6بهمن خودمحوری
«بخش روحانی بیماری ما خودمحوری کامل ماست.»
کتاب پایه
v
خودمحوری چیست؟ ما معتقدیم جهان بر ما متمرکز شده است. آرزوها و خواستههای ما تنها چیزهای قابل توجه هستند. اذهان خودمحور ما بر این باورند که اگر آنها را به حال خود بگذارند، قادرند هر چه میخواهند به دست آورند. خودمحوری، خودکفایی کامل را فرض میکند.
ما میگوییم خودمحوری جنبه روحانی بیماری ماست، زیرا ذهن خودمحور نمیتواند به چیزی برتر یا مهمتر از خود فکر کند. اما برای بیماری ما راه حلی روحانی وجود دارد: قدمهای دوازدهگانه معتادان گمنام. این قدمها ما را از خودمحوری دور میکند و به سوی خدامحوری هدایت میکند.
با اقرار به عجز خود و طلب یاری از نیرویی برتر از خود، توهم خودکفایی را از سر بیرون میکنیم. با پذیرش خطاهای خود، جبران خسارت و طلب راهنمایی درباره درستیها از خداوندی که درک میکنیم، شکست خودبرتربینی خود را اعتراف مینماییم و با تلاش برای خدمت به دیگران، نه صرفاً خدمت به خود احساس شدید خودبزرگبینی را در خود از بین میبریم.
روح مبتلای ما به خودمحوری میتواند با راه حلی روحانی درمان شود: قدمهای دوازدهگانه.
v
فقط برای امروز: راهنمایی و قدرت من از نیرویی برتر نشأت میگیرد، نه از ضمیر خودم. قدمهای دوازدهگانه را تمرین میکنم تا به خدامحوری خود بیفزایم و از خودمحوری خود بکاهم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
مهربانی
26ژانویه 6بهمن
اگر هنوز یاد نگرفته باشم محبت واقعی را بدست بیاورم ابراز کردن آن به دیگران تقریبا دشوار غیر ممکن است.قبل از نارانان عادت داشتم به همه چیز به خصوص یک حرکت محبت آمیز شک کنم و سوال کنم.چون هر چیزی قیمتی داشت.من به عنوان تازه وارد برنامه با خودم طرز فکر "مهربانی بهایی دارد"را آورده بودم.اعضایی را دیدم که محبت شان را از طریق مشارکت ،سر تکان دادن،لبخند و حتی بغل کردن به من تقدیم کردند.گیج بودم آنها از من چه می خواهند.قیمت آنها چقدر است؟
من از این همه مهربانی بی قید وشرط احساس ناراحتی کردم
خوشبختانه باچنین روش صمیمانه ای تشویق شدم آمدن به جلسه را ادامه دهم طوریکه احساس کردم واقعا از من می خواهند به آنها بپیوندم.کم کم ادامه دادم و داستانم،سر تکان دادنم،لبخندهایم ،نشاطم و....بله،حتی آغوشم را سهیم شدم.این به من احساس خوبی میداد.هم چنان که هدیه ای می گرفتم هدیه ای می دادم.مدتی طول کشی, اما سر انجام فهمیدم که محبت خالص و واقعی قیمت ندارد .در اصل دریافت کردن یک لبخند ،یک آغوش ،یک خنده ،آن هم "فقط به این خاطر"که یک هدیه است .یک هدیه واقعی از صمیم قلب که برچسب قیمت ندارد.
تفکری برای امروز：
پذیرش بهترین محبتی است که می توانم نشان بدهم.اجازه دادن بهودیگران که خودشان باشند بدون اینکه در مورد خوب یا بد بودن آنها قضاوت کنیم هم من هم آنها را از بار سنگین تلاش برای تغییر ،مطابق با انتظارات من رها می سازد.
"ما توفیق می خواهیم که معتادمان را با عشق رها کنیم و از تلاش برای تغییر آنها دست برداریم."
کتابچه آبی نارانان
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
6 بهمن
الکلیسم یک بیماری خانوادگی است. اثرات آن تنها بر فرد مصرف کننده محدود نمی باشد بلکه بر تمام اطرافیان او نیز مؤثر است. برای بعضی از ما، بیشتر افکاری که شکل می گیرند از نسلی به نسل دیگر تغییر می کند. من با حضورم در الانان خود را وادار به شکستن این الگوهای ناسالم کردم.همانطور که به شرکت کردن در جلسات ادامه می دهم، شروع به بهبودی می کنم، تا آرامش و صلح را پیدا کنم و احساس بهتری نسبت به خودم داشته باشم.
من مدتهاست که با الگوهای قدیمی الکلی رفتار نمی کنم و تمام موقعیت خانواده ام شروع به تغییر کرده است. وقتی که ن از نگرانی در مورد چیزهای دیگر دست بکشم و بر سلامتی خود تمرکز کنم، دیگران را برای پیدا کردن بهبودی فردی شان آزاد می گذارم.
یادآوری امروز
بهبودی یک فرد می تواند تأثیر شدیدی بر کل خانواده داشته باشد. وقتی که از خودم مراقبتمی کنم، ممکن است بیش از آنچه که تشخیص دهم به فرد مورد علاقه ام که از این بیماری خانوادگی رنج می برد، کمک کنم.
« وقتی فردی بهبود می یابد، کل موقعیت خانواده بهبود می یابد.»
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
6 بهمن
در فکر بعضی‌ها پیشرفت معنوی و روحانی به جایی ختم می‌شود، که حس کنم دارم مقدس می‌شوم. بهترین انسان دنیا من هستم یا حالا من به کمال رسیده‌ام و ... امروز می‌دانم که من مقدس و زاهد نیستم. من جزء انسان‌هایی هستم دل‌شکسته و کشتی زندگیم به گل نشسته است. همه‌ی ما با یک دنیا تخریب و با ورشکستگی عاطفی، اقتصادی و اجتماعی در کنار هم گرد آمده‌ایم، تا فارغ از احساسات بد همدیگر را درک کرده و به هم عشق بورزیم. در میان ما دل‌شکستگان خداوند به عنوان راهنما نسبت به فراخور تحمل و طاقتمان به ما وظیفه محول میکند. تعریف عدالت خداوند را قدیسی اینگونه بیان میکند، عدالت خداوند در این است که خارج از تحمل شانه‌هایمان به ما بار نمی‌دهد. امروز اعتقاد دارم که من ناتوان‌تر از آن هستم که خودم را دوباره بسازم، بلکه می‌پذیرم که خداوند مرا جهت کاری خلق کرده. من هم سعی میکنم تا به آن عمل کنم و نتیجه را به خداوند بسپارم. آیا حاضر هستم خداوند مرا در مسیر اراده خودش هدایت کند؟
من با همه‌ی توانایی‌ها فقط یک انسان هستم
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
ششم بهمن: شجاعت ،ترسی است که یک قدم عقب است.
بارها سعی کردم قطع مصرف کنم و هر بار برای آرام کردن و سرکوب احساسات ناخوشایند لغزش می کردم. پس از هشت سال قطع مصرف به هنگام مرگ مادرم لغزش کردم. پس از مدتی از وجود جلسات نیکوتینی های گمنام مطلع و به آن پیوستم. با این که در هیچ برنامه دوازده قدمی دیگر شرکت نکرده بودم ولی فکر می کردم می دانم قرار است چه اتفاقی بیفتد. در حالی که واقعا نمی دانستم. وقتی رهایی از راه رسید، نه فقط رهایی از نیکوتین، بلکه رهایی از اسارت نفس، سلامتی و قدرت را در جسم و روح و روان احساس کردم. آموختم که می توانم با احساسات خود روبرو و اجازه دهم مانند وسوسه به خودی خود از بین بروند. قدم دوم در انتظار است تا هر زمان آمادگی کامل پیدا کردم آن را در تمام امور زندگی به کار بندم.
برای امروز ایمان دارم که نیرویی برتر وجود دارد و می تواند آرامش را به من بازگرداند.
