تا خداوند برطرف کند
بله ، قدم ششم هم مشخص می کند که فقط یک نیروی برتر از ما می تواند نواقص شخصیتی ما را برطرف کند . اگر چه وسعت درک ما از مفهوم این قدم ، با تجربه ما از بالا و پائینها ، بده و بستانها ، و کشمکشها مربوط به قدم شش ، رابطه مستقیم دارد .
اولین کاری که اکثر ما در مورد نواقص شخصیتی مان می کنیم ، این است که تصمیم می گیریم که تا دیگر آنها را نداشته باشیم . متأسفانه ، این کار بیهوده و پوچ است – و تأثیر آن تقریباً به اندازه همان کنترل مصرف موادمخدر می باشد ما ممکن است برای مدت کوتاهی در اینکار موفق شویم ، اما نواقص ما به تدریج دوباره ظهور خواهد کرد . مشکل این است که نواقص ما قسمتی از وجود ما می باشند . ما همیشه در موقعیتهای بد و وقتی تحت فشاریم ، در این معرض خطر رجوع به بدترین نواقص شخصیتی خود هستیم .
کاری که ما در قدم ششم نیاز است که انجام دهیم ، بسیار شبیه کاری است که مجبور به آن در دو قدم اول شدیم . ما باید اقرار کنیم که در برابر نیروی درونی که چیزی جز درد و تحقیر در زندگی برای ما به همراه نداشته ، شکست خورده ایم ، و بعد باید اقرار کنیم که برای رویارویی با این نیرو نیاز به کمک داریم ما باید کاملاً این واقعیت را که خودمان نمی توانی کمبود های خود را برطرف کنیم ، بپذیریم . و باید خود را آماده کنیم تا در قدم هفتم از خدا بخواهیم تا آنها را برای ما برطرف سازد .
· من چگونه سعی می کنم تا نواقص شخصیم را کنترل یا برطرف کنم ؟ نتیجه سعی من چه بوده است ؟
در گذشته همه تلاش خود را کردم تا اعتیادم را کنترل یا برطرف کنم ولی نتیجه آن همیشه شکست بود و این به دلیل این بود که تنها متکی به نیروی خودم بودم درد ناشی از مصرف آگاهانه از نواقص وقتی که آن را اعتراف می کنم که من نقص دارم ولی از عهده کنترل آن بر نمی آیم در این زمان فرایند کمک از نیروی برتر شروع می شود که با اقرار همراه است . من آماده می شوم با شناخت و بررسی نواقص و جاهایی که زندگی من را دچار مشکل کرده درد بکشم تا این درد باعث کمک خواهی و تغییر شود . در اینجا لازم است بدانم تا من نخواهم اقدامی انجام دهم به دنبال دستاویز و بهانه می گردم . در ثانی نواقص ما برطرف نمی شوند بلکه کمرنگ می شوند و هر قسمتی از نواقص را که نپذیریم از همان نقص لطمه می خوریم و زندگیمان آشفته می شود
· تفاوت بین اینکه کاملاً آماده باشم تا خداوند نواقص شخصیتی من را برطرف کند ، با اینکه خودم سغی در متوقف نمودن آنها بکنم چیست ؟
نواقص من نواقصی است که قوی هستند و زور من به آنها نمی رسد پس به جای جنگیدن و هر روز مشارکت کردن و اعلام عجز باید با اگاهی کسب کردن و گرفتن تجربه و ایجاد شرایط مناسب مثل همان پرهیز از یار بازی ، زمین بازی و توپ بازی قوی میشوم و آمادگی پیدا کنم تا آن نقص رابرطرف یا کم رنگ کنم و وقتی با دست پر نقص را می توانم برطرف کنم اعتماد بنفس پیدا می کنم و در غیر این صورت با شکست های پیاپی نه تنها نمی توانم نقصی را برطرف کنم بلکه کم کم با این فکر که این نقص جزئی از وجود من است ) مثل مصرف مواد مخدر که تا وقتی اقرار نکردیم که زندگی ما را اشفته کرده برای اون کاری نکردیم( با آن کنار می آیم و دیگر تلاشی برای برطرف کردن آن نمی کنم .
مثلاً دروغ گویی : من با اگاهی از اینکه این نقص چقدر می تواند به من ضرربرساند و اینکه تا کنون چه خسارت هایی به خودم و دیگران با این نقص زدم اول باید از انکار آن بیرون بیایم و بعد خودم را در شرایط قرار ندهم و کار های دیگر بعد منتظر کمک خداوند برای برطرف کردن آن باشم .و نه فقط دعا کنم خدایا دروغ گویی من را بگیر و روزانه صدتا دروغ بگویم و بگویم من عاجزم .
· من چگونه اعتماد خودم را به نیری برتر به انگونه که او را درک می کنم از طریق کارکرد این قدم افزایش می دهم ؟
· تسلیم من در این قدم عمیق تر می شود ؟
در قدم دوم و سوم بحث نیروی برتر شد و فهمیدیم که نیروی برتر اگر من درخواست کنم می تواند کاری برای من انجام دهد که من به تنهایی قادر به انجام آن نیستم .
اعتماد من وقتی بیشتر می شود که اوایل از نیروی برتر می خواستم فقط مواد نزنم ولی دیدم می شود مواد نزد و زندگی بهتری را هم داشت و با کارکرد قدم ها و مشورت زندگی من در همه ابعاد بهتر شد و روند اعتماد من به برنامه روز به روز بیشتر شد . وقتی در قدم شش نواقصم را برای راهنما می خوانم و او انها را شناسایی می کند این یعنی نیروی برتر در حال کمک به من است و اگر بخواهم برطرف شود باید از خدا بخواهم به من آگاهی بدهد تا بتوانم نواقصم را شناسایی کنم و انها را بر طرف کنم و همه اینها یعنی فرایند قدم کار کردن
تسلیم من در این قدم چگونه عمیق تر می شود ؟
اقرار و پذیرش نقص و اینکه این نقص باعث بحران و اشفتگی من و زندگیم شده نشانه تسلیم نیست بلکه تسلیم وقتی است که من در مقابل فرار و برطرف کردن نواقص راه کار می گیرم و استفاده می کنم و این یعنی تسلیم .
من در فرایند بهبودی و برنامه تسلیم شدم با کارکرد قدم ، جلسه رفتن ، راهنما گرفتن و...و در این قدم به من می گویند تسلیم شو و آمادگی پیدا کن تا نواقصت را برطرف کنی این یعنی من به روش برنامه برای برطرف کردن نواقص اعتماد دارم و بیخودی به در و دیوار نمی زنم . آمادگی یعنی من آگاهی و شناختم را از نواقص و ریشه های آن بیشتر کنم و از دیگران تجربه بگیرم و جرات و جسارت اینکه در شرایط مصرف نواقص قرار نگیرم را پیدا کنم و همه این اقدامات
یعنی تسلیم من در این قدم عمیق تر می شود . تسلیم ما را از اگرهایی که متعلق به گذشته است و بایدهایی که متعلق به آینده است رها می کند
· چه اعمالی می توانم انجام دهم که نشان دهنده آمادگی کامل من باشد ؟
دست از ادعا هایم بردارم و بجای اینکه به نیروی شخصی اعتماد کنم . برای دریافت کمک به نیروی برترم و خداوند اعتماد کنم. تسلیم باشم . به فروتنی لازم رسیده باشم.
قدمهای قبلی را کار کرده و در زندگی تمرین کنم دست از جنگیدن با خودم دیگران و شزایطم بردارم .از ابزار برنامه استفاده کنم ...
در جلسات شرکت کردن و تعادلی بین خدمت در خانواده و جلسه برقرار کردن .و کمک به دوست همدرد . قطع وابستگی و آماده برای رها کردن .
خدا را دوست دارم ..... ابر را در بیکرانه ی آسمان به گریه می اندازد ، تا غنچه ی حقیری را در زمین به خنده اندازد ..
