رشد صداقت
«از نظرعملی، تغییرات به این دلیل به وقوع میپیوندد که
آنچه برای مرحلهای از بهبودی مناسب است ممکن است
برای مرحلهای دیگر مناسب نباشد.
کتاب پایه
v
وقتی برای اولین بار به معتادان گمنام میآییم، بسیاری از ما شغل قانونی نداریم. همه ما در همان لحظهای که به NA میرسیم، ناگهان تصمیم نمیگیریم که میخواهیم به شهروند نمونه، صادق و مفیدی تبدیل شویم. اما به زودی در دوران بهبودی متوجه میشویم در انجام کارهایی که زمانی بدون اندیشه مجدد در دوران مصرف انجام میدادیم، احساس خیلی راحتی نداریم.
با پیشرفت در دوران بهبودی رفته رفته درباره موضوعاتی که احتمالاً در دوران مصرف ما را آزار نمیداد، صداقت پیدا میکنیم. کم کم بقیه پولی را که صندوقدار به اشتباه به ما پس داده بود به او برمیگردانیم، یا وقتی با اتومبیل پارکشده تصادف میکنیم، تقصیر خود را میپذیریم. درمییابیم اگر به تدریج بتوانیم درباره این مسائل کوچک صداقت داشته باشیم، مهار کردن آزمایشهای بزرگتر صداقت، خیلی آسانتر خواهد شد.
بسیاری از ما با ظرفیت بسیار محدودی برای دستیابی به صداقت به اینجا میآییم. اما وقتی قدمهای دوازدهگانه را انجام میدهیم، متوجه تغییر تدریجی زندگی خود میشویم. دیگر از دسترنج دیگران سوء استفاده نمیکنیم. میتوانیم نسبت به صداقت نویافته خود احساس خوبی داشته باشیم.
v
فقط برای امروز: میزان صداقت را در زندگی خود بررسی میکنم تا بفهمم آیا با آن راحت هستم یا خیر.
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
راه حل ها....
افرادی مثل من که مشکلاتشان آنها را به نا امیدی کشانده است برای یافتن توصیه و راه حل ها به نارانان می آیند.به محض اینکه در اولین جلسه خود شرکت کردم حس کردم در خانه خودم هستم.در بین کسانی بودم که مرا درک می کردند.تازه وارد خوشبختی بودم.از کسانی که قبل از من آمده بودند وتجربه٬نیرو و امیدشان را مشارکت می کردند قدر دانی کردم.این مرا تشویق کرد که باز هم در جلسات شرکت کنم به عنوان تازه وارد فهمیدم که به وسیله گوش دادن و در یافت کردن و مشارکت می توانم بهبود یابم به مرور توانستم کنترل زندگی ام را دو باره به دست بیاورم.
هم چنین گروهم به من نشان داد که کاری برای خودم انجام دهم نه برای معتادنارانان جایی نیست که بدبختی هایم را مرور کنم بلکه راهی است که من خود را از این مشکلات رها کنم.وقتی تمرکزم را از معتادی که مورد علاقه ام بود بر داشته و بر روی خودم گذاشتم شروع به تغییر روش کردم به این طریق است که می توانم بهبود یافته و التیام پیدا کنم.
تفکری برای امروز:
یاد می گیرم از طریق گوش دادن ٬خواندن نشریات نارانان و کار کردن دوازده قدم به کمک راهنمایم دید بهتری نسبت به خودم به دست بیاورم .هر چه بیشتر می خوانم و مطالعه می کنم دانش بیشتری کسب می کنم.دانش قدرتی است که توانایی مرا برای کار کرد قدم ها افزایش می دهد.می توانم با در میان گذاشتن تجربه نیرو و امیدم در جلسات به خودم و دیگران کمک کنم.هم چنین ارایه مشارکت های نوشته شده ام در رساندن افکارم به همه خوانندگان نارانان کمک می کند.
شهامت عوض شدن
اگر کسی نحوه رفتار من با الکلی زندگیم را مشاهده میکرد ،احتمالا مرا شخصی دیوانه می پنداشت این من بودم که از جایی به جایی به دنبال او میرفتم . در اماکن عمومی بازی در می آوردم و در مورد مسائل جزئی هیستریکال (دیوانه) میشدم . همینطور من بودم که از رفتار الکلیم رنج می بردم . دروغ میگفتم ،معذرت خواهی و بهانه تراشی میکردم و از همه کارهایی هم که میکردم بیزار بودم . الانان اولین جایی بود که در آن سلامت عقل خود را مورد سوال قرار دادم . دریافتم که نمیتوانم با زور اراده یا منطق بر تاثیرات این مرض فائق شوم . آنطور که میگویند ،بهترین تفکراتم مرا به اینجا رساند . ولی دومین قدم الانان به من می گفت که یک نیروی برتر میتواند سلامت عقل مرا باز گرداند . میدانستم که در این جلسات بیشتر از هر وقت دیگر احساس منطقی بودن میکنم . و در نتیجه برای کمک ،به نیرویی که به نظر می آمد از طریق این جلسات جاری میشود ،روی آوردم هنوز هم گاهی لحظه هایی غیر منطقی بودنم را دارم ولی اکنون درگیری را بخاطر رفتار غیر معقول خود مقصر نمیدانم . حالا دقیقا میدانم برای یافتن سلامت عقل خود به چه کسی روی بیاورم .
یاد آوری امروز
امروز فقط بر رفتار خودم متمرکز میشوم . اگر جایی برای بهتر شدن باشد از نیروی برتر از خودم کمک خواهم خواست . "اگر جهت مسیر خود را عوض نکنیم به احتمال زیاد به جای اول خود باز می گردیم
روز به روز
بیماری وابستگی، بیماری مرموزی است، که فرد را در پشت پرده‌ی غرور، انکار و خودخواهی سرگردان می‌کند. امروز میدانم که زندگی گذشته‌ام زندگی درست و مناسب نبود. من در اثر خودخواهی اجازه‌ی زندگی را از خود و دیگران سلب کرده بودم و در همان‌حال هم سعی میکردم مشکلات آنها را که ربطی به من نداشت حل کنم. آنقدر غرق حل مسائل و رفع مشکلات دیگران بودم که خودم و نیازهایم را فراموش کرده و یا ندیده گرفته بودم. یکی از شاخصه‌های بیماری وابستگی، به‌نام تأییدطلبی در من به شدت فعال بود. برای پُرکردن خلاء آن، در زندگی دیگران مداخله میکردم و گدای یک مرسی بودم. رهایی از این وضعیت برایم بسیار مشکل و سخت شده بود. در گذشته فکر میکردم که مداخله در کارها و امور دیگران و سرپرستی از آنها را امری مقدس و از روی مرام و معرفت است. امروز میدانم مداخله درکار و حل مسائل دیگران بدون خواست آنها، فضولی است و فرصت و تمرین آموزش رفع مسائل و رفع مشکلات را از آنها می‌گیرم. با مداخله در امور آنها خودم بدون انرژی خواهم ماند. خداوند به اندازه‌ی تحمل هرکسی به او مسائل و مشکلات می‌دهد، تا آنها را رفع و حل کند و یا شرایط را بپذیرد.
زندگی کن و بگذار زندگی کنند!
مراقبه روزانه
باز هم به جلسات برگردید.
قطع مصرف نیکوتین یک معجزه بود. متأسفانه بعد از سه سال قطع مصرف جلسه ای که در آن شرکت می کردم تعطیل شد. پس از آن به مدت دو سال بدون شرکت در جلسات در قطع مصرف باقی ماندم. روزی درگیر وسوسه شده و تصمیم گرفتم فقط یک نخ مصرف کنم. اما آن روز یک پاکت سیگار را کشیدم.
جلسه ای پیدا کردم و دوباره شروع به شرکت در جلسات نمودم. برای تمایل به قطع مصرف دعا کردم و یک بار دیگر موفق به قطع مصرف شدم.
به گروه خانگی ام احساس تعلق می کنم و خدمت در آن فرصتی است برای رهایی از مصرف نیکوتین. بسیار خشنودم که سهمی در برنامه دارم. رهایی از نیکوتین موهبتی الهی است که حاضر نیستم هرگز آن را از دست بدهم. از این موهبت همچون گنجی مراقبت می کنم و آن را با دیگران به مشارکت می گذارم.
دعا کردن برای تمایل به قطع مصرف نیکوتین تواضعی بود که برای شروع تغییرات در زندگی بدان نیاز داشتم.
برای امروز، از خداوند خواهان تمایل و شهامت تغییر در تمام امور زندگی هستم.
