در NA به ما آموخته می شود که صفات ویژه ای یا وابستگی اعضا به صورت فردی ، هیچ ربطی به حق عضو بودن یا موقعیت فرد به عنوان یک معتاد در حال بهبودی ندارد . کتاب پایه ما توضیح داده است که هر کس علی رغم نژاد ، دین ، جنسیت ، سن و سال و ... می تواند عضو NA باشد . اما در هر صورت بعضی از معتادان با این سوال دست به گریبان هستند که آیا باید به دنبال کسی باشند که هم دین آن ها است یا کسی که باور های سیاسی مشابه دارد ، کسی که از نظر وضعیت اقتصادی – اجتماعی یا نژادی با او یکی باشد ، کسی با فرهنگ مشترک یا گذشته ی یک سان ؟ در حالی که بعضی از معتادان به دنبال راهنمایی که تا حدی مشابه خودشان باشد می گردند ، بعضی دیگر باور دارند که این عوامل در رابطه با کارکردن برنامه روحانی هیچ تاثیری ندارد ، و بعضی بر عکس به دنبال کسی می گردند که اصلا شبیه خودشان نباشد .
"من راهنمای خود را 7 سال پیش از این که از او بخواهم راهنمای من شود می شناختم . 5 سال از آن 7 سال ، ما هر دو یک راهنما داشتیم . او تقریبا مدت زمانی بیش از یک سال راهنمای من بود پیش از این که متوجه شوم که او مرد ثروتمند است . فکر می کنم اگر از قبل از وضعیت مالی او آگاه بودم هرگز از او نمی خواستم تا راهنمای من شود . من بسیار سپاسگذارم که او را از درون می شناختم قبل از این که بخواهم او را از روی ظاهرش قضاوت کنم . "در زمان اعتیاد من یاد گرفتم که کلیه مذاهب و هر رنگ پوستی غیر از رنگ خود را خوار بشمارم . در بهبودی ، به راهنمایی جذب شدم که یک کشیش بود . او از طریق الگو سازی به من یاد داد که در NA روح گمنامی می تواند جای گزین تعصب من شود و عشق و بردباری و تحمل جای گزین سر سختی و لجاجت من شود ."
"من و راهنمای ام اساسا از نظر فرهنگی و اخلاقی متفاوت بودیم . ما از دو قسمت مختلف کشور ، دین متفاوت و طبقه ی اجتماعی متفاوت بودیم . بنا بر این چیز های کوچک و عجیب زیادی بود که ما در مورد یک دیگر نمی فهمیدیم . من همیشه منتظر این سوال بودم و حتی از آن لذت می بردم که "آیا این تفاوت فرهنگی است یا نقص اخلاقی که داری از روی آن عمل می کنی ؟ " ما راجع به سنت 4 زیاد صحبت می کردیم ، چون رهجوی او بودن دلیل بر این نبود که باید مثل او می شدم . بلکه اصل این بود که او به من کمک کند تا بیش تر شبیه خودم شوم . استقلال به معنای این است که مجبور نیستیم مثل هم باشیم یا اتحاد را با هم شکلی اشتباه بگیریم ."
"من در یک شهر شلوغ پاک شدم . اولین راهنمای من از نظر نژادی با من متفاوت بود . رنگ پوست یا محله زندگی برای من مهم نبود . من فقط به یاد می آورم که خیلی آزرده بودم و با خود در جنگ بودم که مواد مصرف نکنم ، و این که وقتی از یک معتاد خواستم که راهنمای من شود او به من پاسخ مثبت داد . من فکر می کنم که مواد مخدر به رنگ پوست خاصی محدود نمی شود ، پس چرا باید بهبودی را با آن محدود کرد ؟ "اگر من خواستم منتظر ورود یک هم نژاد خود به جلسه بمانم تا از او بخواهم راهنمای من شود ، احتمالا امروز من نشئه بودم "من ناچار بودم راهنمای خود را عوض کنم زیرا قادر نبود بدون تاثیر باور های خاص خود به خداوند به من پیشنهاد دهد "به عنوان یک رهجو بزرگترین مشکل من این بود که از یک نفر اهل آمریکای شمالی بخواهم راهنمای من شود . من باید تعصبات ، و موانعی که تفاوت زبان و فاصله ی جغرافیایی به وجود می آورد ، کار کنم . رابطه من با او اساسا از طریق اینترنت بود . من یاد گرفتم که زبان عشق از هر مانعی قوی تر است ."
چه گونه هر یک از ما با این تفاوت های متنوع روبرو می شویم ؟ نه درست است و نه غلط . به سادگی این است که هر یک از ما به عنوان فردی از اعضای NA با این تفاوت ها برخورد خاص خود را داریم . در حالی که اصول روحانی اتحاد و گمنامی که در سنت ها در باره ی آن ها صحبت شده بر روی مشترکات ما به عنوان معتادان در حال بهبودی تاکید دارد . ما همچنین اصل روحانی استقلال را که از تنوع انجمن ما حمایت می کند گرامی می داریم . در NA برای اتحاد ارزش قائلیم اما خواهان هم شکل بودن نیستیم .
