Anonymous

ممکن است ما خودمان هم از اینکه نواقصمان برطرف شده اند آگاه نباشیم. حتی ممکن است متوجه این تغییر نیز درخودمان نگردیم و فقط زمانی به آن پی ببریم که الگوهای رفتاری قدیم را به اجرا درآورده و متوجه میشویم که آنها دیگر برایمان کاربرد نداشته و منجر به بد شدن حالمان میگردند. با نگرانی به راهنمای خود زنگ زده و به او میگوییم »دوباره فلان کار را انجام دادم« یا اینکه »فلان نقص من فعال شده و در فکر تکرار فلان کار هستم«. سپس متوجه میشویم مدت زیادی است، چنین افکار و یا اعمالی از ما سرنزده است. یاد میگیریم نسبت به رفتارهای آنی که به واسطه فعال شدن نقائصمان به وجود میآیند، مقاومت کرده و یک آزادی جدید را تجربه کنیم. با مرور زمان تمایلمان برای به نمایش گذاشتن رفتارهایی که با ارزشهایمان تناقض دارند،کاهش مییابد. زندانهای خودساخته مان دیگر برایمان کار نمیکنند.
ما آزادیم تا برای جستجو و کشف قابلیتهای خود قدم برداریم. آزادیم درمسائل شرکت داشته باشیم، ابتکار به خرج دهیم، مراقبت و مشارکت کنیم، باعث تعجب خودمان شویم، ریسک کنیم، آسیب پذیر باشیم و روی دوپای خود بایستیم. نسبت به باورهایمان آگاهی پیدا کرده و یاد میگیریم برطبق آن باورها عملکرد داشته و براساس ارزشهایمان تصمیم گیری کنیم. از ترسهایمان عبور کرده و متوجه معجزاتی که ما را احاطه کرده اند میگردیم. ما آزادیم تا هرآنچه که هستیم باشیم و آنطور که انتخاب میکنیم زندگی کنیم.
گزیدهای از کتاب پاک زیستن، سفر ادامه دارد