Anonymous

اعمال ابتکارآمیز روح
همچنان که اعتماد به نفس مان نسبت به روحانیت خود افزایش میابد, تمایل بیشتری پیدا می کنیم تا هم در رابطه با اقدامات روحانی و هم در مورد روش زندگی مان, فی البداهه عمل کنیم. تمایل پیدا می کنیم کار درست را انجام داده و ترس های خود را رها کنیم. در ابتدا فقط روزانه در صحنه حضور داشته وآمادۀ خدمت خواهیم بود اما سپس تمایل پیدا می کنیم به بهترین نح و ممکن درخدمت منافع والاتر جامعه باشیم. کارمان را با پیروی از پیشنهادات شروع نموده و درجهت انجام کاردرست با انگیزۀ درست, آن را ادامه می دهیم. می توانیم درهمینجا توقف کنیم اما اگر تمایل داشته باشیم به چیزهای بیشتری برسیم, فرصت آن را داریم که حتی از بزرگترین انتظارات خود نیز فراتر رویم. تجارب ما بسیاری از تردیدهایمان را درمورد روحانیت برطرف می نمایند. می توانیم به سادگی آن رابطه ای را که می خواهیم, با نیروی برتر خود برقرار کنیم و دیگر نگران آنچه که درک نکرده و نمی دانیم نباشیم. هر زمان که تجربه ای ما را از نو بیدار می کند، بیشتر نسبت به نیرویی که ما را برای بیدار شدن درمقابل زندگی مان هدایت و تشویق می کند، آگاهی پیدا می کنیم. بیداری های روحانی مان, چه بزرگ و چه کوچک, خودشان را در قالب تمایل مان به تمرین اصول و حمل پیام، نشان می دهند. خدمت چیزهای زیادی را در باره روحانیت به ما می آموزد. با خدمت کردن هم یاد می گیریم چگونه خدمت کنیم و هم بواسطۀ آن عشق و سپاسگزاری مان را به نمایش می گذاریم. هنگامی که تلاش هایمان را همسو می کنیم، نتیجۀ حاصله به مراتب بیشتر از جمع تک تک تلاش هایمان خواهد بود. به همین ترتیب, تصمیمات گروهی خردمندانه تر از تصمیمات فردی مان بوده و نیروی جمع, به مراتب بیشتر از نیروهای فردی مان می باشد. سنت دوم به ما یادآوری می کند که در خدمت, یک خداوند مهربان تلاش های ما را راهنمائی می کند وهنگامی که پس روی های موقتی وعدم توافقات کوتاه مدت به گونه ای با رساندن پیام تداخل پیدا نمی کنند, خود را نشان می دهد. با مشاهده این که یک نیروی برتر در NA کار می کند به این باور می رسیم که آن می تواند در زندگی مان نیز موثر باشد. یکی از اعضا چنین مشارکت کرد:" هرزمان گروه خانگی من تصمیمی را به دلیل آنکه برخی از ما مطمئن نیستیم چه کار کنیم، به تعویق می اندازد, معمولأ بعدها تصمیم بهتری می گیریم. یادگرفته ام این را در زندگی شخصی خودم نیز انجام دهم: هنگامی که برای دعا تامل می کنم، تصمیمات بهتری می گیرم". بعضی اعضا خدمت در NA را زمین تمرین می بینند: جایی که تمرین کردن اصول پذیرش و احترام متقابل را می آموزیم. علی رغم اینکه ما هدف و پیمان مشترکی داریم, این یادگیری همیشه با ملایمت همراه نیست. و از آنجائی که در NA همه با هم برابریم و همه در حال یادگیری هستیم، درعین دانش آموز بودن آموزگارهم هستیم. مهم نیست چه مدتی در NA به سر می بریم، به نظر می رسد هنگامی که مشغول هستیم، همیشه شانس برای کمی بیشتر آموختن در باره خودمان وجود دارد." در آغاز بخشی از خدمت ام را برای جا افتادن در انجمن انجام دادم. به مرور زمان یک خواسته واقعی برای خدمت کردن در من رشد کرد. خدمت احساس خوبی را در باره خودم ایجاد می کند. مفید و امیدوار هستم، و هر روز برای اعضای تازه وارد دعا می کنم تا به ما به پیوندند و در رساندن پیام کمک مان کنند. رشد در NA زمان درازی می برد. برای ماندن در برنامه مجبور شدم بردباری، امید، پذیرش, عشق و تعهد را بیاموزم". در دنیای مان می توانیم خیلی کارها را انجام دهیم. زمانی که بهبودی را دنبال می کنیم، اعتیادمان دیگر محدودمان نمی کند. ما هم در داخل و هم در بیرون از انجمن ارزشمند هستیم." امروز درک می کنم وسیله ای هستم که نیروی برترم از طریق آن ارادۀ خود را به نمایش می گذارد. حق انتخاب دارم که با هماهنگی بنوازم و آهنگی تازه بیافرینم، یا بدون دلیل خاصی سروصدا کنم". با رعایت اصول روحانی می توانیم زندگی کنیم، کار کنیم و شرایط زندگی واقعی را در داخل و بیرون از NA بپذیریم. هنگامی که قدم ها را به ترتیب کار می کنیم، یاد می گیریم آنها را در امور روزمرۀ خود به کارگیریم. اگر این اصول را به اجرا درآوریم، هرگز مجبور نخواهیم شد که دوباره مصرف کنیم، و می توانیم توانائی خود را برای خدمت کردن و مقابله با آنچه که زندگی دربرابرمان قرار می دهد، به طور مداوم افزایش دهیم. به ناتوانی خود اقرار نموده، درخواست کمک کرده، اشتباهات مان را پذیرفته و روی نقص ها و جبران خسارت هایمان کار می کنیم. سپس راهنمائی مداوم را از نیروی برترمان درخواست می نمائیم. همچنانکه این اصول را در افکار و اعمال روزانه خود پیاده می سازیم، کیفیت زندگی مان را بالا می بریم. با کارکرد قدم ها و بکارگرفتن روزمرۀ آنها در زندگی مان, به تدریج مشکلات خود را حل می کنیم. مشارکت داستان زندگی مان و یا خواندن ترازنامه مان, کمک می کند تا آشفتگی هایمان را سرو سامان دهیم. هرگاه که یکی از قدم ها را با جدیت می پذیریم, رشد روحانی عمیق تری را تجربه می کنیم. دوباره و دوباره تسلیم می شویم، از جنگ دست می کشیم و به فرایند بهبودی اعتماد می کنیم. هر بار که این کار را انجام می دهیم, یک دریچۀ دیگر در درون مان باز می گردد. خلأ شدیدی که در درون مان حس می کردیم، با تمرین دعا، مراقبه و خدمت کردن پر می شود. همچنان که نقائص مان کنترلی را که زمانی برروی ما داشتند از دست می دهند, آزاد می شویم تا به نحو احسن زندگی کنیم. انتخاب های محدودی که داشتیم، گسترده تر می گردند و ما دیدن رویاها، داشتن تصورات و خلاقیت, حل کردن مسائل و یا فقط لذت بردن از زندگی را آغاز می کنیم. برنامۀ انجمن معتادان گمنام شالودۀ محکمی را برایمان فراهم می کند که می توانیم از آن برای دستیابی به هر آنچه که با اصول روحانی همخوانی دارد استفاده نماییم. یاد می گیریم به اصول NA اعتماد کنیم تا ما را در تمام امور زندگی مان راهنمائی نمایند. معتقد بودن نسبت به کاری که انجام می دهیم اهمیت دارد. دیگر خودمان را به خاطر منطبق کردن با اطرافیان، تغییر نمی دهیم. به خاطر این اعتقاد راسخ نویافته، مسیر روشن تری را دنبال می کنیم. یکی از اعضا چنین گفت:" پیش ازNA من ترسو و دنباله رو بودم اما اکنون بیداری روحانی ام مرا وادار می کند تا نسبت به باورهایم استوار بایستم". رنجش، ترس، و تکبر باعث می شوند نتوانیم فی البداهه عمل کنیم و یا خلاقیت داشته و آزاد باشیم. هنگامی که از روی عشق و با ازخودگذشتگی عمل می کنیم, اثرات رنجش, ترس و تکبر را از میان برمی داریم. یادمی گیریم بدون
آنکه درپی تأیید دیگران باشیم, به همه احترام بگذاریم و دوستشان بداریم. چیزهایی را که در جلسات می آموزیم به زندگی مان برده و با تمرین آنها، به اعضای مسئول اجتماع خود تبدیل می شویم. خدمت کردن در سراسر دنیا حائز اهمیت است. گاه به گاه در مسیری قرارمی گیریم که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم به دیگران خدمت می کنیم. یکی از شگفت انگیز ترین حس هایی که می شناسیم این است که بخشی از انسانیت باشیم. هنگامی که اصول روحانی را تمرین می کنیم، آگاهی و هم دلی را نسبت به دیگران تجربه می کنیم. روحانیت حس انسان بودن را به ما می آموزد. پس از سال ها انزوا، حس "تندرستی" در ما جوانه می زند و خاطر جمع می شویم، همان جایی هستیم که باید باشیم.این روش زندگی را با خویشاوندان، همکاران و در تمام روابط دیگر مان تمرین می کنیم. روزانه حداکثر تلاش خود را به کار می گیریم. برخی اوقات پیشرفت کمی می کنیم و در اوقات دیگر یا پیشرفت چشمگیری در تمرین اصول می کنیم ویا واقعا کم می آوریم. پیشرفت ما همیشه یکنواخت نیست اما با گذشت زمان می بینیم که پیشرفت رخ
می دهد. یاد می گیریم بر طبق اصول زندگی کنیم. یاد می گیریم به درخواست یا پیشنهادی که برایمان مناسب نیست, نه بگوییم, حتی اگراین باعث شود تائید کسی را ازدست بدهیم. یاد می گیریم از خودمان و مسئولیت هایمان مراقبت کنیم وهنگامی که جریانات زندگی برطبق خواسته هایمان پیش نمی روند, دیگران را سرزنش نکنیم. به تدریج فرصت های موجود برای رشد کردن را هم در بهترین روزهایمان و هم در بدترین روزهایمان مشاهده می کنیم. امید و آزادی از اعتیاد فعال خیلی زود به دست مان می رسد و رایگان در اختیار مان قرار می گیرد. این چیزی است که برخی از ما " ابرهای صورتی" می نمامیم و بدون انجام کار خاصی برایمان اتفاق می افتد. اما زمانی فرا خواهد رسید که دریافت نمود ن تنها خاتمه پیدا می کند و ما به یک تقاطع می رسیم. بسیاری از ما همین جا می مانیم و هرگز نمی فهمیم چه چیزی را از دست داده ایم. پاداش واقعی بهبودی, با بازپس دادن و بخش ش از روی سپاسگزاری نسیبمان خواهد شد. سپاس گزاری برای چیزهایی که به ما داده شده و امید به چیزهایی که قرار است بدست بیاوریم. زندگی روحانی به معنی با عشق خدمت کردن است. نخست دریافت می کنیم, سپس واگذار می کنیم و بعد به مشارکت می گذاریم. سرشار از زندگی بودن، بیان خلاقانه عشق به نیروی برتر مان است. سرشار از زندگی بودن، بیدار بودن و صداقت در باره آن چه که هستیم، یک هدیه به ما و از ما به دیگران است. ارتباط روحانی، ما را به سوی یک زندگی تازه، پر نشاط و بی نهایت آموزنده، هدایت می کند و در درون خود شوق به زندگی را کشف می کنیم. تجربیات مان به ابزاری برای التیام بخشیدن و روشی برای ایجاد همدلی تبدیل می شوند. زیبایی و شفافیتی را که هرگز گمان نمی کردیم در ما وجود داشته باشد, در درون خود می یابیم. هرطور که ارتباط آگاهانه را تجربه کنیم، به نظر می آید یک حس پذیرش و رهایی از پریشانی به همه مان دست می دهد. اصول معتادان گمنام ابزاری هستند که ما برای کنارآمدن با هر آنچه که زندگی بر سر راه مان می گذارد, بدان نیاز داریم. پیروی از ارادۀ نیروی برترمان، ما را از همیشه به آرزوهای قلبی مان نزدیک تر می نماید. آرزوهایی مانند: مورد محبت دیگران قرارگرفتن، مفید بودن، و جزئی از چیزی بزرگتر از خودمان بودن. زیربنای روحانی که در NA پیدا می کنیم، به ما اعتماد به نفس می دهد تا زندگی کنیم و از زندگی مان لذت ببریم، به دیگران کمک کنیم و پیام NA را دست نخورده به جائی که باید برود منتقل کنیم و بدانیم که دقیقا به جائی که نیازداریم باشیم هدایت می شویم. وصل بودن به دنیا را حس می کنیم و زندگی مان هدفمند می گردد. شهامت پیروی ازقلب مان، گوش دادن به ندای درون مان، خلاقیت، تعهد پذیری، گشتن و زندگی کردن را پیدا می کنیم. ما با امید اینکه جان خود را حفظ کنیم واردمعتادان گمنام می شویم, اما درعوض عشق, شهامت, احساس وصل شدن و مسیر زندگی را پیدا می کنیم. در تمام زندگی به دنبال آرامش و امنیتی گشتیم که در بهبودی تجربه می کنیم. همانطور که در جستجوی ارادۀ نیروی برترمان برای خودمان هستیم، به درک بهتری از اهداف خودمان می رسیم. بیداری روحانی یک فرایند است و شاید تمام برنامه در باره این فرایند باشد. روح در حال بیداری خود را تغذیه می کنیم و می دانیم که آزادیم با وقار, درستکاری و سربلندی زندگی کنیم.