پذیرش و تغییر 30 آذر
«آزادی برای تغییر ظاهراً پس از خویشتنپذیری
حاصل میشود.»
کتاب پایه
v
ترس و انکار مخالف پذیرش است. هیچ یک از ما حتی به چشم خود نیز کامل نیستیم؛ همه ما صفات خاصی داریم که احتمالاً مایل به تغییر آنها هستیم. گاهی اوقات وقتی درباره اینکه چقدر از آرمانهای خود فاصله داریم، تعمق میکنیم، از ترس اینکه مبادا فرصتی وجود نداشته باشد که به افراد دلخواه خود تبدیل شویم، به شدت تحت تأثیر قرار میگیریم. در این هنگام مکانیسم دفاعی انکار وارد عمل میشود و ما را تا نهایت به طرف مخالف سوق میدهد: به خود میگوییم وقتی هیچ چیز مربوط به ما نیاز به تغییر ندارد، پس چرا باید نگران باشیم؟ هیچ یک از این دو آزادی لازم برای تغییر را در اختیار ما قرار نمیدهد.
فرقی نمیکند در بهبودی عضو قدیمی یا جدید باشیم، آزادی برای تغییر از طریق کارکرد قدمهای دوزادهگانه حاصل میشود. وقتی به عجز خود و غیر قابل اداره بودن زندگی خود اقرار میکنیم، این دروغ را که مجبور به تغییر نیستیم، خلع سلاح میکنیم. وقتی به باور میرسیم نیرویی برتر از ما میتواند به ما کمک کند، ترس ما از دچار شدن به صدماتی غیر قابل جبران از بین میرود؛ به باور میرسیم میتوانیم تغییر کنیم. خود را به مراقبت خداوندی که درک میکنیم، میسپاریم و قدرت لازم برای بررسی صادقانه و دقیق خود را پیدا میکنیم. چیزهایی را که متوجه میشویم نزد خداوند، خود و انسانی دیگر اعتراف میکنیم. خیر و شر خود را میپذیریم؛ با این پذیرش، آزادی لازم برای تغییر را پیدا میکنیم.
v
فقط برای امروز: مایل به تغییر هستم. با کارکرد قدمها، با ترس و انکار مقابله میکنم و پذیرش لازم برای تغییر را به دست میآورم.
