شرکت در جلسات را ادامه بده 11 خرداد
«وقتی به اینجا میآییم حتماً نباید پاک باشیم، اما پس از جلسه اول به تازهواردها توصیه میکنیم باز هم به جلسات برگردند و پاک هم برگردند. نباید منتظر افراط در مصرف یا محکومیت حبس باشیم و بعد از معتادان گمنام کمک بگیریم.»
کتاب پایه
v
تعداد بسیار اندکی از ما با تمایل سرشار به NA میآییم. برخی از ما بر اساس دستور دادگاه در اینجا حضور مییابیم. برخی از ما برای نجات خانوادههای خود آمدهایم. برخی دیگر در تلاش برای نجات شغلی که در مرز نابودی است به اینجا میآییم. مهم نیست چرا اینجا هستیم. مهم این است که اینجا هستیم.
شنیدهایم که میگویند «اگر جسم را بیاورید، روح نیز به دنبال آن میآید.» شاید با نارضایتی به جلسات بیاییم. شاید یکی از افرادی باشیم که در ته اتاق دست به سینه مینشینیم و با تهدید به کسی که به طرف ما میآید خیره میشویم. شاید قبل از دعای پایانی، جلسات را ترک میکنیم.
اما اگر به شرکت در جلسات ادامه دهیم، متوجه روشن شدن تدریجی ذهن خود میشویم. کم کم حصار خود را برمیداریم و هنگامی که دیگران صحبت میکنند، واقعاً گوش میدهیم. حتی شاید به حرفهای فردی که میتوانیم با او ارتباط برقرار کنیم، گوش دهیم. فرآیند تغییر را آغاز میکنیم.
پس از مدتی در NA متوجه میشویم نه تنها ذهن ما وارد جلسات شده، بلکه مهمتر از آن قلب ما نیز وارد جلسات شده است. پس از این اتفاق معجزات واقعاً شروع میشود!
v
فقط برای امروز: سعی میکنم به آنچه که گفته میشود با روشن بینی گوش دهم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
11خرداد
ترس
اگر در افکار منفی افراط کنم،خود را در معرض نگرانی در مورد چیزهایی که شایدهرگز اتفاق نیفتد قرار میدهیم. نتایج این رفتار ، نگرانیهای بیهوده وامکان تاثیرات بد، روی من است. میدانم آرامش وآسایش من، به طور حتم زحمت دارد. پس چرا هنوز در اندیشه افکار ترسناک هستم؟ ایا نمیتوانم انها را رها کنم؟ نمیتوانم اعتماد کنم؟ پس اگر معتاد لغزش کند چه میشود؟ آیا من در بعضی نقصهای خودم لغزش نداشته ام؟
وقتی خودم را غرق در افکار منفی میبینم، از ابزارهای برنامه نارانان استفاده میکنم. با راهنمایم یا یک عضو دیگر تماس میگیرم و در مورد نگرانیهای خود برای رها کردن ترسم صحبت میکنم نشریات نارانان را میخوانم. به خودم یاد اوری میکنم که نمیتوانم. اینده را ببینم واین نگرانی هیچوقت تمام نمیشود یا از بعضی اتفاقات جلوگیری نمیکند. سپس نگرانیهایم را به نیروی برترم میسپارم وبه خودم میگویم اگر در زمان حال بمانم بهتر است. باید اینده وبقیه دنیا را رها کنم.
تفکری برای امروز : وقتی از فردا خبر ندارم، باید روز به روز زندگی کنم. بنابراین در مورد فردا واینکه چه میشود، به زندگیم آرامش واسایش نخواهد اورد. ایجاد رفتارهایی که صمیمیت مرا نسبت به دیگران واعتماد به نیروی برترم را نشان بدهد، چیزی را که میخواهم به همراه خواهد داشت، یعنی یک زندگی متعادل به دور از بالا وپایین شدنهای ترسناک بخاطر ترس ونگرانی وسواس گونه .
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
یازدهم خرداد
مایلم راجع به قدم هفتم به عنوان قدمی که با اشک ریختن و به زانو افتادن بر میدارم . فکر کنم (متواضعانه از خدا تقاضا میکنم تا نقائصم را برطرف کند) این قدم را تجربه کرده ام ، اما میخواهم امکان برداشتن این قدم را با شادی و یا حتی شوخ طبعی امتحان کنم . گاهی اوقات علامت اینکه واقعا و به حد کفایت فروتن شده ام تا از خداوند تقاضا کنم که نقائصم را بر طرف کند این است که بتوانیم به آن بخندم . ناگهان یکی از کارهایی که در گذشته انجام داده ام و یا تصمیماتم ، به نظر شما مضحک می آیند و من دیگر نمیتوانم به آنها جدی فکر کنم .. وقتی این اتفاق می افتد می فهمم که قدرت مافوقم تاثیر یکی دیگر از نواقصم را کاهش داده است . تغییر واقعی اغلب خودش را به شکل خنده ای که از ته دل باشد به من نشان میدهد . بنا براین دفعه دیگر که میخواستم از شدت ناراحتی موهایم را بکنم بخاطر اینکه نتوانسته ام از یک نقص آزار دهنده خلاصی یابم ، سعی میکنم راحت تر با موضوع کنار بیایم و ببینم که سخت گیری من چقدر اخمقانه است . وقتی با میل و رغبت به عقب (گذشته) برمیگردم و حتی در جاهاییکه به آرزوهایم نرسیده ام طنز و شوخی میبینم ، به این معنی است که از سر راه خداوند کنار رفته ام و راه را برای قدرت مافوقم باز کرده ام
یاد آوری امروز
نا امیدی و رنج قطعا مرا بسوی تواضع و فروتنی رهنمون میسازد اما در الانان میل و و رغبتی تازه و مشتاق را پرورش میدهیم تا هدایت قدرت مافوقم را دنبال کند . چون میخواهم ، برای یاد گرفتن تمام درسهای زندگی آزادتر باشم . نه فقط درسهایی که صدمه میزند "تواضع به این معنی است که خود را در ارتباط درست و صحیح با همنوعانو خدای خویش ببینم .
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
11 خرداد
امروز صبح با خواندن دعای آرامش و قدم سوم و پس از آن سلام به خودم و خالقم و اطرافیانم، با احساس قشنگی روزم شروع میشود. امروز میخواهم مقدار بیشتری از وقتم را به بهبودی و آزادیم بهاء دهم. قدرت برنامه خودیاری در قالب نیروی برتر از من می‌خواهد که پیام بهبودی و رهایی از عادت و وابستگی و هم‌وابستگی را به یک هم درد برسانم. آیا امروز متوجه هستم یک تازه وارد همدرد با آمدنش به جلسات می‌گوید که در دنیای وابستگی و خارج از اینجا هیچ خبری نیست؟ اگر خبری بود مطمئن هستم به جلسات ما نمی‌آمد. امروز میدانم اصول برنامه‌ی خودیاری کاملاً زنده و در حال رُشد و حرکت است. من در مسیر زندگی تازه‌ام با بهره‌گیری از اصول خودیاری قدمها باید آموخته‌هایم را به فرد دیگری انتقال دهم. این‌کار به دو دلیل مهم است. اولاً برای خودم که باید هر روز این اصول را تمرین و مرور کنم و دوم این که وقتی به کسی کمک میکنم، احساس قشنگی که از ارزش‌های انسانیم برگرفته شده است، به سراغم میآید. اهمیت این برنامه در همین است که ما دست هم‌دیگر را گرفته و به بلند شدن هم کمک میکنیم. با این کار به خود یادآور میشویم که از کجا آمدهایم. آیا خداوند را به خاطر دانش برنامه سپاسگزارم؟
زُکات بهبودی پرداخت کردنی است!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
یازدهم خرداد: تو برگزیده خداوندی!
سال ها به خاطر اعتیاد نیکوتین و ناتوانی در برابر آن، خود را سرزنش می کردم. احساس بی کفایتی و بی ارزشی کرده و در شکنجه روحی به سر می بردم. حتی اکنون پس از قطع مصرف نیز اگر مراقب نباشم به آزار و شکنجه روحی خود می پردازم. البته اکنون خودآزاری های من به خاطر کشیدن سیگار نیست بلکه به خاطر فعال شدن نواقص اخلاقی است. در جلسات در مشارکت ها می شنوم: ما با خود مهربان شده ایم. به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهیم خوشحال و شکرگزاریم و تمام کوشش خود را در زندگی به کار می بندیم. من آموخته ام یک روز پاک یک روز موفق است و قدم دهم ابزاری است که مرا در قطع مصرف باقی نگه می دارد. آموخته ام خود را تشویق و به خود پاداش دهم. اوقاتی را در آرامش و سکوت سپری کنم، به خاطر رهایی از اعتیاد نیکوتین شکرگزار باشم، به طور مرتب در جلسات شرکت کنم، راهنمایی تازه واردان را بر عهده گیرم و در هر شرایطی سعی کنم در مسیر بهبودی باشم.
برای امروز به یاد خواهم داشت کامل نخواهم شد و راه هایی برای پاداش دادن به خود انتخاب می کنم.
