مسائل کوچک 19 اسفند
«در گذشته مسائل ساده را به مشکل تبدیل کردیم؛ از کاه کوه ساختیم.»
کتاب پایه
v
از کاه کوه ساختن ظاهراً تخصص ماست. تا به حال شنیدهاید که میگویند برای یک معتاد، پنچر شدن لاستیک حادثهای دردناک است؟ یا درباره افرادی که هنگام برخورد با رانندهای بد، رعایت اصول را به کلی فراموش میکنیم، چطور؟ و درباره دربازکنی که خراب شده است—همانی که از پنجره طبقه دوم به بیرون پرت کردید، چطور؟ وقتی از دیگران میشنویم که میگویند: «خدایا همین حالا به من صبر عطا کن!»، میتوانیم آن را درک کنیم.
نه خیر، موانع مهم ما را به گمراهی نمیکشاند. مسائل بزرگ مانند طلاق، مرگ، بیماری جدی، از دست دادن شغل ما را به زمین میاندازد، ولی از آنها نجات مییابیم. ما در اثر تجربه آموختهایم که برای موفق شدن در بحرانهای مهم زندگی باید به نیروی برتر و سایر افراد مراجعه کنیم. مسائل کوچک یا مشکلات روزمره زندگی بدون مصرف مواد ظاهراً بیشتر از همه چیز معتادان در حال بهبودی را تحت تأثیر قرار میدهد.
وقتی با مسائل کوچک مواجه میشویم، دعای آرامش به ما کمک میکند بینش خود را مجدداً به دست آوریم. همه ما به خاطر داریم که "سپردن" این مسائل کوچک به مراقبت نیروی برتر منجر به آرامش خیال و احیای بینش ما نسبت به زندگی میشود.
v
فقط برای امروز: صبر و تحمل را تمرین میکنم. سعی میکنم مسائل را بزرگ نکنم و با ایمان به نیروی برتر روز خود را سپری میکنم.
--------------------------------------------------------------------------------
مشارکت،تجربه،نیرو،امید
نیروی برتر....
9 مارس 19 اسفند
همیشه به یک نیروی برتر اعتقاد داشته ام اما هرگز به محکمی حالا که عضوی از نارانان هستم نبوده است .با شرکت در برنامه بود که دو باره قبول کردم که اگر بخو اهم چالش های زندگیم را به نیرویی بزرگتر از خودم بسپارم لازم است بتوانم اراده ام را کنار بگذارم و اجازه دهم اراده خداوند آشکار شود .این به معنای آن است که قدم سه در فکر من حک شده است .با دو عزیز معتاد در زندگیم تمام بار مسولیت آنها را به عهده گرفته بودم و اجازه نمی دادم عواقب سو مصرفشان را تجربه کنند.همیشه به جای اینکه اجازه بدهم نیروی برتر شان به آنها کمک کند تلاش می کردم زندگی شان را اداره یا درست کنم .در آن دوران بینش خود نسبت به خواست خدا را از دست داده بودم.
اکنون برنامه نارانان را برای زندگی پذیرفته ام می توانم روی آن تمرکز کنم و آنچه را برایم بهترین است انجام دهم.حالا می توانم تشخیص دهم زمانی که شرایط مطابق میل من پیش نمی رود آن را رها.کرده و به نیروی برترم بسپارم .یکی از جمله های مورد علاقه من ："این به صلاحم نیست"می باشد که در روابطم با بچه ها ،همسر ،اعضای خانواده ،دوستان ،همکاران و هر فرد دیگر در زندگیم کار برد دارد.
تفکری برای امروز：
برنامه نارانان به من یاد داد ه که فقط می توانم زندگی خودم را اداره کنم.اعتماد داشتن به یک نیروی برتر و جدا شدن از مشکلات فرزندانم مرا قوی تر ساخته و پسرانم یاد گرفته اند که مستقل باشند.
--------------------------------------------------------------------------------
شهامت عوض شدن
19 اسفند
هرگروه خانواده نارانان تنها یک هدف دارد : کمک به خانواده های الکلی ها .این بخشی از سنت پنجم ماست .اما برای انجام آن چطور کاری را انجام دهیم ؟ "با تمرین کردن قدمهای دوازده گانه "ما باید یاد بگیریم که عاشق خودمان باشیم قبل از اینکه ما بتوانیم حقیقتا دیگران را دوست داشته باشیم وقتی که ما به نیاز های معنوی فردی مان متمایل می شویم . این امکان را برای دیگران فراهم می اوریم تا چیز های خاصی را در ما ببینند کهممکن است انها برای خودشان خواسته باشند بهترین موعظه یک مثال خوب می باشد قسمت بعدی این سنت دلگرمی دادن و درک کردن بستگان الکلی مان صحبت می کند . همگی ما می توانیم دوست داشته باشیم . بدانیم که الکلیسم یک بیماری است که می تواند به ما کمک کند تا با همربانی بیشتری پاسخ دهیم نه با خصومت کردن . بالاخره با خوشامد گویی و دلگرمی دادن به خانواده های الکلی ها . ما آگاه می شویم که عشق فقط در مرکز وجود خودمان است و محدوده کوچک خانواده مان ما را تنها میگذارد . ما در فرصت هایی برای عشق ورزیدن غنی هستیم . چون ما بخشی از خانواده الانان هستیم
یاد آوری امروز
امروز من مهربانی کردن را تمرین خواهم کرد در ابتدا من نسبت به خودم مهربان و دوست خواهم بود . اما آنجا را متوقف نخواهم کرد . من این مهربانی را توسعه می بخشم من یک نفر در میان همراهانم هستم . موقعیکه من عشق بلا عوض را میدهم . در نهایت در مقابل به سوی خودم باز میگردد . " عشق صبوری و مهربانی است عشق حسادت یا بالیدن نیست . تکبر و خشونت نیست . عشق پا فشاری کردن بروی خواست و روش خود نیست .
--------------------------------------------------------------------------------
روز به روز
19اسفند
بوی بهار به آرامی از پنجره‌ی اتاقم به من نوید آمدن فصل شکوفایی و فصل تغییر کردن را میدهد. خداوندا: تو را شکر می‌گویم، به خاطر این همه عشق و صفا. پروردگارا: به خانه‌ی تاریک و دل ترسوی من نور خودت را هدیه بده، تا در نور تابناکت مسیر ترسناک زندگی و آینده را بدون ترس بپیمایم. خداوندا: به من بیاموز تا عشق به خود و خدمتگزاری به همدردانم را در هر موقعیت رعایت کنم. پروردگارا: به من رحم و شفقت به خودم را عطا کن! آفریدگارا: دستان خسته‌ام را بگیر تا در کنارت تجربه‌ای جدید از زندگی بدون وابستگی را به خود و دیگران بیاموزم. عزیزا: در آغوش پُر مهر و آرامشت مرا بگیر، تا امنیت در حریمت را احساس کنم. من با تمام وجود به تو محتاجم. من سالها در دامان وحشتناک ابلیس جان می‌کندم. بیا مرا در آغوشت به رقص نور و آیینه‌ها ببر. مرا به دنیای انت دعوت کن تا در کنارت سال‌های امن جدیدی را آغاز کنم، که در آن نقطه‌ی امنیت را به دیگران هدیه دهم و به آنها بگویم که دوستشان دارم. به من کمک کن تا آنها را با رفتار و افکارم آزار ندهم!
بلند شو و پنجره را به‌روی بهار باز کن!
--------------------------------------------------------------------------------
مراقبه روزانه
18 اسفند: آدمهای خود خواه و از خود راضی می گویند: می دانم!
انسان های مثبت و مطمئن از خود می پرسند: چه چیز آن را نمی دانم! و به دنبال دانستن هستند.
در انجمن نیکوتینی های گمنام، از نیکوتین به عنوان "نیروی پست تر" یاد می شود. نیرویی که برای خوددرمانی بارها به آن مراجعه کردیم تا از لحاظ جسمی و روحی و روانی احساس خوبی پیدا کنیم. اکنون در طی این برنامه و برداشتن دوازده قدم می آموزیم که به دنبال نیرویی برتر بگردیم تا ما را یاری کند رها از نیکوتین باقی بمانیم.
برای من نیکوتین مانند چسبی بود که مغز، افکار، احساسات و زندگی را به مدت بیست و پنج سال به یکدیگر چسبانده بود. زندگی بدون مصرف نیکوتین برایم غیر ممکن بود و درهم ریخته بود. من قادر به سر و سامان دادن به این زندگی به هم ریخته نبودم و فقط نیرویی برتر می توانست از پس این مهم برآید.
برای امروز، وقتی همه چیز دیوانگی به نظر می رسد و به سختی قابل درک است نفسی عمیق می کشم و به یاد می آورم که دست بزرگی همه چیز را در کنترل دارد.
