Anonymous

ما بطور مستقیم در هر جا که امکان داشت از این افراد جبران خسارت کردیم مگر در مواردى که اجراى این امر به ایشان یا دیگران لطمه بزند
این قدم را نباید پشت گوش انداخت. زیرا در غیر این صورت مثل این است که در برنامه خود جائى براى لغزش ذخیره کرده باشیم. به نظر مى رسد که غرور، ترس ،تعلل و کار امروز را به فردا افکندن، اغلب در این راه، موانع صعب العبورى هستند وسد راه پیشرفت و رشد مى شوند. مسئله مهم این است که کار را شروع کنیم و آماده پذیرش واکنشهاى کسانى که به آن ها صدمه زده ایم باشیم
و به بهترین وجهى که مى توانیم خسارتها را جبران کنیم. موقع شناسى، یکى از نکات مهم این قدم است. ما بایست در وقت مناسب جبران خسارت کنیم، جز در مواردى که انجام آن صدمات بیشترى به بار آورد. گاهى اوقات، در واقع نمى توانیم جبران خسارت کنیم، زیرا انجام این کار عملى وممکن نیست و در بعضى از شرایط ممکن است جبران خسارت، از حد توانایى ماخارج باشد. ما دریافتیم در مواردى که امکان تماس با شخص آزار دیده وجود نداشته باشد، تمایل مى تواند جاى اقدام و عمل را پر کند، اما هرگز نباید به
خاطرخجالت، ترس و تنبلى از تماس گرفتن خوددارى کنیم. ما مى خواهیم از زیر بار گناه خلاص شویم، اما نمى خواهیم بهاى آن را دیگران بپردازند. باید از به میان کشاندن پاى شخص ثالث یا رفقاى زمان مصرف که شاید مایل نباشند نامى از آن ها برده شود، خوددارى کنیم. ما حق نداریم و نیازى هم نیست که شخص دیگرى را به خطر اندازیم. در این گونه موارد غالباً لازم است ازدیگران طلب راهنمایى کنیم. توصیه مى کنیم مشکلات قانونى به وکلا سپرده شود و مشکلات مالى و پزشکى به متخصصین آن واگذار گردد. قسمتى از یادگیرى زندگى موفقیت آمیز آموختن این است که چه وقت احتیاج به کمک داریم. در برخى از روابط گذشته ما ممکن است هنوز مسائل حل نشده اى وجود داشته باشد. ما با جبران خسارت سهم خود را براى حل کردن این مسائل انجام مى دهیم. ما مى خواهیم از ادامه مخالفت و رنجش مداوم دورى کنیم. در بسیارى از موارد تنها کارى که از دستمان بر مى آید این است که به سراغ شخص مورد نظر خود برویم و بافروتنى، درک خطاهاى گذشته خود را از اودرخواست کنیم. بعضى از اوقات که دوستان قدیمى و خویشاوندان از کدورت خود دست برمى دارند، لحظات لذتبخشى است. تماس گرفتن با فردى که هنوز داغ دلش تازه است، مى تواند خطرناک باشد. در مواردى که جبران خسارت مستقیم براى ما یا دیگران خطرى به وجودآورد، جبران خسارت غیر مستقیم ممکن است ضرورت پیدا کند. ما به بهترین نحوى که مى توانیم جبران خسارت مى کنیم. ما سعى مى کنیم به یاد داشته باشیم که این کار را به خاطر خودمان انجام مى دهیم. به جاى احساس گناه و پشیمانى قبلى، احساس مى کنیم که از گذشته خود رها شده ایم. ما مى پذیریم که اعمال خودمان باعث به وجود آمدن دید و طرز تلقى منفى ما بوده است. قدم نهم به ما در مورد احساس گناهى که نسبت به خود داریم و به دیگران در مورد احساس خشمى که نسبت به ما دارند کمک مى کند. گاهى اوقات تنها جبران خسارتى که مى توانیم انجام دهیم، این است که پاک بمانیم. ما آن را به خودمان و عزیزانمان مدیونیم. ما دیگر به خاطر مصرفمان باعث آلودگى اجتماع خود نمى شویم. گاه تنها راه جبران خسارت، خدمت به جامعه است. ما اکنون درحال کمک به خود و سایر معتادان در مسیر بهبودى هستیم و این تلافى بزرگى در حق کل جامعه است. در جریان بهبودى، سلامت عقل به ما بازگردانده مى شود و قابلیت برقرارى رابطه هاى مثبت با دیگران، جزئى از این سلامتى است. ما اکنون کمتر مردم را تهدیدى براى امنیت خود مى دانیم. احساس امنیت واقعى، جاى درد جسمى وسردرگمى روحى را که در گذشته احساس مى کردیم گرفته است. ما با افرادى که به آن ها صدمه زده ایم با فروتنى و حوصله روبرو مى شویم. بسیارى از نزدیکان صمیمى ما ممکن است از پذیرش بهبودى ما به عنوان یک واقعیت اکراه داشته باشند. نباید فراموش کنیم که آن ها رنج و عذاب زیادى کشیده اند، اما معجزات هم به وقت خود بوقوع خواهند پیوست. بسیارى از ما که از خانواده هاى خود جدا شده بودیم، دوباره موفق شده ایم که روابط خود را با آن ها برقرار کنیم. به تدریج پذیرش تغییرات ما برای شان آسانتر مى شود. طول دوران پاکى ، خود بهترین مجاب کننده است. بردبارى، قسمت مهمى از بهبودى ماست. عشق بدون شرطی که تجربه مى کنیم، میل به زندگى را دوباره در ما شعله ور مى کند و هر حرکت مثبتى از جانب ما موقعیت غیر منتظرهاى را براى مان به وجود مى آورد. در جبران خسارت، ایمان و شجاعت فراوانى صرف مى شود که نتیجه آن رشد روحانى بیشتر است. ما در حال رهایى از زیر بار خرابی هاى گذشته مان هستیم و مى خواهیم حساب وکتاب زندگى مان را با تهیه مستمر ترازنامه قدم دهم همچنان درست نگاه داریم.