30 آبان رهایی از نواقص خود
«اگر [نواقص شخصیتی] به سلامت و خوشبختی ما کمک میکرد، به این وضعیت نومیدی دچار نمیشدیم.»
کتاب پایه
v
شروع قدمهای ششم و هفتم همواره آسان نیست. شاید احساس کنیم آنقدر مشکل داریم که انگار کاملاً ناقص هستیم. شاید احساس کنیم که انگار زیر تخته سنگی پنهان شدهایم. تحت هیچ شرایط مایل نیستیم معتادان انجمن از نواقص ما مطلع شوند.
احتمالاً دورانی را تجربه خواهیم کرد که در آن همه حرفها و اعمال خود را بررسی میکنیم تا نواقص شخصیتی خود را شناسایی کنیم و از پنهان کردن آنها اطمینان حاصل کنیم. شاید به روز خاصی در گذشته بنگریم و از اینکه آنچه بدان مطمئن هستیم، شرمآورترین چیزی است که تا به حال گفتهایم، یکه بخوریم. عزم خود را جزم میکنیم تا به هر قیمتی از این خصوصیتهای وحشتناک رهایی پیدا کنیم.
اما هیچ جایی در قدمهای ششم یا هفتم بیان نمیشود که ما قادر به کنترل نواقص شخصیتی خود هستیم. در حقیقت، هر چه بیشتر به آنها توجه میکنیم، این نواقص در زندگی ما ثابتتر و پایدارتر میشوند. تشخیص اینکه همان طور که نمیتوانیم اعتیاد خود را کنترل کنیم، قادر به کنترل نواقص خود نیز نیستیم، مستلزم فروتنی است. نمیتوانیم نواقص خود را برطرف کنیم؛ تنها میتوانیم از خداوندی مهربان درخواست کنیم آنها را برطرف نماید.
رهایی از چیزی دردناک میتواند به اندازه رهایی از چیزی خوشایند دشوار باشد. اما بگذارید با آن روبرو شویم—پافشاری مانع بسیار بزرگی است. وقتی واقعاً درباره چیزی که بدان پافشاری میکنیم، فکر میکنیم، تلاش ما صرفاً ارزشمند نیست. زمان آن فرا رسیده که از نواقص شخصیتی خود رها شویم و از خداوند بخواهیم آنها را برطرف نماید.
v
فقط برای امروز: آماده برطرف شدن نواقص خود هستم. از قید و بند رها میشوم و به نیرویی برتر و مهربان اجازه میدهم از من مراقبت نماید.
