یک بیماری قابل درمان
«اعتیاد یک بیماری است که فراتر از مصرف مواد مخدر است.»
کتاب پایه
v
در اولین جلسه خود، ممکن است از شیوهای که اعضاء درباره نحوه تأثیرگذاری بیماری اعتیاد بر زندگی خود صحبت میکردند، تعجب کرده باشیم. با خود فکر میکردیم: «بیماری؟ من فقط مشکل مصرف مواد داشتهام! آنها درباره چه چیزی صحبت میکنند؟»
پس از گذشت مدتی از برنامه، به تدریج درمییابیم که اعتیاد ما چیزی عمیقتر از مصرف وسوسهانگیز و اجباری مواد مخدر بوده است. متوجه میشویم که از بیماری مزمنی رنج میبردیم که بسیاری از زمینههای زندگی ما را تحت تأثیر قرار میداد. نمیدانستیم کجا به این بیماری "مبتلا شدیم"، اما در بررسی خود دریافتیم که این بیماری سالهای زیادی در ما وجود داشته است.
درست مانند بیماری اعتیاد، برنامه NA نیز همه زمینههای زندگی ما را تحت تأثیر قرار میدهد. ما در اولین جلسه خود با همه علائم موجود حاضر میشویم: خلأ روحانی، شکنجه روحی، عجز، غیر قابل اداره بودن.
درمان بیماری ما بسیار فراتر از صرفاً پرهیز است. از قدمهای دوازدهگانه استفاده میکنیم و گرچه این قدمها بیماری ما را "معالجه" نمیکنند، قطعاً به تدریج موجب التیام ما میشوند. هنگامی که بهبود پیدا میکنیم، هدیه زندگی را تجربه میکنیم.
v
فقط برای امروز: بیماری خود را با قدمهای دوازدهگانه درمان میکنم.
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
قوت قلب....
21مارس 1فروردین
یک روزصبح با سردرد بیدار شدم .شدیدا احساس نیازمندی می کردم .نیاز داشتم همسرم دوستم داشته باشد و قوت قلبم باشد.انتظار داشتم به من احساس امنیت بدهد.می خواستم به من بگوید که ما همیشه با هم می مانیم.خیلی زود فهمیدم هر چه که به دنبال آن هستم از معتاد بدست نمی آورم..به محض اینکه از او می خواستم تکیه گاهم باشد پشیمان شده یا باورش نمی کردم حتی وقتی خواسته ام را بر آورده می کرد.سپس از خودم برای اینکه نیازمند و وابسته هستم متنفر می شدم.
اکنون بخاطر برنامه نارانان می توانم طریقه بیرون آمدن از این دام فکری که خودم بوجود آورده و به خوبی آن را می شناسم تشخیص دهم.تمرکزم را بر نیروی برترم خواهم گذاشت.به خود خواهم گفت نیروی برترم مرا بدون قید و شرط دوست دارد.من ایمن هستم.نیروی برترم از من مراقبت می کند.می توانم تفکر احمقانه و محتاج بودنم را کنار بگذارم و به خدا بسپارم .بعد از آن حالم خوب می شود حتی اگر احساس ضعف کنم.یک احساس گرم شدن در دلم شروع به رشد می کند.عشق را حس می کنم و از اینکه خودم باشم دلگرم می شوم .با تمام احساسات ناشناخته ام خوب هستم.به محض اینکه دیگر به عزیزمعتادم وابسته نباشم این آزادی نو ظهور وجود خواهد داشت.
می دانم با آنچه که امروز هستم و در جایگاهی که که اکنون قرار دارم حال خوبی دارم.از نیروی برترم برای زندگی ام سپاسگزارم .دقیقا همان است که باید در حال حاضر باشد.حالا به نیروی برترم وابسته ام و به قوت قلبی که نیاز.دارم رسیده ام.
تفکری برای امروز：
می پذیرم که در مقابل دیگران عاجز هستم .معتقدم که نیرویی بزرگتر از من وجود دارد.تصمیم می گیرم تردیدها و نا امنی هایم را به دست نیروی برترم بسپارم.با این کار روزم را از دست نمیدهم!
شهامت عوض شدن
ما درجامعه ای از "لذت فوری"زندگی میکنیم :قهوه فوری،صبحانه فوری و پول فوری از عابربانک محله مان _هرجا که نگاه کنیم وجود دارد .تعجب آورنیست که بسیاری از ما برای یافتن جواب فوری به تمام مشکلاتی که از زندگی و دوست داشتن الکلی داریم به گروه خانواده الانان می آییم .
بهبودی یک جریان است . برای بدست آوردن ،مرمت و جبران آنچه درتلاش برای کنار آمدن با مشکل الکلیسم ازدست رفته ،زمان لازم است .
اعتماد یافتن زمان می برد .تغییر یافتن زمان زمان می برد . مرحم گذاشتن روی زخمهای قدیمی زمان میبرد. هیچگونه جواب فوری و یا راه حل . های آماده وجود ندارد .قدمها ،سنتها ،شعارها ،جلسات ،راهنما گرفتن .و راهنما شدن و خدمت کردن که ابزار و اصول برنامه ما هستند ،میتوانند مارا به جوابهایی درست برسانند .همه ما در زندگی مان روزهای تیره و تار داشته ایم ،ولی آنچه مارابه انسانهایی قویتر و خوشحال تر مبدل میکند ،سفر به روزهای بهتر است .وقتی ما در انتظار تسکین فوری نباشیم ممکن است به این باور برسیم که امروز درست همانجایی هستیم که قدرت برتر "ما میخواسته است
یاد آوری امروز
این برنامه یک برنامه "روز به روز است" می دانم که امروز به هر ترتیب و با وجود هر آنچه دراطرافم می گذرد ،به سمت جلو حرکت میکنم .من به جریان بهبودی اعتماد دارم اجازه میدهم زمان سپری شود .
اگر من تحت فشار باشم وبرای هر کار خود مهلتی محدود بگذارم ،برای چند دقیقه درنگ میکنم و فقط به امروز ،و آنچه که با آن میتوانم انجام دهم می اندیشم
روز به روز
امروز سال جدیدم را باشکرگزاری و به خوبی و شادی شروع میکنم. پنجره‌ی اتاقم را به روی بهار باز میکنم و با فرو بردن هوای صیحگاهی و بوی گل شب‌بو و مریم سفره‌ی عید، طراوت تازه‌ای احساس میکنم. خوشحال هستم که امروز مثل گذشته‌های دردآور دوران اعتیاد، با روشن کردن سیگار هوای اطاقم را خراب نمی‌کنم. اتاقم بوی تازه‌ای دارد. دیگر بوی سیگار نمی‌دهد. به پرده‌ی پنجره نگاه میکنم، به‌نظرم از تمیزی لبخند با شکوهی دارد. در و دیوار اتاقم از پاکی و تمیزی برق می‌زند. همه چیز به زبان بی‌زبانی عید را به من تبریک می‌گویند. خداوندا: تورا سپاسگزارم که مرا یاری کردی تا از دست وابستگی به سم نیکوتین رها شوم. من هم با همراهی تو، قدرت تو و عشق تو، امروزم را بدون مصرف هیچ نوع مواد مخدری روز خوبی خواهم داشت. یاریم کن تا فقط برای امروزم را بدون ترس از وابستگی‌ها در دامان امن تو زندگی کنم. فقط امروز مال من است و سعی دارم از آن به بهترین وجهه استفاده نمایم و بر خلاف اجبار بیماریم خداوند مهربان را سپایگزار باشم.
شروع سال جدید مبارک!
مراقبه روزانه
ما اقرار کردیم در برابر نیکوتین عاجز بودیم.
طی بیست سال آخر دوره مصرف هر روز با خود عهد می کردم که دیگر نیکوتین مصرف نکنم، اما موفق نمی شدم، زیرا به نیکوتین معتاد و از کمبود قدرت رنج می بردم.
برای مصرف هزار و یک بهانه و دستاویز داشتم: زندگی ام سرشار از تنش و اضطراب است، از دست فلانی عصبانی ام، امتحان دارم، قرار کاری دارم، سرما خورده ام و... تعداد بهانه های مصرف حیرت آور بود اما دلیل بر غیر ممکن بودن قطع مصرف برایم قابل قبولتر بود.
بعضی وقت ها وقتی قطع مصرف می کردم به دوستان و همکارانم می گفتم که مصرف نمی کنم اما بعد از یک دو هفته با کمال تعجب می دیدند که باز در حال مصرف هستم.
دیگر از این که به کسی بگویم می خواهم قطع مصرف کنم خسته شده بودم.
وقتی با نیکوتینی های گمنام آشنا شدم فقط به راه کارهایی که فکر بیمارم می داد گوش می دادم. فکر می کردم می توانم فقط در جلسات شرکت کنم و بدون کار کردن قدم ها بهبود پیدا کنم. من عاجز بودم و عاقبت قدم اول را درک کردم.
برای امروز، به یاد خواهم داشت که در یک شوخی فریبنده عظیم شرکت داشتم و چیزی را از دست نداده ام.
