Anonymous

راه حل :
هرچه زودتر اقدام کنیم که جلوی تنبلی را بگیریم. بهتر است نگذارید تنبلی شما را به نقطه صفر برساند. فریب فعالیت هایی که انجام می دهید را نخورید، با خودتان صادق باشید و ببینید انجام کار از روی اجبار است یا علاقه انجام کارها براساس اجبار و علاقه هیچ کمکی به برگشتن قدرت اختیار ما نمی کند. ما تا به امروز فکر می کردیم کارها فقط براساس انگیزه و علاقه باید انجام شوند ولی امروز به این نتیجه رسیده ایم که باید برای انجام کارها درست بودن آن ها را درنظر بگیریم. ما تا به امروز فکر می کردیم که تنبلی لذت دارد ولی امروز به این باور رسیده ایم که بر خلاف میل عمل نمودن لذت بالاتری دارد. ما متوجه شدیم که وقتی شروع به انجام کارهای برخلاف میلمان می کنیم به مرور قدرت کنترل در تمام قسمت های زندگی ما بالا می رود. ما به این نتیجه رسیده ایم که اگر زود رنج هستیم، اگر نمی توانیم برنامه هایمان را اجرا کنیم، اگر خجالتی هستیم، اگر در روابطمان مشکل داریم، فقط برای همة این ها یک علت وجود دارد و آن این است که ما از درون خالی از قدرت اراده گردیده و اختیار زندگی از دستمان خارج گردیده. ما به این نتیجه رسیده ایم که قدرت اراده و اختیار ما در اصل نشان دهندة قدرت عضلات روح ما می باشد و تعیین اندازه قدرت عضلات روح ما به خودمان بستگی دارد ما به این باور رسیده ایم که با جواب مثبت دادن به وسوسه تنبلی باعث استفاده نکردن از حق انتخابمان می گردد و این خود باعث تحلیل رقتن عضلات روح ما می گردد و همین طور برعکس با بکارگیری قدرت اختیار در
مسیر درست باعث قوی تر شدن عضلات روح ما می گردد. ما به این درک رسیده ایم که یکی از راه های افزایش قدرت اختیار در ما برخلاف میل عمل کردن است. همان طور که برای افزایش قدرت فیزیکی نیاز است که روزانه ورزش کنیم، برای افزایش قدرت روحی نیز نیاز به تمرین روزانه داریم و این تمرین برای ما انجام دادن روزانه کارهایی برخلاف میل ما است ما تصمیم گرفتیم که روزانه کارهای درستی را انجام دهیم که نه علاقه ای به انجامشان داریم و نه اجباری . ما شروع به تمرین آگاهانه ای کردیم که کارها را بخاطر درست بودن آن ها انجام دهیم نه بخاطر علاقه داشتن و نه بخاطر اجبار . ما شروع به اقرار تنبلی های گذشته نمودیم و این اقرارها هم به ما کمک نمود تا با ابعاد واقعی بیماری خود روبرو شویم. آن چیزی که مهم است این است که ما باید فقط به کارهایی تمرکز کنیم که تحت اختیار ماست نه کارهایی که تحت اختیار ما نیست، نکته جالب این است که ما وقتی شروع می کنیم به انجام کارهایی که تحت اختیارمان است به مرور متوجه می شویم که کارهایی که قبلاً اختیار آن ها دستمان نبود حال اختیار آن در دستمان قرار میگیرد بدون اینکه کاری به طور مستقیم برای آن ها انجام داده باشیم. پس ما اقدام می کنیم به تمرین روزانه و از کارهایی که در محدوده ی تواناییمان است شروع می کنیم.