به خودمان
زمانی که مصرف می کردیم ، اکثر ما احتمالاً ، کسانی را داشتیم تا به ما بگویند که با موادمخدر مشکل داریم و نیازمند کمک هستیم . نظر آنها برای ما مهم نبود . یا حتی اگر مهم بود ، برای قطع مصرف کردن ما کافی نبود . ما فقط وقتی که به اعتیادمان اقرار کردیم و تسلیم برنامه جلسات معتادان گمنام شدیم ، توانستیم قطع مصرف کنیم . این موضوع در مورد اقرار در قدم پنج نیز صدق می کند . ممکن است هر کسی ، از همسرمان گرفته تا صاحبکارمان یا راهنمایمان به ما بگوید ، کاری را که انجام می دهیم درست نیست و به ضرر می باشد ، اما تا وقتی که ما این موضوع و خطاهایمان را نزد خود اقرار نکنیم ، احتمال اینکه تمایل یا توان آن را داشته باشیمم که راه دیگری انتخاب کنیم بسیار کم است .
· آیا می توانم چگونگی دقیق خطاهایم را تشخیص دهم و آنها را بپذیرم ؟
ما به واسطه حضور در انجمن و داشتن راهنما و جلسه تا حدودی می توانیم خطا هایمان را بپذیریم ولی نباید به این باور اشتباه برسم که من می توانم همه ابعاد بیماریم و خطاهایم را تشخیص دهم . و این راهنما است که می تواند به شرط اقرار صادقانه و تمایل داشتن من این کار را انجام دهد .
· چگونه اقرار کردن می تواند مسیر زندگی ما تغییر دهد ؟
با صحبت کردن در مورد رفتار و نقص هامون میتوانیم تجربه دیگران رو بدست بیاریم،،و راه درست رو پیدا کنیم. من بارها با صحبت کردن در مورد رفتارم تونستم خودم و شخصیت درونیم رو بهتر بشناسم و شناخت خود یعنی قدمی برای رسیدن به آرامش درونی... تنها راه کشف ممکن ها ، رفتن به ورای غیر ممکن هاست...
