گاهی ساکت بودن باعث می شود بهترین نتیجه را بگیریم.
وقتی بی نظمی و آشفتگی بر افکار ما غلبه می کند، ذهنمان آنقدر مشغول می شود که نمیتواند گوش بسپارد. یک ذهن آرام به ما اجازه می دهد از تجربه و عملکردهای دیگران یاد بگیریم تا پاسخهای خود را بیابیم. ممکن است متوجه شویم که خداوند از طریق صحبتهای دیگران با ما حرف می زند. ما ابزارهای زیادی برای مقابله با مشکلات مان به دست می آوریم. گوش سپردن نوعی مراقبه است. از طریق مراقبه، با خداوند ارتباط برقرار می کنیم و ذهنمان برای دریافت بهره بردن از منطق، افکار روشن و نهایت آرامش باز می شود.