اصول بنیادی روابط عمومی
این بخش بر گزیده شده از فصل دوم کتاب می باشد.
همکاری، نه وابستگی
تجربه نشان می دهد هریک از ما تعداد زیادی دوستان غیر معتاد داریم که می توانند از انجمن معتادان گمنام حمایت کنند. اگر یک دکتر یا یکی از کارکنان مراکز سم زدایی، تجارب خود راجع به موثر بودن برنامۀ انجمن معتادان گمنام، را دراختیار دیگران بگذارند، این ازنظر ما بلامانع است. ما باید مطمئن شویم که اشتیاق افراد عادی به حمایت از برنامۀ انجمن، تصویر غلطی از نحوۀ عملکرد برنامۀ ما، یعنی کمک یک معتاد به معتاد دیگر، را انتقال ندهد. NA، برنامه ای نیست که با استفاده از آن کارکنان مراکز پزشکی بتوانند بیرون از انجمن، معتادان را درمان کنند.
کارکنان مراکز پزشکی اغلب به این دلیل از برنامۀ انجمن حمایت می کنند که رخ دادن بهبودی را در بیماران و یا نزدیکان خود مشاهده کرده اند. نقش یک بخش خدماتی محلی در چنین شرایطی بسیار مهم است. انجمن معتادان گمنام می تواند با فراهم نمودن آموزش های لازم برای حامیان غیرمعتاد خود، مسئولیت ها را مشخص نموده و این افراد را تبدیل به اعضائی مفید، پرارزش و مدافع اصول اولیۀ انجمن نمایند.
• یک ناحیه/منطقه چطور می تواند اطمینان حاصل کند که در ایجادروابط با سازمانهای دولتی، NA را به آنها وابسته نکرده است؟
• برای همکاری یک ناحیه/منطقه با ارگانهای دولتی، چه روشهایی وجود دارند؟
روابط عمومی و دولت
قبل ازهرگونه تلاش برای ایجاد روابط با سازمان های دولتی، یک منطقه/ناحیه باید مطمئن شود محدودیتهای منابع انسانی و مالی انجمن را در نظر گرفته است. ایجاد این نوع روابط ممکن است مدت زیادی طول کشیده و نیاز به منابع انسانی متعددی داشته باشد.
همانطور که در فصول قبلی بدان اشاره شد، اولویت بندی خدمات به یک منطقه/ناحیه کمک می کند تا ازقبول پروژه هایی که از تواناییِ آنها را در فراهم نمودن خدمات اولیه و مورد نیاز جامعۀ محلی و گروهها می کاهد، اجتناب نماید.
کتابچه اطلاع رسانی انجمن معتادان گمنام
فصل سیزدهم
