چرا ما به UA می آییم؟
ما به UA می آییم چراکه زندگی ما درست پیش نمی رود. ما به اندازه کافی پول درنمی آوریم تا به شایستگی نیازهای خود را تأمین کنیم. ممکن است از کارمان دلسرد و ناراضی باشیم؛ یا دوره هایی طولانی تناسب های شغلی را تجربه کنیم و پروژه های خلاقانه ای را شروع کنیم که محو می شوند و یا ممکن است از کار زیاد خسته و فرسوده شده باشیم و نمی دانیم چه‌کار کنیم.
نخستین علاقه مندی ما به UA معمولاً از تشخیص نشانه های کم درامدی در ماست. این احساس شباهت‌کردن نخستین قدم در بهبودی از بیماریی است که چه آن را تشخیص بدهیم چه ندهیم بسیاری از ما را برای مدت ها تحت تأثیر قرار داده و زندگی ما را غیرقابل اداره کرده است.
شاید در برنامه های دوازده قدمی دیگر عضو باشیم یا نباشیم. اگر عضو آنها بوده باشیم، در آن صورت احتمالاً در آن برنامه ها پاسخی برای کم درآمدی خود پیدا نکرده ایم. اگر عضو انجمن های دوازده قدمی نیستیم، هنگامی که به UA می آییم شاید برای اولین بار رفتارهای اعتیادگونه خود را ببینیم که نمود تمایل اجباری به پنهان‌شدن و به کم‌درآمدی است. نهایتاً ما به UA می آییم چون در برابر نشانه ها ناتوانیم.
