راهنما شدن در مراکز درمانی
اگر یک مرکز درمانی مایل به ایجاد شرایطی برای نقش یک راهنما باشد، در آنصورت ما می توانیم با آنها به گفتگو بپردازیم. می توانیم درمورد ماهیت راهنما شدن در NA با استفاده از ابزارهایی نظیر تک برگی راهنما و رهجو شدن، با آنها بحث و تبادل نظر کنیم؛
همچنین می توانیم با استفاده از روشی مبتنی بر همکاری همراه با تجلیل از استقلال اعضای مان، تصویری واقع بینانه از راهنما و رهجو شدن را به حرفه ای های مراکز درمانی ارائه دهیم. در نهایت هر عضوی خود به تنهایی می تواند در مورد راهنما شدن یا نشدن در مرکز درمانی تصمیم بگیرد که آن مرکز اجازه راهنما شدن را با پیروی از دستورالعملهای خود می دهد یا خیر .
مراکز درمانی اغلب تصمیم خواهند گرفت مراجعین خود را به جلسات NA در اجتماع اعزام نمایند. ممکن است گروهها تمایل داشته باشند خود را برای ورود اینگونه اعضای تازه وارد، آماده کنند. اعضاء می توانند با تکیه بر وجدان گروهی در مورد بهترین شیوه خوشامد گویی و استقبال از مراجعین مراکز درمانی، تصمیم گیری نمایند.
بعضی از گروهها دارای عضو خوشامدگو مخصوص این کار بوده در حالی که گروههای دیگر، برنامه زمانبندی جلسات را همراه با شماره تلفن اعضاء ارائه می کنند.
گروههای که از تعداد زیاد مراجعین مراکز درمانی به مشکل برخورده اند (به ستوه آمده اند) می توانند فرمت (ضوابط) مؤثرتری را در جلسات خود، اعمال نمایند.
برای جلسه ای که تعداد زیادی تازه وارد دارد، فرمت سخنرانی یا پرسش و پاسخ ممکن است از کارائی بیشتری برخوردار باشد. جهت بهبود جو جلسه، اعضای گروه همیشه می توانند بر روی مشارکت بهبودی در NA و مزایای راهنما و رهجو شدن تمرکز کنند.
روابطی که با سازمانهای خارجی برقرار می کنیم، براساس نظرات رهبران ما نیست، گروهها خودشان مسئولیت همکاری با سازمانهای دیگر و تحکیم و گسترش روابط خود با آنها را بر عهده دارند.
چگونگی عملکرد(سنت شش- صفحه 170)
کتابچه اطلاع رسانی انجمن معتادان گمنام
فصل هفتم
