Anonymous

اقرار به این که من در مقابل اعتیاد عاجزم کار آسانی نبود من هنگامی قدم اول را به کار بستم که پذیرفتم هیچ کاری وجود ندارد که من بتوانم انجام دهم تا شرایط را عوض کند و متوجه شدم که کنترل زندگی ام از دستم خارج شده است پذیرش اعتیاد به عنوان یک بیماری مرا از سرزنش کردن خود رها کرد .
کار کرد قدم دوم برای من زیاد سخت نبود زیرا همیشه به نیرو برتر خود ایمان داشتم پذیرفتن قدم سوم کار دشواری بود چون من همیشه به قدرت خود بیسار مغرور بودم بعد از اینکه جذب برنامه ی نارانان شدم اراده وزندگی خود و کسانی که دوستشان داشتم را به نیروی برترم سپردم و احساس رهایی کردم .در قدم چهار باعث شد که حالت ها نقص ها و محدودیت هایم را از فهرستی که شجاعانه و موشکافانه و با نگاهی معنوی به زندگی ام تهیه کرده ام بشناسم .وقتی این فهرست را در پنجم با فرد دیگری مشارکت کردم با او به بحث نشستم و سرانجام پیشنهداتش را پذیرفتم این پذیرش ترس های مرا کمرنگ و به خود قول دادم که رفتارهایم را تغییر خواهم داد من فروتن شدم .
در قدم های شش و هفت آماده بودم تا فروتنانه از نیرو برترم به آن گونه که اورا درک می کردم بخواهم تا نقص های شخصیتی مرا از میان بردارد .تواضع و شهامت زیادی لازم بود تا بدون چشم داشت از کسانی که در فهرست قدم هشت و نه من بود جبران خسارت کنم .
من کار کرد قدم ده را همراه با تراز گیری های روزانه ادامه دادم تا از انباشته شدن زباله های عاطفی در درونم جلو گیری کنم در قدم یازده به نبال رابطه آگاهانه با خداوند از طریق دعا ومراقبه بودم زمانی که به یک بیداری معنوی رسیدم احساس کردم که تنهایی ام نا پدید شده و با قدر شناسی این پیام را به کسانی که خواستار آن بودند انتقال دادم . همان گونه که در قدم دوازده پیشنهاد شده است .
مراقبه ی روزانه ::امروز می توانم دوازده قدم را در زندگی روزانه ام به کار گیرم قدم ها با تغییر دادن رفتار هایم روبرو شدن با ترس هایم سرزنش نکردن خودم ورسیدن به آرامش تغییرات بزرگی در روش زندگی کردنم ایجاد کرده اند امروز من زندگی بهتری دارم