برای این که بتوانیم بپذیریم که اعتیاد یک بیماری است، ابتدا می بایست تمایل داشته باشیم که در مورد این حقیقت روشن بین باشیم.
افراد بسیاری در این مورد بحث می کنند و اصرار دارند که این یک انتخاب است. تحقیقات بیشماری ثابت کرده اند که اعتیاد یک عدم تعادل شیمیایی درون مغز است. ما با پذیرفتن اینکه سرطان یک بیماری جسمی، سل یک بیماری ریوی، هپاتیت یک بیماری کبدی و عارضه دو قطبی( افسردگی...) یک بیماری فکری است، مشکلی نداریم.
پس چرا نمی توانیم بپذیریم که خود اعتیاد به تنهایی یک بیماری است؟ بعضی از بیماری ها که در بدن تاثیر می گذارند با یک انتخاب که در بخشی از زندگی مان ایجاد می کنیم، شروع می شوند. مثال های این موارد: سرطان ریه ناشی از سیگار کشیدن؛ سیروز کبدی ناشی از نوشیدن الکل؛ و بیماری مقاربتی ناشی از رابطه نامشروع محافظت نشده، هستند. بله، معتاد در ابتدا حق انتخاب داشت، اما وقتی که بیماری غلبه کرد دیگر انتخابی وجود ندارد. وقتی که بپذیریم اعتیاد واقعا یک بیماری است، می توانیم احساسات تازه ای را تجربه کنیم.
