بایدها
1- بخاطر داشته باشید شما تنها کسی نیستید که پدر یا مادری معتاد دارید.
2- از نوجوانان و جوانان عضو و سایر تشکلهای محلی برای حل مشکل معتادان کمک بخواهید.
3- راههای کمک به معتادان را فرا گیرید . اعتیاد یک بیماری خانوادگی است.
4- باخود ودیگران صادق باشید.
5- توانائی های خود را در راههائی که علاقه مندید بکار گیرید.
6- باهرگونه اعتیاد عاقلانه برخورد کنید.
7- توجه داشته باشید که نه تنها شخص معتاد بلکه تمام اعضای خانواده معتاد نیز از لحاظ احساسی با این بیماری درگیر هستند.
8- افرادی را که می توانند به درد دلهای شما گوش کنند و مورد اعتماد نیز هستند پیدا کنید.
9- بخشش را به دیگران و خود بیاموزید . کینه توزی تنها خودتان را آزاد می دهد.
10- با نیروئی خستگی ناپذیر اعتماد خویش را حفظ کنید.
11- کارنامه کارهای خویش را ارزیابی کنید و به تقصیرهای احتمالی خود اعتراف کنید.
12- شناخت خود را درباره نوجوانان به دیگران انتقال دهید.
نبایدها
1- در نزد شخص معتاد پنهان کاری نکنید و مسئولیتهای شخص معتاد را به دوش نگیرید.
2- کوشش نکنید که شخص معتاد اعتیادش را ترک کند چرا که نمی تواند.
3- باشخص معتاد بحث نکنید.
4- مواد مخدر را پنهان نکنید یا دو ر نریزید . او می تواند باز هم به آن دست یابد.
5- اگر معتادی شما را مسئول وضعیت خود قلمداد می کند دلگیر نشوید زیرا معتاد به هر بهانه متوسل میشوید .
6- از دارو ومواد مخدر و یا الکل برای فرار از مشکلات استفاده نکنید .
7- درباره معتاد قضاوت نکنید . از شخص معتاد انتقاد نکنید . بخاطر داشته باشید که اعتیاد بیماری است .
8- مسئله اعتیاد پدر و مادر خود را بزرگترین دشواری خانواده ندانید.
9- توجه داشته باشید که هیچ مشکلی یک شبه حل نمی شود.
10- تنها بکوشید تا خویشتن را تغییر دهید.
11- اجازه ندهید که دلسوزی و ترحم برخویشتن در وجودتان رشد کند . این ترحم و دلسوزی شما را از بین میبرد .
12- بامسئله و مشکل شخص معتاد با توجه به ضرورتها برخورد کنید نه بیشتر.
