Anonymous

فقط برای امروز

شیوه جدیدی برای زندگی

«وقتی در انتهای راه متوجه میشویم که دیگر نمیتوانیم با یا بدون مواد به عنوان یک انسان عمل کنیم، همه ما با یک مسئله بغرنج مشابه روبرو میشویم.... یا تا حداکثر توان راه خود را به سوی پایان تلخ— زندان، تیمارستان یا مرگ— ادامه میدهیم و یا شیوه جدیدی برای زندگی پیدا میکنیم.»

بدترین جنبه اعتیاد فعال چه بود؟ برای بسیاری از ما این نبود که شاید روزی از بیماری اعتیاد خود بمیریم. بلکه بدترین بخش آن زندگی بدتر از مرگ و پوچی بینهایتی بود که هر روز تجربه میکردیم. مانند ارواح سرگردانی بودیم که جزءای از دنیای اطراف خود نیستند. 

در دوران بهبودی، به باور رسیدهایم که بنا به دلیلی اینجا حضور داریم: تا دوست داشتن خود و دوست داشتن دیگران را تجربه کنیم. با کارکرد قدمها خویشتنپذیری را فرا گرفتهایم. خویشتنپذیری، احترام به نفس را به همراه آورده است. دریافتهایم همه اعمال ما بر روی دیگران تأثیر میگذارد؛ بخشی از زندگی اطرافیان خود و زندگی خود هستیم. اعتماد به افراد دیگر و قبول مسئولیت خود در قبال آنها را شروع کردهایم.    

در دوران بهبودی، به زندگی باز گشتهایم. از طریق کمک به آسایش دیگران و تلاش روزانه برای انجام بهتر این کار، زندگی جدید خود را حفظ میکنیم و در این هنگام قدم دهم، یازدهم و دوازدهم مفید واقع میشوند. روزهای زندگی کردن به مانند یک روح سپری شده است، اما تنها تا وقتی که سعی کنیم در زندگی خود و اطرافیان خود فردی سالم، دوست داشتنی و بخشنده باشیم.

فقط برای امروز:  شیوه جدیدی برای زندگی پیدا کردهام. امروز، سعی میکنم به دیگران خدمت کنم و خود را دوست بدارم.

--------------------------------------------------------------------------------

مشارکت،تجربه،نیرو،امید

خیال پردازی

داشتم به شعار"روز به روز "نارانان فکر می کردم.این تفکر که معتاد دستگیر بشود ،ممکن است درست شود،یک خیال پردازی و نگرانی در باره آینده است.چیزی است که با مفهوم این شعار متضاد است .وقتی به احتمال باز داشت شدن و محکومیت او به زندان ،و اینکه شاید متوجه خطایش بشود،فک میکنم ،خیال پردازی است.که البته در خیال من این اتفاق به بهبودی او منجر می شود.
در حالیکه هیچ پدر ومادری نمی خواهد فرزندش باز داشت شود،این داستان پردازی به نظر من معقول بود.به جای اینکه آرزو کنم زندگیش را سر و سامان بدهد،افکارم دور و بر رنج بردن او از عواقب اعتیادش می چرخد.چرا چنین فکری داشتم؟چرا باید برای آینده نگران می شدم؟
در نارانان یاد می گیرم لازم نیست از امکان اینکه عزیز معتادم"روشنایی"را ببیند یا نه ،نگران باشم،وهم چنین اگر او دستگیر شود،مدتی را در زندان بگذراند وه سپس به روال سابق خو برگردد ،نباید نا امید شوم.من فقط می توانم از خیال پردازی در مورد درستکاری خودم نسبت به او دست بردارم.
مانند بسیاری از افراد که این مسیر را رفته ومی شناسند من هم بی نهایت دلم می خواهد دختر زیبای من از خود تخریبی در زندگیش دست برد اردو دو باره به خانواده مان بپیوندد.ولی یاد گرفته ام که اگر به تلاش برای درست کردن او،یا این بیماری که کنترلی روی هیچ کدام ندارم،ادامه دهم،من در همان مسیر خود تخریبی قرار خواهم گرفت.سعی هم نکنم خواسته ام را روی زندگی معتاد پیاده کنم.

تفکری برای امروز：
شعار"روز به روز"نارانان  به من کمک می کند تا درک کنم که هیچ کنترلی روی آینده ام ندارم.می بایست با مشکلات امروز،فقط امروز مواجه شوم.تلاش برای پیش بینی اتفاقات و نگرانی از به وقوع پیوستن آنها،فقط تلف کردن انرژی است ،که بهتر است این انرژی برای تمرکز روی خودم صرف شود.

--------------------------------------------------------------------------------

شهامت عوض شدن

بوضوح نمی دانستم که مهربانی و محبت چیست ؟ اما میدانستم که چه چیزی نیست . مهربانی به دنبال انتقام . لجاجت کردن با عصبانیت صدا کردن اسمها یا فریاد زدن و در هم شکستن چیزها نیست . هنوز این نحوه رفتاری بود که غالبا با فردی که ادعا میکرد دوستش دارم . اعمال میکردم . من برای شروع یاد گیری محبت و برطرف کردن چنین رفتارهاییبود . وقتی که هنوز برای تعریف کردن محبت و مهربانی مشکل دارم . فکر میکنم اینگونه شروع کنم که بپذیرم با فرد بیماری که گاهی اوقات علائم بیماری را بروز میدهد بر خورد دارم . من نباید شخصا هنگام بروز نشانه هایی از قبیل بی حرمتی های کلامی . متحمل آن شوم و بخاطر مریض بودن او حق تنبیه کردن ندارم . من یک انسان ارزشمند هستم من نباید بنشینم و مورد بی حرمتی قرار گیرم اما من حق توهین کردن ندارم .

یاد آوری امروز

در طول زندگیم وقت بیشتری را برای خودم صرف خواهم کرد تا هر فرد دیگری . بگذار یاد بگیرم تا فردی شوم که ترجیح میدهم او را به عنوان یک دوست داشته باشم .. "فردی که گلهای رز زیبایی در باغش دارد . باید رزهای زیبایی در قلبش داشته باشد .

--------------------------------------------------------------------------------

روز به روز

امروز مسئله‌ی تسلیم شدن چه معنایی برایم دارد؟ زمانی که ناامید از حل مسائل و رفع مشکلات و ادامه زندگی هستم و در خودم توانایی حل و رفع مشکلات را ندارم، ناامیدانه تسلیم قضایا می‌شدم. با خود می‌گفتم من کسی را ندارم. کسی به فکر من نیست. کسی مرا درک نمی‌کند. من حامی و پشتیبان ندارم. کسی مرا دوست ندارد. ولی امروز تسلیم شدن برای من معنایی وسیع‌تر از افکار بیمار گونه‌ام دارد. تسلیم شدن مثل سپردن نتایج عملکردهایم که همیشه مرا می‌ترساند و ناامید می‌کرد و دست از خود خواهی و خودمحوری کشیدن است، از خودمحوری رها شدن و خدایی نکردن، در آرامش و صلح به سر بردن، آیا برای تغییر وضعیت هر چیز ابتدا با آن وضعیت روبه‌ رو می‌شوم؟ امروز به خاطر داشتن حق انتخاب و تصمیم‌گیری هیچ‌گاه ناامیدی، افسردگی و ترس و استرس را انتخاب نخواهم کرد. آیا به خاطر خواهم داشت که وقتی با درهای بسته روبه ‌رو می‌شوم و خودم را ناتوان از باز کردن آن‌ها احساس می‌کنم، در کمال فروتنی در مقام خداوند زانو زده و مشکلات و اراده‌ام را به خداوند مهربان تسلیم می‌کنم؟ تسلیم شدن به اراده و قدرت خداوند، همیشه باعث پیروزی شده است.

حق انتخاب دارم بهترین‌ها را انتخاب می‌کنم!

--------------------------------------------------------------------------------

مراقبه روزانه

خداوند نیروی کل حاکم بر جهان، عاشق من است.

خداوند عاشق من است. عشق او را به خوبی درک می کنم زیرا تمایل و توانایی قطع مصرف را فقط برای امروز در من برانگیخت. او همیشه یار و همدم من است. به هر بهایی از او درخواست می کنم تا در تمام جنبه های زندگی مرا یاری کند، و هر گاه درخواست می کنم کمک ها از راه می رسد. همواره عشق و حمایت او را دریافت و هر روز بهتر از دیروز در مسیر بهبودی پیش می روم.

برای امروز، به یاد خواهم داشت که رها کنم و به خدا بسپارم.