10 آبان بیداری
«وقتی به یکدیگر کمک میکنیم، خداوند به ما کمک میکند.»
کتاب پایه
v
اعتیاد موجب شد که تقریباً فقط درباره خود فکر کنیم. حتی اگر هم دعا میکردیم، دعاهای ما خودمحورانه بود. چرا؟ زیرا نمیخواستیم مشکلاتی را که برای خود به وجود آورده بودیم، تحمل کنیم. احساس ناامنی میکردیم. تصور میکردیم زندگی درباره به دست آوردن است و همواره بیشتر میخواستیم.
در بهبودی نیز بیشتر میخواستیم—بیشتر از اینکه مصرف را قطع کنیم. بیداری روحانی که با کارکرد قدمهای دوازدهگانه تجربه میکنیم، شیوهای برای زندگی را به ما نشان میدهد که هرگز در خواب هم نمیدیدیم. دیگر نباید نگران این باشیم که آیا "به اندازه کافی" وجود دارد یا خیر، چراکه به نیرویی برتر و مهربان متکی هستیم که همه نیازهای روزمره ما را تأمین میکند. رها از ناامنی دائمی، دیگر جهان را به عنوان جایی برای رقابت با دیگران به منظور ارضای تمایلات خود نمیبینیم. در عوض، جهان را به عنوان جایی برای زندگی در سایه عشقی که نیروی برتر به ما نشان داده، در نظر میگیریم.
بهبودی ما را از کابوس خودمحوری، کشمکش و ناامنی که در محور بیماری ما قرار دارد، بیدار میسازد. چشم خود را به روی واقعیتی جدید باز میکنیم: هر چیزی که ارزش نگه داشتن دارد، تنها از طریق مشارکت کردن آن حفظ میشود.
v
فقط برای امروز: وقتی به دیگران کمک میکنم، خداوند به من کمک میکند. امروز، برای مشارکت کردن عشقی که نیروی برتر به من نشان داده، کمک میخواهم و میدانم که این کار تنها راه حفظ این عشق است.
