قدم اول-قدم عمل 9 بهمن
«آیا درک میکنیم که بر مصرف مواد کنترل نداریم؟»
کتاب پایه
v
شاید در ابتدا بسیاری از ما تصور کرده باشیم قدم اول به عمل نیاز ندارد—فقط تسلیم میشویم و به قدم دوم میرویم. اما قدم اول قطعاً مستلزم عمل است!
عملی که در قدم اول انجام میدهیم، در شیوه زندگی ما، حتی در همان اولین روز پاکی نیز مشهود است. اگر واقعاً باور داریم که در مقابل اعتیاد خود عاجز هستیم، به سراغ مواد نخواهیم رفت. ادامه زندگی به روال گذشته یا ارتباط با معتادان در حال مصرف، ممکن است نشانه وجود دستاویزی در برنامه ما باشد. اعتقاد کامل به کاربرد قدم اول در زندگی ما، متضمن عاری بودن محل زندگی از تمامی مواد مخدر و لوازم مصرف آن است.
با گذشت زمان نه تنها رعایت اصول قدم اول را ادامه میدهیم، بلکه اقدامات جدیدی را به گنجینه این قدم اضافه میکنیم. به جای اینکه احساسات خود را تحت کنترل درآوریم، یاد میگیریم آنها را درک کنیم. سعی میکنیم از خودخواهی دست برداریم و فقط سفر بهبودی خود را هدایت کنیم؛ کارهایی خودمحورانه متوقف خواهد شد. به جای اینکه این خلأ را با چیز دیگری پر کنیم، به تدریج برای کسب رضایت روحانی به نیرویی برتر از خود بیشتر و بیشتر توجه میکنیم.
تسلیم تنها آغاز کار است. وقتی تسلیم میشویم باید یاد بگیریم چگونه در آرامشی که به دست آوردهایم، زندگی کنیم.
v
فقط برای امروز: تمام اقدامات لازم برای تمرین قدم اول را انجام میدهم. واقعاً باور دارم که این قدم در زندگی من کاربرد دارد.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
توقع کمال ،کنترل است
29ژانویه 9بهمن
توقع داشتم فرزندانم کامل باشند و همیشه کار درست را انجام بدهند.سعی می کردم زندگی آنها را اداره و کنترل کنم. آنها را وادار می کردم کا ر ها را به روشی که من احساس می کردم درست است انجام دهند !وقتی انجام نمی دادند نمی توانستم چیزی را مدیریت کنم.
نمی توانستم مصرف مواد آنها را بپذیرم و احساس می کردم رفتارشان باز تابی در مورد رفتار من است .از خودم شرمنده بودم و می ترسیدم آنها بمیرند .از مسایل کوچک مشکلات بزرگ می ساختم .آنقدر به فرزندانم و دیگران بی اعتماد شده بودم که به آنها بی احترامی می کردم .با خواندن دفتر خاطرات و ایمیل ها بی اجازه وارد حریم شخصیشان شده و دخالت می کردم .برای دعوا دنبال بهانه می گشتم تا با آنها برخورد کنم.فکر می کردم این کار آنها را وادار می کند که.هرچه من می خواهم انجام دهند و مجبور می شوند مصرف مواد را کنار بگذارند .نحوه زندگی آنها ذهنم را مشغول کرده بود.تنها فکرم این بود که چطور معتادان را تغییر دهم.
وقتی به نارانان آمدم یاد گرفتم که دخالت و تلاش های من برای کنترل آنها در واقع مانعی در مسیر بهبودیشان بود و به آنها اجازه نمی دادم تغییر کنند .حتی از اینکه بگذارم خودشان تلاش کنند ترسیده بودم .در نارانان یاد گرفتم کنترل کردن را رها کنم .من از اول هم هرگز کنترلی نداشتم.
تفکری برای امروز
به یاد خواهم داشت که گاه گاهی قدری تسلیم شوم چنان که در دعای آرامش می گوید："بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر بدهم."
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
9 بهمن
الانان به من یادآوری می کند که : " فقط برای امروز " می توام از عهده کارهایم بر آیم. این به من اجازه میدهد تا در مورد آنچه که می توام برای بهبودی موقعیتم انجام دهم، بیشتر واقع بین باشم.
این مرا از ضرورت های دائمی خلاص می کند. امروز می توانم ببینم که هیچ مشکلی برای همیشه دوام ندارد. عادت داشتم احساس کنم اگر یک مشکلی را فوراً حل نمی کردم، آن مشکل برای همیشه برایم باقی می ماند. اکنون می دانم که هر چیزی به تدریج میگذرد خوشی ها نیز به اندازه غمها در گذر هستند. امروز می توانم از خودم بپرسم : چطور می توانم در مورد اینجا و هم اکنون کاری بکنم؟ این پرسش به من کمک می کند تا وظایف خود را با واقع بینی بیشتری توجیه کنم و به من نشان می دهد که چه بخشی از امور برای کنترل کردن از توانایی من خارج است.
استدلال کردن در مورد چیزها با دوستان الانانی یا شرکت کردن در جلسات اغلب به من کمک می کند تا مشکلات امروز خود را از تعلقات آن به گذشته و آینده جدا سازم. پس آنچه را که می توانم انجام می دهم و بقیه را واگذار می کنم.
یادآوری امروز
وقتی که من با واقع بینی در مورد مسئولیتهایم برخورد می کنم، بطور مؤثری می توانم با شرایط دشوار روبرو شوم. من ابزارهایی که برای روبرویی با چالش های امروزم نیازمند به آن هستم را دارم. مکن به نیروی برترم برای فردا نیز توکل و اعتماد خواهم کرد.
« امروز فقط یک بخش کوچک و قابل کنترل از زمان می باشد که مشکلاتمان لازم نیست بر ما غلبه کند و این سنگینی گذشته و آینده را از قلب و ذهنمان دور می کند.»
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
9 بهمن
امروز احساس میکنم که چقدر محترم و با ارزش هستم. موجودی دوست داشتنی هستم، خدا را شکر میکنم که مثل گذشته اسیر دست عادت و وابستگی و بیماریم نیستم. زندگی خوب و آرام و دوستان جدیدی دارم. بیشتر مواقع در آرامش و صلح با خود و اطرافیان به سر می‌برم. خود و دیگران را دوست دارم. امروز با گذشته تفاوت شگفت‌انگیزی پیدا کرده‌ام. امروز به جای ترسیدن و ترساندن، شهامت و صداقت پیدا کرده‌م. امروز تغییرات و رُشد من برگرفته از معجزه‌ی اصول خودیاری قدمها بوده و از اصول معنوی و روحانی نشأت می‌گیرد. امروز وقتی خودم را با گذشته مقایسه میکنم. برای شکرگزاری و رضایت از خودم و خدای خود و زندگی خودم، بهانه‌های زیادی دارم. زندگی من با اصول فقط برای امروز فقط برای یک روز سرشار از انرژی، معجزات و شگفتی است. آیا با تقسیم داشته‌هایم و آن‌چیزهایی که با اصول برنامه‌ی خودیاری در من پیدا کرده‌هم به من داده است، از تازه‌واردین و کسانی که نیاز به کمک من دارند را به صورت عشق بلاعوض از آنها حمایت و جانب‌داری میکنم؟ با آن چه کسب کرده‌ام آغوشم را به روی دیگران می‌گشایم! مرده بودم، زنده شدم!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
نهم بهمن: صبر و شکیبایی را می توان در گذشته شاهد بود نه در آینده.
در دوران مصرف صبر و شکیبایی را فقط در دیگران می دیدم. تصور می کردم انسانهای صبور به جایی نمی رسند. چند سال قبل روزی پاسخی برای آن یافتم. متوجه شدم من هم برای تغییر صبر و شکیبایی پیشه کرده ام. وقتی شروع به کار کردن بر روی صبر خود کردم شرایط و موقعیت ها از همه طرف پدیدار شد. کتابی در مورد قدرت صبر خریداری و شروع به مطالعه و عمل از روی آن نمودم. به تدریج متوجه شدم در گذشته از انجام بسیاری از کارها به دلیل این که زمان زیادی برای تحقق آن لازم بود طفره می رفتم. به هنگام انتظار در صف و یا رانندگی پشت سر راننده ای که آهسته می راند آزرده و خشمگین می شدم زیرا کارها آنگونه که باب میل من بود پیش نمی رفت. امروز دریافته ام فقط به این دلیل نمی توانستم تحمل کنم که یا از چیزی و کسی رنجش داشتم و یا گرسنه یا خسته بودم. وقتی راهی برای برطرف کردن گرسنگی و خستگی پیدا کنم، راه حل حجم زیادی از مشکلات به خودی خود پیدا خواهد شد. در دوران مصرف برای فرار از مشکلات، نیکوتین مصرف می کردم. اکنون آموخته ام چگونه بدون مصرف نیکوتین زندگی خوبی داشته باشم. من چیزی فراتر از فقط قطع مصرف نیکوتین دریافت کرده ام.
برای امروز، لحظه ای مکث می کنم و اگر گرسنه، خسته و تنها هستم در صدد رفع آن بر می آیم.
