حال انجامش هستم کناره گیری می کنم و راهی را پیدا می کنم که به عقب برگردم و تمرکز داشته باشم. نفس عمیقی کشیده، فشارها و نگرانی ها را رهـا خـواهم کرد.
راهنمایی برای دعا کردن و مراقبه
بینش و هدایتی که از تمرین قدم یازده تجربه شده است در هر موقعیتی از روز یا شب در اختیارمان است. قدم ها ابزارهای قابل استفاده ای هستند که ما در زمان سفرهای معنوی مان از ٓان ها استفاده می کنیم. یک برداشت کلی از دعا و مراقبه روزانه می تواند به ترتیب زیر باشد:
از نیروی برترم خواهان هدایت در افکار و اعمالم خواهم بود، که از حالت دلسوزی نسبت به خودم، نادرستی یا این که من کامل هستم، رها شوم.
از نیروی برتر بخواهم که راهنمایی لازم را فراهم کند که بتوانم مشکلاتم را حل کنم. برای رها شدن از خواست و اراده خود و خودخواهی دعا می کنم.
در بین روز، در لحظاتی که احساس ترس می کنم: خواستار الهام گرفتن و هدایت از نیروی برترم خواهم بود.
به قدم 3 بر می گردم و رها می کنم. به احساس فشار و تنش در وجودم توجه می کنم و تشخیص می دهم که کـاری را کـه مـی تـوانم انجـام دهـم، مراقبت از خود وایجاد ٓارامش می باشد. تکرار دعای ٓارامش تا ٓانجایی که لازم باشد. در طول روز هر چند بار که لازم باشد دعا می کنم، حتی اگر دعای من به کوتاهی جمله: "لطفا به من کمک کن" باشد. من احساس ................ )ترس، هراس، بیهوده، خارج شدن زمام امور( را دارم. با شخص حمایت کننده ای تماس می گیرم تا ٓان چه را که اتفاق افتاده برایش توضیح دهم. در انتهای روز، برای نوشتن ترازنامه شخصی ام، مراحل اتفاق افتاده و قدم دهم را مرور می کنم. از نیروی برترم می خواهم که در انجام اعمال درست مرا هدایت کند. برای ایجاد شناخت ٓان چیزی که نیروی برتر برای من در نظر دارد، دعا می کنم. خواستار بخشایش نیروی برترم در هر جایی که لازم است می باشم و به این نکته ٓاگاه هستم که این مـرور باعـث وسوسه فکری، نگرانی، پشیمانی و یا واکنش های بیمارگونه نمی شود. برای هدایت و نعمت هایی که در قسمت هایی از روز دریافت کردم از نیروی برتر خود سپاسگزارم.
