1اسفند عجز و مسئولیت شخصی
«از طریق ناتوانی خود در پذیرش مسئولیتهای شخصی، در واقع مشکلاتی را برای خود ایجاد میکردیم.»
کتاب پایه
v
وقتی از قبول مسئولیت زندگی خود امتناع کردیم، همه توان شخصی خود را از دست دادیم. باید به خاطر بسپاریم که در برابر اعتیاد خود عاجز هستیم، نه در برابر رفتار شخصی خود.
بسیاری از ما از مفهوم عجز درست استفاده نکردهایم و آن را به معنای اجتناب از تصمیمگیری یا حفظ چیزهایی پنداشتهایم که قبلاٌ به آنها دست یافته‌ایم. ما ادعا کردیم که در برابر اعمال شخصی خود عاجزیم. به جای اینکه اقدامات مثبتی را برای تغییر شرایط خود انجام دهیم، دیگران را به خاطر این شرایط سرزنش کردهایم. اگر ادعا کنیم که "عاجز" هستیم و با این کار به امتناع از قبول مسئولیت ادامه دهیم، خود را گرفتار نومیدی و مصیبتی میکنیم که در دوران اعتیاد فعال خود تجربه کردیم. احتمال گذراندن سالهای بهبودی با احساسی مانند قربانیان واقعاً می‌تواند صحت داشته باشد.
به جای اینکه در زندگی خود غفلت کنیم، میتوانیم نحوه تصمیمگیری مسئولانه و پذیرفتن خطرات را بیاموزیم. شاید مرتکب اشتباه شویم، اما میتوانیم از این اشتباهات درس بگیریم. افزایش آگاهی از خود و افزایش تمایل به قبول مسئولیت شخصی به ما برای تغییر، تصمیمگیری و رشد آزادی میدهد.
v
فقط برای امروز: احساسات، اعمال و انتخابهای من مال خودم هست. مسئولیت آنها را قبول میکنم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
کارکرد قدم دو...
20 فوریه 1اسفند
بعد از اثبات عجزم می توانم آن را اقرارکنم .من در اداره زندگی شخصی ام نا توانم و خیلی به کمک نیاز دارم وقتی زمان مراقبت از نیازهایم می رسد احساس ضعف وسر در گمی می کنم .پس چه وقت،چطور و کجا کمک بگیرم؟
من می توانم با.تلاشی چشمگیر به یک جلسه بروم و شروع کنم که خودم را برای سالمتر کردن زندگیم متعهد کنم.
در یک جلسه پیشنهاد قدم دو را به یاد آوردم که نیرویی بزرگتر از خودم را باور کنم هم چنین به این که زمینه مذهبی قوی داشته باشم و یا نداشته باشم اصلا ربطی ندارد.
چیزی که برای باور کردن و تصمیم گرفتن لازم دارم صداقت با خودم و داشتن ذهن باز است .ابزارهای دیگر در زمان مناسب خواهند آمد.رهنمودهای پیشنهادی فقط این است که.این نیرو مهربان ،مراقب و بزرگتر از من است .مهمتر از همه می توانم از این نیروی عظیم قبل از آنکه او را درک کنم استفاده کنم.در طول زمانی که این مفهوم به من کمک می کند کم کم درک هم به وجود می آید.
تفکری برای امروز：
فرایند به باور رسیدن به باز گشت سلامت عقل من کمک می کند.توانایی انجام کارها حاصل این باور است من در حال درک مفهوم این نیروی برتر هستم.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
1 اسفند
من به اسانی میتوانم محدودیت های فرد مورد علاقه ام را با تمام جزئیات بنویسم ساعتها وقت صرف میکردم تا راه هایی برای تغییر دادن او . که در مقابل اش پا بر جا با شد در نظر بگیرم ........اما هیچ چیز به عنوان نتیجه این بحران ذهنی بهبود نم یابد نتیجه ان این است که ذهن مرا بروی شخص دیگری . غیر از خودم متمرکز میکند بجای پذیرفتن عجز خود در برابر انتخاب ها و رفتار های دیگری با یک قدرت کاذب در گیر بودم.........در پایان دچار رنجش نا امیدی و یاس بیشتری شوم و هیچ چیز در مورد شرایطم یا شخص دیگری تغییر نکرده است اگر من لیستی از بحران هایم تهیه میکردم و مودبانه انرا برای خودم بکار میبردم چه اتفاقی رخ می داد ؟ ممکن است از توهین های کلامی فرد مورد علاقه ام شکایت کنم پس از ان با او این گونه صحبت نمیکنم در غیر اینصورت من نیز بد زبان هستم این رفتار شامل هر دوی ما میشود و فقط انرا به گونه متفاوتی اشکار میکنیم
یادآوری امروز
....الانان میگوید...بگذار با من اغاز شود هنگامیکه از رفتار شخصی متنفر هستم و انرا توصیف میکنم میتوانم به صفاتی مشابه ان در خودم نگاه کنم و شروع به تغییر ان نمایم با تغییر دادن خودم حقیقتا میتوانم دنیا را تغییر دهم ......"ارامش ذهن به تشخیص نقصان های فردی مان بستگی دارد یک تراز نامه صادقانه فردی در تشخیص خطا هایی که اغلب باعث افزایش سر در گمی و نا امیدی می شوند ...کمک می کند "
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
1 اسفند
وقتی از جایگزینی دل‌چسب برنامه و دوستی افراد گروه به جای بیماری مخرب و دردناک وابستگی بهره می‌گیریم. احساس دلنشین رهایی و آزادی به ما و یک روش زندگی در امنیت کامل عاطفی را هدیه میدهد. احساس میکنیم که به جای سرمای فلج کننده‌ی رنجش و نفرت و انتقام، گرمی محبت و عشق، یخ قلب‌مان را ذوب میکند. امروز آمادگی دارم با دوست داشتن خود و دیگران عشق حقیقی را تجربه کنم. به آنها اهمیت دهم و بدانم که آنها حق حیات دارند. اوّلین شرط عشق و محبت کردن به دیگران این است، که اجازه دهم آنها کاملاً آزاد و راحت باشند و هیچ تلاشی در جهت تغییر و کنترل و سرپرستی آنها نکنم. آیا می‌دانم که اصول برنامه مبتنی بر وابستگی به خداوند و دوست داشتن بندگان او می‌باشد؟ آیا میتوانم دیگران را به خاطر هر آنچه که هستند دوست داشته باشم؟ امروز میتوانم دیگران را به خاطر خصوصیات خاص خودشان دوست داشته باشم و به دور از خودخواهی‌هایم صرفاً به خاطر وجود خودشان دوست‌شان داشته باشم. چون خودم دوست‌داشتنی هستم و خداوند ارزشم را به من داده است.
عشق بندی نیست که اسیر کند!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
یکم اسفند: بهای هر چیز مقدار عمریست که بابت آن سپری می کنی.
بابت هر چیز هزینه ای صرف می شود و هر سرمایه گذاری بازگشت هزینه را طلب می کند. ارزش بهبود من از اعتیاد نیکوتین با هیچ بهایی قابل پرداخت نیست. بهای واقعی آن حضور مرتب در جلسات بدون توجه به هر گونه مشکل است. گاهی اوقات ممکن است برای رفتن به جلسه احساس ناراحتی کنم اما این ناراحتی را با عذابی که گاهی برای بدست آوردن نیکوتین مصرفی می کشیدم مقایسه می کنم. در حال حاضر هرگز مجبور نیستم در نیمه شب های یخ زده زمستانی برای تهیه نیکوتین مصرفی از خانه خارج شوم. مجبور نیستم در محیط کار برای خارج شدن از محل جهت مصرف، به دروغ متوسل شوم. مجبور نیستم پولی را که برای خرید مایحتاج خانه است صرف خرید سیگار کنم. مجبور نیستم به برونشیت مبتلا شوم و در هوای سرد زمستانی برای کشیدن سیگار از خانه خارج شوم. مجبور نیستم مورد شماتت و نصیحت آشنایان قرار گیرم. هر بار که نسبت به جلسه رفتن بی حوصله می شوم به یاد یکی از اعضای برنامه می افتم که بدلیل مصرف نیکوتین شغلش را از دست داده و با خواهرش زندگی می کند و فاصله او تا نزدیکترین جلسه صد کیلومتر است. اما با این وجود هنوز هم به طور مرتب در جلسات شرکت می کند.
برای امروز، به خاطر نعمت گرانبهای بهبودی شکرگزارم.
