فقط برای امروز
بهبودی در خانه
«میتوانیم به شیوه جدیدی از خانواده خود لذت ببریم و شاید به جای ایجاد شرمندگی یا دردسر، مایه افتخار آنها شویم.»
در بهبودی کار بزرگی انجام میدهیم، مگر نه؟ هر روز به جلسه میرویم، عصرها را با دوستان خود در انجمن میگذرانیم. اما اگر اوضاع خانه آشفته شود، کار بزرگی را انجام نمیدهیم.
از خانوادهها انتظار داریم ما را درک کنند. با اینکه دیگر مواد مصرف نمیکنیم، چرا آنها متوجه پیشرفت ما نمیشوند؟ آیا اهمیت جلسات، خدمات و یا مشارکت ما در انجمن را درک نمیکنند؟
خانوادههای ما برای تغییری که NA در زندگی ما ایجاد میکند، ارزش قائل نیستند، مگر اینکه به آنها ثابت کنیم. اگر همان طور که برای مصرف مواد عجله میکردیم برای شرکت در جلسات نیز عجله کنیم، چه چیزی تغییر کرده است؟ اگر به نادیده گرفتن نیازها و تمایلات همسران و فرزندان خود ادامه دهیم، مسئولیتهای خود را در خانه نمیپذیریم، در واقع این اصول را در تمام امور خود رعایت نمیکنیم.
هر جا میرویم باید برنامه را در تمام امور خود اجرا کنیم. اگر میخواهیم زندگی روحانی فقط در حرف نباشد، باید در خانه به آن عمل کنیم. با انجام این کار، افرادی که در زندگی با آنها شریک هستیم مطمئناً متوجه تغییر ما میشوند و از اینکه NA را پیدا کردهایم، سپاسگزاری میکنند.
فقط برای امروز: بهبودیام را با خود به خانه میبرم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
حمایت ناسالم
سعی میکنم تعادلی بین مراقبت از خودم و کمک به دیگران پیدا کنم.می خواهم به افرادی که دوستشان دارم بدون کشیدن تمامی مسوولیت آنها کمک کنم.می خواهم تجربه ،نیرو و امیدم را به مشارکت بگذارم .عشقم را بدهم آنها را بپذیرم و سپس رها کنم.من میخواهم برای دلسوزی و مراقبتی که به خاطر دیگران احساس می کنم .تاییدبگیرم .اما درک می کنم میل شدید من برای کمک به معتاد در واقع مانع می شود که اوعواقب مصرفش را تجربه کند کمک من نمیگذارد که او احساس نیاز به تغییر رفتار خود تخریبی داشته باشد .چون من کسی هستم که میل به نصیحت.کردن دستور دادن و کنترل دارم.
فهرستی تهیه کرده ام که به من کمک کند تا بدون حمایت ناسالم ،با معتاد همکاری کنم：
کاری که معتاد می تواند برای خودش انجام دهد،من برای او انجام نمی دهم .من به خاطر حمایت ناسالم چه نفعی می برم؟
آیا حمایت ناسالم باعث اطمینان من به معتاد می شود یا اعتماد به نفس او را افزایش می دهد؟
آیا من حلال مشکلات هستم ؟
آیا من این عقیده"کافی است که بخواهم"را پرورش می دهم وبه دست می آورم؟
آیا به خاطر احساس گناهی که از کمک نکردن به او دارم ،وارد حمایت ناسالم می شوم؟
آیارتسلیم خواسته های معتاد شدن آسان تر از مشاهد ه رنج اوست ؟چه کارهایی را برای حمایت ناسالم از معتاد انجام می دهم؟
آیا من در"نمایش غم انگیزی "که او اجرا می کند شرکت می کنم؟
آیا به او می گویم"دوستت دارم"؟
تفکری برای امروز：
قدم یک به من یاد داد که از حمایت ناسالم و کنترل کردن دستوبردارم و از خودم مراقبت کنم.وقتی سعی می کنم معتاد را کنترل کنم خودم را دیوانه می کنم و عزیزم از من بیزار می شود.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
یسیاری از ما به عنوان تازه وارد از اینکه در الانان قوانینی وجود ندارد متعجب شده ایم . قبلا ما دریافته بودیم که بهبودی از تاثیرات الکلیسم ، شامل یکسری دستورات سخت و دقیقی میشود که توام با کنترل کردن ماست . طبیعتا ما انتظار داشتیم که برنامه ای به موفقیت الانان اصول سخت و جدی تری از آنچه ما در ذهن داشته ایم در بر داشته باشد . در عوض به عنوان یک تازه وارد بمن گفته شد آزاد هستم طبق خواست و توان خود قدمها را کار کنم . من می توانستم هر سوالی را که برایم مطرح میشد از هر فردی بپرسم .هیچکس در سمت خاصی نبود در حالیکه همگان متصدی امور بودند . غیر ممکن بنظر میرسید ، اما میتوانستم ببینم که این برنامه بیش از هر سازمان دیگری که تا بحال عضو آن بودم ، کارائی موثرتری دارد همانطور که آمدن به الانان را ادامه میدهم ، یاد میگیرم اعتماد داشته باشم که گروه تحت یک نیروی برتری که اراده خود را در وجدان گروه مطرح میکند ، راهنمایی میشود . من عملا می بینم که سنت ها بوسیله پیشنهاداتی بیش از هر قاعده و قانون دیگری ما را راهنمایی می کنند . و من یاد میگیرم که به اعضاء انجمن اعتماد کنم . به هر فردی که برای منافع مشترکمان کمک میکند و در انجمنی که هیچ کس سمتی ندارد و متصدی نیست .
یاد آوری برای امروز :
اگر من در گروهم مسئولیت خدمتی را می پذیرم ، این به معنای ریاست من نیست . امروز به یاد خواهم داشت که مسئولیت نهایی از آن نیروی برتری است که در وجود همه ما جریان دارد و از طریق همه ما کار میکند .
" ما تحت عنوان خانواده هرگز نباید متشکل شویم ، اما میتوانیم هیئت های خدماتی و یا کمیته هایی تشکیل دهیم که در برابر گروه مربوطه مسئول باشند .
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
امروز برای من معنای شهامت والاتر از جنگیدن و دعوا و خیره‌سری کردن است. در زندگی آشفته گذشته‌ام شهامت فقط همانی بود که فقط در درگیری‌ها و دخالت‌های بی‌مورد در زندگی دیگران شده بود. امّا امروز با معنی پرهیز از مصرف نیکوتین، مواد مخدر، الکل و قرص‌های محرک و یا هرگونه از افکار و رفتارهای ناسالم و بیمارگونه می‌باشد. شهامت در پذیرش خود و دیگران و دنیای اطراف و در خدمتگزاری بدون قید و شرط به همدردان، دوست داشتن همه‌ی مخلوقات خداوند است. امروز دعای آرامش و مراقبه کردن تکلیف مرا با خود و محیط اطرافم روشن کرده است. امروز دستانم را در دست خداوند و همدردان قرار داده و بدون ترس به زندگی‌ام ادامه خواهم داد. بدون ترسیدن و ترساندن از تنهایی و دیگران با احساس درک نشدن یا کمبودهایی که مرا دچار آشفتگی و ناامیدی می‌کردند. با تکیه کردن به قدرت خداوند و دریافت هدیه امروزم از او مسائل روزمره‌ام را حل و مشکلاتم را رفع خواهم کرد. امروز سعی دارم مثلث معنوی را رعایت و اجرا کنم، بهبودی، کار و خانواده. آیا هنوز هم به خاطر می‌آورم، که ترس‌های گذشته چه تأثیری منفی‌ای بر اداره کردن زندگیم می‌گذاشت؟
شهامت هر روزه برای همان روز داده میشود!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
هرگاه که از من دوری ،من بی قرار ،تنها ،بیچاره ،بی حوصله و دل شکسته ام اما محبوب دلبندم زمانی که در کنارم هستی نیز همین احساسات نیز با من همراهند.
وقتی از نزدیک ترین یار و همدم خود نیکوتین جدا شدم، بسیار غمگین و افسرده شدم. احساس محرومیت و طردشدگی می کردم. این احساس وقتی برای اولین بار قطع مصرف کنیم بسیار معمولی است. حتی وقتی هنوز در حال مصرف بودم تصور آن کافی بود تا مرا از تصمیم برای قطع مصرف باز دارد. وقتی مدتی از قطع مصرفم در برنامه گذشت شروع به رویارویی با احساسات خود نمودم و متوجه شدم در زمان مصرف از بسیاری از احساسات خود ناآگاه و بسیاری دیگر را با مصرف نیکوتین سرکوب می کردم. با رو به رو شدن با احساسات، احساسات جدید بسیاری در خود کشف کردم که بعضی از آن ها شدید و اغلب به ناگهان ظاهر می شوند. حمایت و تعهد متقابلی که بین اعضای انجمن دیدم کمک کرد تا باور کنم با قطع مصرف نیکوتین نه تنها چیزی را از دست نداده ام بلکه دوستانی پیدا کرده ام که مرا در سامان دادن یک زندگی لذت بخش بدون مصرف نیکوتین راهنمایی می کنند.
برای امروز، بابت اینکه از احساسات خود آگاه و می توانم از روی سلامت عقل به آن پاسخ دهم از خداوند سپاسگزارم.
