پیوندهایی که ما را به هم متصل میکند 24 بهمن
«تا وقتی پیوندهایی که ما را به هم متصل میکند از آنهایی که ما را از هم جدا میکند، محکمتر باشد، همه چیز بخوبی پیش خواهد رفت.»
کتاب پایه
v
بسیاری از ما احساس میکنیم بدون NA مطمئناً در اثر بیماری خود میمیریم. بنابراین، وجود آن، تنها طناب نجات ماست. اما عدم وحدت در معتادان گمنام، گاهی اوقات بوقوع می‌پیوندد؛ ما باید یاد بگیریم به روش سازندهای نسبت به اثرات مخربی که گاهی اوقات در انجمن ما رخ میدهد، واکنش نشان دهیم. اگر تصمیم بگیریم به جای مشکل، بخشی از راه حل باشیم، به جهت درستی هدایت شدهایم.
بهبودی شخصی ما و رشد NA به حفظ جو بهبودی در جلسات بستگی دارد. آیا مایلیم به گروه خود در رویارویی با مشکلات به روش سازندهای کمک کنیم؟ به عنوان اعضای گروه آیا تلاش میکنیم تا مشکلات را با صراحت، صداقت و انصاف برطرف کنیم؟ آیا به جای دنبال کردن اهداف شخصی خود تلاش میکنیم منافع مشترک گروه را در نظر بگیریم؟ و به عنوان خدمتگزاران مورد اعتماد، آیا اثراتی را که اعمال ما ممکن است بر اعضای تازهوارد بگذارد در نظر میگیریم؟
خدمت میتواند هم بهترین و هم بدترین تأثیر را در ما به وجود آورد. اما اغلب از طریق خدمت است که به تدریج با برخی از نواقص شخصیتی مهمتر خود ارتباط برقرار میکنیم. آیا به جای رویارویی با چیزهایی که ممکن است درباره خود کشف کنیم، از زیر تعهدات خدمت شانه خالی میکنیم؟ اگر استحکام پیوندهایی که ما را به هم متصل میکند به خاطر بسپاریم—بهبود یافتن از اعتیاد فعال—همه چیز خوب خواهد بود.
v
فقط برای امروز: سعی میکنم که در خدمت انجمن خود باشم. از شناسایی هویت خود واهمه ندارم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
شادی
13 فوریه 24بهمن
در زندگی من بحران ها یکی پس از دیگری وجود دارند.چطور می توانم امکان شاد بودن داشته باشم؟هر ساعت از زندگیم اطراف بازی معتاد می چرخد.مهم نیست چقدر سعی کردم اما نتوانستم از شرایط ناگهانی پیشگیری کنم.مخابرات تلفن ما را قطع کرد چون معتاد پول را برای مصرف مواد پرداخت.پلیس ماشین مارا توقیف کرد و دسته چک من گم شد.دوستان خیر خواه به من گفتند باید معتادم را با لگد بیرون کنم.آنها مطمعن بودند که اگر این کار را بکنم خوشحال خواهم شد.
اما دوستی که پیشنهاد کرد مرا به جلسه نارانان ببرد می گفت："شادی هدیه است که ما می توانیم به خودمان بدهیم".من چیزی برای از دست دادن داشتم؟
همان طور که به طرف جلسه می رفتم مردم خوشحال وخندان بودند .من چیزی برای خندیدن داشتم؟؟
در جلسه شنیدم که شخصی می گفت：خوشحالی ،راضی بودن از چیزهایی است که داریم.دیگری گفت او شاد است چون برای خودش حد و مرز گذاشته و مراقبت از خودش را شروع کرده است.
آن شب چیزهای زیادی در باره خودم یاد گرفتم .احساس کردم مایلم به آن جلسه بروم تا یاد بگیرم یک نیروی بزرگتر از خودم وجود دارد که می توانم به او تکیه کنم.تنها کاری که باید می کردم رها کردن بود .ا
مروز می دانم شادی سپاسگزار بودن است .برای آنچه که درست پیش می رود .می توانم رها کنم و از انگشت گذاشتن روی منفی ها دست بردارم .نیروی برترم از من مراقبت خواهد کرد همان طور که نیروی برتر معتاد از او مراقبت می کند.
تفکری برای امروز：
فقط برای امروز به خاطر هر چه که دارم و هر چیزی که نیروی برترم به من می دهد خوشحال خواهم بود.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
24 بهمن
وقتی به الانان آمدم می دانستم یکی از نزدیکانم بسیار می نوشد و می دانم که خیلی خوشحال نبودم، اما فکر نمی کردم به کمک زیادی احتیاج دارم هر هفته به جلسه می رفتم، مگر اینکه کار دیگری وجود داشت و راهنما نمی گرفتم، من رشد کردم اما به آرامی. یک بحران باعث نزدیک شدن بهبودی من شد. وقتی فردی را که خیلی برایم خاص و عزیز بود، از دست دادم، درد و رنجم بیش از آن چیزی بود که بتوانم تحملش کنم. من خوش شانس بودم یاد گرفته بودم تا گوشی تلفن را برداشته و به یکی از دوستان الانانی ام زنگ بزنم این شخص برای حل این بحران به من کمک کرد، اما این فقط یک شروع بود می دیدم که چطور به نیروها و مهارتی الانان برای عرضه داشت، نیاز داشتم.
شروع کردم چندین جلسه در هفته به جلسات بروم، کارهای خدماتی انجام می دادم و با دوستان الانان تماس می گرفتم. بهبودی من واقعاً برانگیخته شد امروز تمرین کردن برنامه در زندگی ام حق تقدم دارد چون می دانم کجا بدون آن بحران مسأله ای را خاتمه بخشم.
یادآوری امروز
گاهی اوقات پیشرفت های عظیم از خلال دردها ناشی می شوند، اما این خود درد نیست که به رشد من کمک می کند، بلکه پاسخ من به آن است که به من کمک می کند، آیا من از جریان تجربه و تداوم دردهایی که باعث الهام بخشیدن تغییراتی که به رشد من کمک می کنند، رنج می برم؟ انتخاب حق من بود.
" من در الانان یاد گرفته ام که در هر موقعیتی بدنبال فرصتی برای رشد کردن باشم. این رفتار به من اجازه می دهد تا غنائم معنوی بسیاری از دردهایی که تجربه می کردم بدست آورم."
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
24 بهمن
امروز می‌دانم که مشکلات به هر شکل توانایی دارند، تا مرا دچار دردسر کنند. آیا مشکلات قدرت به هم زدن آرامش من را دارند؟ آیا من خودم اجازه رُشد به آنها را می‌دهم؟ امروز اصول برنامه‌ی خودیاری قدرت و توانایی آن را دارد، که مرا به مرور در مقابل مشکلات و اتفاقات قدرتمند کند. امروز مشکلات می‌توانند با یک موضوع ساده مانند. قبض تلفن یا ترکیدن لوله‌ی آب منزل، اتصالی برق پریز، خرابی رادیو یا تلویزیون و یا دعوای خانوادگی و... خودنمایی کرده و مرا دچار دردسر کند. امروز متکی بودن به قدرت و اراده‌ی خود برای حل مسائل روزمره و رفع کردن مشکلات کافی نیستند، بلکه پذیرش شرایط و اتکا به اراده و قدرت خداوند میتواند، ما را در رویارویی با مشکلات موفق نماید. آیا انتظار داریم همه‌ی مشکلات یکباره رفع شوند؟ می‌دانم که خیلی از مشکلات پیش آمده قابل رفع شدن نیست و تنها می‌توان با پذیرش آن مشکلات، از آزار آن رها شد. مشکلاتی مثل مرگ عزیزی یا بلایی مثل تصادف و یا سیل و زلزله و ... خداوندا: به من قدرت رویارویی با مشکلات را عطا فرما!
زندگی بدون مشکلات معنا ندارد!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
بیست و چهارم بهمن: می دانم خداوند چیزی بیش از حد تحمل به من نخواهد داد. ای کاش تا این اندازه به من اطمینان نداشت.
پس از برداشتن قدم های دوازده گانه متوجه شدم که در زندگی دارای هدف منحصر به فردی هستم که رسیدن به آن فقط به خودم بستگی دارد، هدفی که فقط منحصر به من است و هیچ کس دیگری غیر از خودم مسئول رسیدن به آن نیست. یکی از دوستانم یک جلسه کارگاهی در مورد کشف و راه های رسیدن به اهداف در زندگی شخصی تشکیل داده بود. در آن کارگاه شرکت و فهرستی از اهداف و راه های رسیدن به آن ها را تهیه کردم. انجام فهرست ترسناک به نظر می رسید. لازمه رسیدن به آن اهداف این بود که همه چیز را زمین بگذارم و توجه خود را فقط معطوف به رسیدن به آن ها کنم. در طی مراقبه های روزانه به حقیقت بزرگی رسیدم. اهداف من مربوط به من و مسئولیت رسیدن به آن نیز بر عهده من است. این آگاهی مرا بیدار ساخت تا بدانم آیا کاری که انجام می دهم مرا به هدفم نزدیک و یا از آن دور می کند. حق انتخاب با من است که به هدف نزدیک و یا از آن دور شوم.
برای امروز، مسئولیت پذیری و نظم و ترتیب در انجام امور را انتخاب می کنم.
