در بعضی مناطق ، چیزی به نام راهنمای موقت معمول است ، به ویژه برای آن هایی که در برنامه تازه وارد هستند . در واقع گاهی مواقع زندان ها یا مراکز بازپروری ، مدد جویان را ملزم به انتخاب راهنمای موقت می کند . راهنمای موقت کسی است که با ما کار می کند تا زمانی که ما شخصی را برای مان مناسب است
پیدا کنیم و از او بخواهیم تا راهنمای ما شود . همچنین زمانی که ما در موقعیت هستیم که راهنمای مان برای مدتی در دسترس ما نیست ، می توانیم راهنمانی موق بگیریم . به طور مثال گر راهنمای ما بیمار باشد و یا ما ناگزیر باشیم برای مدتی از شهر خود نقل مکان کنیم . اگر چه این روش در بعضی مناطق مرسوم است، با این حال در بعضی دیگر از مناطق آن را نمی پسندند . بعضی قویا فکر می کنند که گرفتن یک راهنمای موقت نشان گر کمبود تعهد یا حفظ یک راه گریز است . آن ها این گونه توضیح می دهند : "این بیماری موقت نیست " .
"اولین راهنمای موقت من برای 4 سال راهنمای ام بود . "
"من به اندازه کافی روابط موقت داشته ام. حالا دیگر وقت آن است که یاد بگیرم چه گونه یک رابطه دائم داشته باشم "مرکز درمانی که من در آن بودم مرا موظف به داشتن یک راهنما می کرد ، بنا بر این از اولین کسی که در جلسه ای دیدم که مرکز مرا به آن برده بود ، در خواست کردم راهنمای من شود . هر دو نفر ما می دانستیم که قرار است این رابطه موقت باشد ."
