وابستگی به نیروی برتر خود 15 مهر
«به عنوان معتادان در حال بهبودی، متوجه میشویم که هنوز وابسته هستیم، اما این وابستگی از چیزهای اطراف ما به خداوندی مهربان و قدرت درونی حاصل از برقراری رابطه با او تغییر یافته است.»
کتاب پایه
v
بسیاری از معتادان به نافرمانی عادت کردهاند. نمیخواهیم به کسی یا چیزی و خصوصاً به خداوند وابسته باشیم. تصور میکردیم حسن مصرف به این است که به ما قدرت میدهد هر کسی که میخواهیم باشیم و هر طوری که میخواهیم احساس کنیم. اما بهایی که به خاطر این آزادی واهی پرداختیم، نوعی وابستگی، فراتر از بدترین کابوسهای ما بود. مصرف به جای اینکه به ما آزادی دهد، ما را اسیر خود کرد.
وقتی به معتادان گمنام آمدیم، فهمیدیم که وابستگی به خداوند نباید به معنایی که تصور میکردیم باشد. بله، اگر میخواستیم آرامش خود را دوباره به دست آوریم، باید از "نیرویی برتر از خود" طلب کمک میکردیم. اما میتوانستیم درک خود از این نیرو را انتخاب کنیم—حتی میتوانستیم این درک را خود به وجود آوریم. فهمیدیم که وابستگی به نیرویی برتر، ما را محدود نمیکند؛ بلکه ما را آزاد میسازد.
قدرتی که در بهبودی پیدا میکنیم، قدرتی است که خود بدان نیاز داشتیم. عشقی است که میترسیدیم به خاطر آن به دیگران وابسته شویم. احساس هدفمندی است که هرگز نداشتیم، هدایتی است که نمیتوانستیم برای درخواست آن به اندازه کافی فروتن باشیم یا به دیگران برای بخشیدن آن اعتماد کنیم. این قدرت همه این چیزهاست و به خود ما تعلق دارد. امروز، از اینکه به نیرویی برتر وابستهایم، سپاسگزاریم.
v
فقط برای امروز: به عشق و قدرت درونی وابسته هستم که آن را از خداوندی که درک میکنم، دریافت مینمایم.
