4بهمن از جدایی به وصل
«بیماری اعتیاد ما را منزوی کرد... به خاطر کینهتوزی، رنجش، خودمحوری و خودجویی
خود را از دنیای خارج جدا کردیم.»
کتاب پایه
v
اعتیاد یک بیماری منزویکننده است، رابطه ما را با جامعه، خانواده و خود قطع میکند. ما پنهان شدیم. دروغ گفتیم. زندگی دیگران را که مطمئناً دور از دسترس ما بود، به تمسخر گرفتیم. بدتر ازهمه، به خود گفتیم هیچ مشکلی نداریم، گرچه میدانستیم به شدت بیمار هستیم. ارتباط ما با دنیا و واقعیت قطع شده بود. زندگی برای ما معنای خود را از دست داده بود و بیشتر و بیشتر از واقعیت دور میشدیم.
برنامه NA به طور ویژه برای افرادی مثل ما طراحی شده است. این برنامه به ما کمک میکند با روش درستی که باید بر اساس آن زندگی میکردیم، دوباره ارتباط برقرار کنیم و ما را از انزوا نجات میدهد. دیگر درباره وضعیت‌مان به خود دروغ نمیگوییم؛ عجز خود و غیر قابل اداره بودن زندگیمان را میپذیریم. ایمان داریم که زندگی ما میتواند بهتر شود، بهبودی ممکن است و خوشبختی دائماً دور از دسترس ما نیست. صداقت پیدا میکنیم؛ دیگر خود را پنهان نمیکنیم، «حاضر میشویم و حقیقت را میگوییم»، مهم نیست این حقیقت چه باشد. با این کار، زندگی فردی خود را با زندگی دنیای اطرافمان پیوند میدهیم.
ما معتادان نباید در انزوا زندگی کنیم. اگر قدمهای دوازدهگانه را انجام دهیم، این قدمها میتوانند ارتباط ما با زندگی و زندگی کردن را برقرار سازند.
v
فقط برای امروز: جزیی از زندگی اطراف خود هستم. برنامه خود را انجام میدهم تا ارتباطم را با دنیا تقویت کنم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
پذیرش آسان نیست
24 ژانویه 4بهمن
در قدم یک "اقرار کردم در مقابل معتاد عاجزم و زندگیم غیر قابل اداره شده است."اکنون می دانم که در مقابل دیگران ،مکان ها و چیزها عاجزم.پذیرش عاجز بودن آسان نیست.
احساس عجز نفسم را بند می آورد!من در بیشتر مواقع استقلال داشتم و زندگیم را کنترل می کردم.
حد اقل خیال می کردم کنترل میکنم.فکر می کردم کاری نیست که نتوانم انجام دهم.بنابر این نمی توانستم عاجز بودن را به سادگی.بپذیرم .وقتی اعتیادوارد زندگی من شد و مرا سرنگون کردخوشبختانه نارانان را پیدا کردم.
در برنامه نارانان یاد گرفتم که می توانم اقرار کنم عاجزم.قدم یک به من یاد آوری می کند که در مقابل زندگی دیگران قدرتی ندارم.هم چنین اشاره می کند که تلاش من برای کنترل دیگران زندگی مرا غیر قابل اداره می سازد .وقتی به نارانان بیایم و صادقانه اضطراب و ناتوانی ام را برای پذیرش "نا رضایتی "مشارکت کنم راه کمک گرفتن از گروه و نیرویی را که وجود دارد باز می کنم .در یافتم که عاجز بودن بد نیست چون نیروی برتری دارم که تواناست!
تفکری برای امروز：
وقتی نمیتوانم کاری برای معتاد و دیگران انجام بدهم می توانم احساساتم را در جلسه مشارکت کنم.مجبور نیستم بترسم .عجزم را می بینم و مشکلاتم را به نیروی برترم می سپارم.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
4 بهمن
گاهی اوقات آنچه انجام میدهم کم اهمیت تر از دلیل انجام آن کار است. برای مثال ، اگر بی پرده سخن گفتن را هنگامی که چیزی مرا نارحت کرده، انتخاب می کنم، انگیزه های من برای صحبت کردن، آنچه را که می گویم و نحوه گفتن ، مرا تحت نفوذ قرار خواهد داد. اگر من صحبت به دلیل این است که احساس می کنم این عمل درستی برای من محسوب می شود که آن را انجام دهم و به این دلیل که نیاز است خودم بیان کنم، پسمرکز توجه خودم هستم. واکنش های شنوندگان اهمیت کمتری دارد.
اما اگر من صحبت می کنم تا شخصی را تغییر داده یا تحت نفوذ خود قرار دهم ، پس عکس العمل آنها نقطه تمرکز توجهات من می باشد و آنچه که من از نتایج ارزیابی می کنم، مقیاس می شوند. ممکن است دقیقاً همان عبارات را در دو موقعیت بکار برم، اما اگر تمرکز من بر روی خودم باشد، تمایل دارم تا احساس بهتری در مورد تجربیات داشته باشم. کنایه از این است که معمولاً نتایج مطلوبتر از آن شیوه نیز به نظر می رسند.
یادآوری امروز
امروز به جای اینکه تنها نتایج را هدف قرار دهم، عملکردهایی را در نظر خواهم گرفت. چون به نظر می رسد که آنها اعمال درستی برای من می باشند.
« حتی اگر می دانستم که فردا چونه سیر خواهد شد، هنوز هم درخت سیب خود را می کاشتم.»
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
4 بهمن
مرور دوباره و به کارگیری اصول و رهنمود و راهکارهای برنامه و به کارگیری تجربیات دوستان زندگیم را آرام‌تر، شادتر و بهتر از گذشته و رابطه‌ام با خداوند را روی قواعد و اصول محکمی بنا خواهد کرد. آیا شنیده‌ای کسانی که در برنامه بهبودی خواهند یافت که هر روزه به صورت دائمی در جلسات شرکت می‌کنند؟ امروز اعتقاد دارم که مرور اصول و رهنمودهای برنامه مرا در طی مسیر زندگیم باعث شده است، تا مقدار زیادی از نواقصم بهتر شوند و برای رفع بقیه‌ی نواقص نیاز به تجربه و به کارگیری اصول معنوی برنامه‌ی خودیاری را دارم. آیا آنچه که کسب کرده‌ام حاصل تمرین و کارکرد با اصول خودیاری قدمها نیست؟ امروز دستاورد اصول برنامه خودیاری توانایی کافی دارد تا از یک انسان دردمند و بیچاره فردی آرام و توانمند بسازد. خداوندا: تو را به خاطر هدایتم به سمت جلسات و رعایت اصول و بهره گیری از آن سپاسگزارم. من آنچه تاکنون نداشتم و اکنون دارم و یا بمرور کسب خواهم کرد، را هدیه‌ای از جانب خداوند و این برنامه می‌دانم. من خود را دوست دارم و بخاطر خیلی چیزها می‌بخشم.
اصول برنامه حرکت به سمت خداوند است
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
چهارم بهمن: مثبت ها را بزرگ، منفی ها را کوچک و به مثبت ها بها بده. هیچ وقت در میان این دو خود را گرفتار نکن.
در زمان مصرف در تلاش برای قطع مصرف نیکوتین ترازنامه ای از دفعات مصرف و احساسی که به هنگام مصرف داشتم تهیه می کردم. هر بار با این فکر که تهیه ترازنامه کار خوشایندی نیست از ادامه آن خودداری می کردم. امروز که چند سال از قطع مصرف می گذرد دریافته ام که فقط به یک دلیل از ادامه تهیه ترازنامه اجتناب می کردم و آن تمرکز بر محرومیت های قطع مصرف بود. افکارم بر کارهایی که می بایست برای قطع مصرف انجام می دادم و ناراحتی های حاصل از آن متمرکز بود. سرانجام اتفاقی که می افتاد به سود من نبود. این موضوع را زمانی کشف کردم که تصمیم به کاهش وزن گرفتم. می بایست ترازنامه ای از کارهایی که برای کاهش وزن لازم بود تهیه می کردم. ترازنامه شامل کارهایی بود که انجام آن برایم خوشایند نبود مانند: محرومیت از مزه کیک و شیرینی، بستنی، برنج، غذاهای چرب و نرم و این قبیل چیزها. مسلما محرومیت از این ها باعث ناراحتی می شد و هیچ کس مایل به چشیدن طعم تلخ ناراحتی نیست. لذا تصمیم گرفتم فهرستی از مشکلاتی که اضافه وزن برایم به وجود آورده و دستاوردهای ناشی از کاهش وزن تهیه کنم. زمانی موفق به قطع مصرف نیکوتین شدم که هر بار در زمان وسوسه شروع به شکرگزاری به خاطر چیزهایی که داشتم کردم و هر بار در زمان وسوسه با خود می اندیشیدم که خدا را شکر که دیگر برده و اسیر نیکوتین نیستم. تراز نامه ابزاریست که اکنون آن را برای رو به رویی و ریشه کنی هر عادت ناپسند به کار می برم. هدایا و نعمت های این برنامه همواره در حال ظاهر شدن در زندگیم هستند.
برای امروز، لحظه ای تأمل و برای همه چیزهایی که دریافت و همه چیزهایی که می بخشم شکرگزاری می کنم.
