20اسفند بهبودی ما
« قدمها راه حل ما هستند. آنها وسیله نجات ما هستند. آنها وسیله دفاع ما در برابر بیماری کشنده اعتیاد هستند. قدمهای ما اصولی هستند که بهبودی ما را ممکن میسازند.»
کتاب پایه
v
در معتادان گمنام چیزهای زیادی برای دوست داشتن وجود دارد. جلسات برای یک فرد فوقالعاده است. ما دوستان خود را میبینیم، داستانهای روحافزایی میشنویم، برخی از تجربیات عملی را در میان میگذاریم. شاید با راهنمای خود ارتباط برقرار کنیم. گشت و گذارها، همایشها، رقصها همگی تفریحات پاکی در جمع سایر معتادان در حال بهبودی است. اما قلب برنامه بهبودی ما قدمهای دوازدهگانه است—در واقع این قدمها خود برنامه هستند!
شنیدهایم که میگویند ما نمیتوانیم از طریق تأثیرپذیری پاک بمانیم—به عبارت دیگر، نمیتوانیم فقط در جلسات شرکت کنیم و انتظار داشته باشیم بهبودی با گوشت و پوست ما آمیخته شود. بهبودی به تعبیری دیگر فعالیتی درونی است و ابزاری که در انجام این "فعالیت درونی" استفاده میکنیم، قدمهای دوازدهگانه است. شنیدن بسیار درباره پذیرش، مسئلهای جداگانه است؛ انجام قدم اول برای خود مسئلهای بسیار متفاوت است. داستانهای راجع به جبران خسارت ممکن است روحافزا باشد، ولی هیچ چیز به اندازه انجام شخصی قدم نهم باعث رهایی ما از پشیمانی نمیشود. همین موضوع در مورد قدمهای دوازدهگانه نیز صادق است.
در NA چیزهای تحسین برانگیز زیادی وجود دارد، اما برای کسب بیشترین بهره از بهبودی، باید قدمهای دوازدهگانه را شخصاَ کار کنیم.
v
فقط برای امروز: خواهان تمام چیزهایی هستم که برنامه شخصی من باید ارائه دهد. قدمها را برای خود کار میکنم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
کاشتن بذر ایمان...
10 مارس 20اسفند
من هم مانندبسیاری از مردم با عدم اطمینان و وحشت زده به برنامه بهبودی آمدم .احساس می کردم ضعیف وتنها هستم.از به کار گرفتن روشم تردید داشتم و نمی دانستم برای گرفتن جواب یا کمک به کجا بروم.در نارانان پیشنهاد شد اگر به نیرویی بزرگتر از خودم قدری ایمان بیاورم هدایت شده و امنیت پیدا خواهم کرد.من همین احساس امنیت و نیرو را می خواستم.هر چند ایمان یک شبه برای من نیامد.برای رشد کردن تلاش و زمان لازم بود.
وقتی از نیروی برترم در خواست کمک می کنم و سپس برای آن کمک از منبع قدر دانی می کنم مزایای کاشتن بذر ایمانم را نی بینم.من این بذر ایمان را با نور دعاهای روزانه ام پرورش می دهم و ایمانم رشد می کند. این پاداشی برای گذراندن زندگی در شرایط گوناگون است.روزی پی بردم که ایمانم همانند یک درخت تنومند رشد کرده و بزرگ شده است .طوفانهای زندگی تمام نمی شوند اما این را می دانم که در پناه آن ایمن هستم.
تفکری برای امروز：
برای امروز می دانم که ایمان به نیروی برترم طوفانهای زندگی را آرام نمی کند اما قلبم را آرام خواهد کرد اجازه می دهم که در لحظه های سختی ایمانم پناه من باشد.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
20 اسفند
در یکی از جلسات از فردی شنیدم که در مورد قدمهای هشت و نه . صحبت میکرد من لیستی از افرادی که به انها زیان رسانده ام تهیه میکنم و خودم را در اول لیست قرار میدهم این اتفاق برای من رخ نداده بود . بعضی مواقع در گذشته پیامی دریافت کرده ام . فکر خودم در درجه اول اشتباه بود و اینکه این وظیفه من بود که از هر کس دیگری مراقبت کنم .در نتیجه هرگز اماده نبودم تا از خودم مراقبت کنم و انقدر متحمل آنها شدم که مرا احاطه کردند . آیا به خودم صدمه زده ام ؟ البته صدمه زدم در نهایت این آن چیزی است که سعی میکنم از آن بهبود یابم . در حقیقت بهبود بخشیدن خودم تنها عملکرد واقعی قابل دسترس برای من می باشد اکنون می دانم که پذیرفتن مسئولیت های خودم اولین چیزی است که من باید برای ایجاد دنیا بعنوان یک مکان بهتر انجام دهم
یاد آوری امروز
صادق بودن با خودم یکی از بزرگترین مواهبی است که می توانم به اطرافیانم ببخشم . شاید به آنها الهام کنم که همین را انجام دهند . و شاید . نه . اگر من نتوانم مراقب امور فردی باشم چرا باید دیگران بمن اعتراض کنند ؟ نیت توصیه کردن به دیگران تحمیل است و توصیه کردن به خودم برای رشد یافتن است . بیشتر سایه های این زندگی بوسیله ایستادن جلوی روشنایی نور فرد بوجود می اید .
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
20 اسفند
وقتی به در و دیوار و کمد خانه‌ام نگاه میکنم، آثار مشت و لگد و ضربات اجسامی را که بسویشان پرت کردم و صدمات وارده را در آنها می‌بینم. به یاد می‌آورم که هر موقع ناراحت می‌شدم با مشت به دیوار و کمد می‌کوبیدم. هنوز آثار مشت و لگدم هنوز روی آنها باقی است. امروز سعی میکنم که با کمک خداوند و همسر مهربانم و دوستان خانه‌ام را مرتب کنم و با بتونه و رنگ زدن به دیوارها از آنها جبران خسارت میکنم. امروز آماده هستم تا در خانه‌تکانی به اعضای خانواده‌ام کمک کنم تا در مسیر بهبودی باشم. امروز با آراستن خانه‌ام به استقبال بهار خواهم رفت. سعی میکنم به گلدان‌های خانه رسیدگی کنم به آنها آب میدهم و از طراوت و شادابی آنها لذت می‌برم. امسال سال خوبی را تجربه خواهم کرد. پانزده سال بهبودی و پانزده سال کمک به خود و همدردان، پانزده سال رُشد و تغییر پیدا کردن و پانزده سال رها شدن از بعضی از نواقص و عادتها و وابستگی‌ها و هم‌وابستگی‌های دیوانه کنند. خداوندا: به من کمک کن، من نیاز به یاری تو دارم. خداوندا از تو متشکرم که مرا از تار خودخواهیم رها کردی.
به دیگران کمک کن و از شادی آنها شاد باش!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
20 اسفند: بیشترین فاصله بین دو مکان، زمان است.
بارها سال نو آمد و رفت تا سرانجام انجمن نیکوتینی های گمنام را پیدا کردم.
بارها و بارها برای قطع مصرف تاریخ تعیین کردم، اما نشد. روز تولد، تعطیلات، شنبه ها و هر روز دیگر؛ اما کارساز نشد. تا این که تمایل لازم برای قطع مصرف را پیدا کردم. چیزی که در جلسات شنیدم قطع مصرف موقت نبود. پیشنهاد شد که فقط برای امروز در قطع مصرف باقی بمانم. این پیشنهاد دیدگاهی کاملاً جدید به رویم گشود و خیلی راحت تر بود تا به جای فکر کردن به قطع مصرف تا آخر عمر به قطع مصرف فقط برای امروز فکر کنم. پس از پنج سال رهایی از اعتیاد نیکوتین، این روش هنوز برایم کارساز است. من فقط به خاطر امروز سپاسگزارم.
فقط برای امروز نیکوتین مصرف نخواهم کرد و نگرانی امروز را به فردا موکول می کنم.
