24 خرداد حفظ ایمان خود
«اگر هر روز شرایط روحانی خود را حفظ کنیم، مقابله با درد و سردرگمی را آسانتر مییابیم.»
کتاب پایه
v
وقتی برای اولین بار شروع به جستجوی نیرویی برتر از خود میکنیم، بسیاری از ما در باورها و عقاید قدیمی سردرگم میشویم. دامنه این عقاید و باورها از ترس از خداوندی مجازاتکننده و انتقامجوی تا عدم اعتقاد کشیده میشد. برخی از ما احساس میکردیم کارهای آن چنان فجیعی انجام دادهایم که نیروی مهربان هرگز با ما رابطهای نخواهد داشت. سایرین متقاعد شده بودند اگر اصلاً نیروی مهربانی وجود داشت، این اتفاقات "بد" بر سر ما نمیآمد. برای کسب اعتقادی عملی به نیرویی برتر و مهربان که ما را در مقابله با چالشهای زندگی راهنمایی کند، وقت، تلاش، روشنبینی و ایمان لازم بود.
حتی بعد از اینکه به نیرویی برتر از خود ایمان آوردیم، عقاید قدیمی برای آزار دادن ما باز میگردند. موانع اصلی در زندگی ما و ناامنی ناشی از این رویدادها میتواند موجب بازگشت عقاید قدیمی و نامناسب ما درباره خداوند شود. وقتی این اتفاق میافتد، باید به خود اطمینان دهیم که نیروی برتر، ما را رها نکرده و آماده کمک به ما برای سربلند بیرون آمدن از دوران سخت بهبودی است. مهم نیست خسارت ما چقدر دردناک باشد، در هر حال اگر ایمانی را که برنامه به ما داده، حفظ کنیم، موانع را پشت سر میگذاریم و به رشد و پیشرفت ادامه میدهیم.
v
فقط برای امروز: برای ایمان آوردن به نیرویی برتر، مهربان و دوستداشتنی که مرا در مقابله با چالشهای زندگی راهنمایی میکند، سخت تلاش کردهام. امروز، به این نیرو اعتماد میکنم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
24 خرداد
وسواس
قبل از اینکه به نارانان بیاییم مسئول همه کس وهمه چیز بودم. به توانایی ام برای درست کردن موقعیت های بد واز بین بردن دردسرهای مالی و قانونی دیگران افتخار می کردم. به معتاد زندگیم کمک میکردم تا او را از پیامد کارهایش دور کنم. از مراکز درمانی تا دفاتر مشاوره حقوقی، اتاقهای دادگاه و دفاتر آزادی مشروط می رفتم. برای دیدن معتاد در زندان دو ساعت رانندگی می کردم و وقتی مرخصی داشت او را از سرکار می آوردم. من تنها فرد ناجی گروه بودم. تا سالهای زیاد بعد از آن، یک احساساتی له شده بودم. پر از رنجش، بیماری جسمی، ورشکسته روحی و از پا افتاده بودم.تنها وخارج از کنترل شده بودم تا بالاخره نارانان را پیدا کردم.
فهمیدن اینکه من مسئول دیگران نیستم غافلگیری خوشایندی بود. من فقط مسئول کارهای خودم و خوب بودن احساساتم هستم. اگر در حالت خوبی نیستم، میتوانم دلایل را بسنجم و انتخاب هایم را تعیین کنم. میتوانم انتخاب کنم که در حالت نادرست بمانم یا برای تغییر آن قدمهایی بردارم. حق انتخاب با من است. نمیتوانم دیگران را مقصر بدانم و نمتوانم به دیگران وابسته باشم تا بخاطر من کاری را درست کنند. یاد گرفتم که تمام وسواس فکری من در مورد دیگران ، روش من برای برداشتن توجه از روی خودم بود.
تفکری برای امروز : وقتی در مورد زندگی سایر مردم دچار وسواس میشوم، میدانم وقت آن است که در آینه بنگرم و کشف کنم از چه چیز مخفی میشوم.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
بیست و چهارم خرداد ماه
"هر کاری ارزش انجام دادن دارد" این جمله برگرفته از یک روایت قدیمی است که میگوید "به خوبی انجام شدن کاری هم با ارزش است "کمال جویی ، تعلل و ضعف ، بدترین اثرات بیماری الکلیسم بر زندگی من بودند . من تمایل دارم تا زندگیم را صرف انتظار برای تغییر گذشته کنم میخواستم صد سال اول زندگیم را صرف باز کردن گره های آهنی کنم و صد سال بعدی را واقعا زندگی کنم . همچنین عدم تمایل به ریسک کردن و پرهیز از انجام دادن هر کاری ، مرااز انجام دادن بعضی کارهایی که بیشترین لذت را از آنها می بردم مانع میشد . و مانع انجام کارهای معمولی می شد که پیشرفت را برایم به وجود می آورد . اگر مایل نیستم که وظیفه ای (کاری) را بد انجام دهم ، نمی توانم انتظار داشته باشم که خوب انجام آن را بیاموزم . تنها کاری که میتوانم برای انجام دادن کامل کاری انجام دهم یک چیز است و آن این است که کاملا ناتمام رهایش کنم .
یاد اوری امروز
الانان مرا به ریسک کردن تشویق می کند و اینکه تدبیر زندگی همچون اجزاء فرمان و دستور نمی باشد . بلکه به عنوان تداوم یک سری تجربیاتی است که برای زندگی کردن می آموزم . "یک عملکرد عاشقانه از تمام عواطف دنیا وزین تر است .
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
24 خرداد
جای سعادت است که تمام اصول روحانی برنامه مبتنی بر ایمان و باور به خداوندی است که خودم او را درک و باور کردهام، استوار شده است. در ابتدای ورودم به جلسه و آشنایی با قدم‌ها اعلام کردم که به مذهب و خداوند اعتقادی ندارم. هر چه بود توسط پدر و مادر و محیط به من تحمیل شده بود. اگر تحمیل نبود اعمالم را بهتر انجام می‌دادم. زندگی گذشته‌ام مغایر با باور و مراحل ایمان آوری به خدایی بود، که به من آموزش داده بودند. امروز اصول برنامه به من قدرت دیدن و پذیرش این خدا و دنیا پیرامونم را هدیه کرده است. آیا هنوز هم قدرتی که در خوبی‌ها و عشق به خداوند پیدا شده است را با لجاجت و سرسختی رد میکنم؟ من از پروردگار به خاطر سعادت آشنایی با باور و مراحل ایمان‌آوری و اعتماد به حضورش با احساس انرژی‌اش سپاسگزارم. امروز میدانم بی‌اعتقادی گذشته‌ام نتیجه عملکرد خودم بوده و هیچ تأثیری در عشق و علاقه خداوند به من که همیشه به من زندگی را هدیه می‌داد، نداشته است. در آنجایی که من دستم را از دست او خارج کرده بودم، او مرا رها نکرده بود. من خدا را دوست‌دارم و این ارزش من در مرحله‌ی بهبودی شخصیم است.
باور را به جای بی‌اعتقادی بگذار!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
بیست و چهارم خرداد: ترازنامه قدم چهارم شاید خوشایند نباشد، اما رازهایی را می گشاید که زندانبان و مسبب اعتیاد ما بود.
مانند بسیاری از مردم من هم می بایست تقصیر اعتیاد را به گردن کسی یا چیزی دیگر می انداختم. اگر او فلان کار را نمی کرد و یا اگر اینطور می شد قطع مصرف می کردم، و این قبیل بهانه ها. مشکل اینجا بود که همیشه همه کس و همه چیز غیر از خودم را مقصر می دانستم. با برداشتن قدم چهارم و ترازنامه نویسی از آنچه در گذشته با خود و دیگران کرده بودم آگاه و به آزادی رسیدم. همه ما دارای رنجش ها و ترس هایی هستیم. چیزهایی که آرزو می کنیم ایکاش نداشتیم. اگر صادقانه و با اعتماد از نیروی برتر بخواهیم تا آنها را از ما بگیرد بطور قطع جواب خواهد داد. دعا اگر با ایمان همراه باشد ما رااز رنج مشکلات آزاد می سازد.
برای امروز، با مقصر ندانستن دیگران مسئولیت اعمال خود را می پذیرم.
