2 شهریور جستجوی اراده خداوند
«یاد میگیریم که در دعا کردن برای چیزهای خاص جانب احتیاط را به کار گیریم.»
کتاب پایه
v
در دوران اعتیاد فعال، معمولاً برای آگاهی از اراده خداوند برای خود و قدرت اجرای آن دعا نمیکردیم. بر عکس، در اکثر دعاهای خود از خداوند میخواستیم ما را از وضعیت آشفتهای که برای خود درست کرده بودیم، نجات دهد. به محض درخواست انتظار معجزه داشتیم. این نوع طرز فکر و دعا با انجام قدم یازدهم تفاوت دارد. تنها راه ما برای نجات از مخمصهای که برای خود درست کردهایم، تسلیم شدن به نیرویی برتر از خود ماست.
در دوران بهبودی پذیرش را یاد میگیریم. در دعاها و مراقبههای خود، از نحوه رویارویی با شرایطی که در راه با آن مواجه میشویم، آگاهی میجوییم. از جنگ دست میکشیم، از عقاید خود درباره اینکه اوضاع چگونه باید باشد، صرف نظر میکنیم. طلب دانش میکنیم و برای استجابت آن گوش میدهیم. جوابها معمولاً به صورت درخشش نور سفیدی که با آواز دهل همراه شود، ظاهر نمیشوند. جوابها معمولاً صرفاً با احساس اطمینان از اینکه زندگی ما جریان دارد و نیرویی برتر ما را در مسیر هدایت میکند، ظاهر میشوند.
ما یک انتخاب داریم. میتوانیم همه وقت خود را صرف کنیم و برای اینکه اوضاع را باب میل خود کنیم، بجنگیم یا اینکه میتوانیم به اراده خداوند تسلیم شویم. آرامش از طریق پذیرفتن فراز و نشیب زندگی حاصل میشود.
v
فقط برای امروز: انتظارات خود را تسلیم میکنم، از نیروی برتر خود راهنمایی میخواهم و زندگی را میپذیرم.
